EN
Palynological analysis of deposits ranging from the Middle Oligocene through the Upper Miocene from borings in the Great Poland Lowlands is presented. Mai's climatic-floristic phases on the territory under study have been characterized on the basis of the results of palynological analyses. A permanent tendency has been found to eliminate succesive warmlike components of flora in younger warm phases of the Neogene. Descriptions of 174 species of sporomorph are given. A new genus, Iteapollis a new species Microfoveolatisporis minutus and several new combinations have been erected by the present writer.
PL
W pracy niniejszej przedstawiono wyniki badań palinologicznych próbek, pochodzących z wierceń na obszarze Niziny Wielkopolskiej (Text-fig. 1). Badaniami objęte zostały osady młodszego trzeciorzędu, od środkowego oligocenu po górny miocen. Ogólny schemat wykształcenia tych osadów i ich podział litostratygraficzny wg. nomenklatury Ciuka (1970) został uwidoczniony na przekroju geologicznym opisywanego obszaru (Text.-fig. 2). W rozważaniach stratygraficznych oparto się na wynikach prac paleobotanicznych z obszaru Łużyc (Mai 1964, 1967; Krutzsch & Majewski 1967) gdzie zaobserwowane zastały cykliczne zmiany roślinności, świadczące o cyklicznych zmianach klimatu w neogenie. Fazy klimatyczne na terenie Łużyc zostały wydzielone głównie w oparciu o analizę makroskopowych szczątków roślin. W przedstawionej pracy dokonano próby prześledzenia tych zmian na większym obszarze, w oparciu jedynie o wyniki analiz palinologicznych. Jako reper posłużył profil palinologiczny Ustronie, najbliższy obszarowi Łużyc. Pozostałe opracowane profile pochodziły z terenu Niziny Wielkopolskiej. Z siedmiu z nich pobrano próby w odstępach 0,5-1 m; z innych pobrano i opracowano próbki wyrywkowe w celu uzupełnienia całości obrazu zmian roślinności. Diagramy pyłkowe (za wyjątkiem diagramu z profilu Ustronie i Gierlachowo) przedstawiono w postaci skróconej, przyjmując pięć przedziałów określających częstość pojawienia się sporomorf. Na podstawie wyników analiz palinologicznych stwierdzono, że wiele typów sporomorf, które zostały uznane przez Krutzscha (Krutzsch & Majewski 1967) za reprezentantów elementu subtropikalnego i arktyczno-trzeciorzędowego na terenie Łużyc, występuje również w profilach z terenu Wielkopolski. Na podstawie zmiennego występowania tych dwóch elementów florystycznych w opracowanych profilach udało się wyróżnić większość faz klimatycznych zaobserwowanych na terenie Łużyc. Na tej podstawie zsynchronizowano na obszarze Niziny Wielkopolskiej warstwy litostratygraficzne Ciuka (1970) z fazami florystyczno-klimatycznymi Maia (1967). Przy zestawieniu wyników palinologicznych dla poszczególnych faz klimatycznych zaobserwowano znamienną prawidłowość, a mianowicie stałą tendencję do eliminowania kolejnych składników ciepłolubnych w młodszych cieplejszych fazach miocenu. Stwierdzono również konsekwentne ubożenie w elementy ciepłolubne profilów położonych w części północnej opracowanego terenu. W części szczegółowej podano opisy 174 ważniejszych i częściej występujących gatunków oraz uwagi w stosunku do nich. Utworzono jeden nowy rodzaj: Iteapollis n.gen., jeden nowy gatunek: Microfoveolatisporis minutus sp.n. oraz kilka nowych kombinacji.
RU
В настоящей работе представлены результаты палинологического изучения образцов, отобранных из керна буровых скважин, пройденных на площади Великопольской низменности (фиг. 1). Исследованиями охвачен верхнетретичный интервал со среднего олигоцена по верхний миоцен. Общая схема литологического состава и стратиграфического расчленения рассматриваемого интервала, согласно номенклатуре Дюка (1970), изображена на геологическом разрезе через исследованную площадь (фиг. 2). Стратиграфический анализ был основан на данных палеоботанических работ в Лужицком регионе (Маи 1964, 1967; Круцш, Маевски 1967), в котором были кон-статированы циклические изменения растительности, свидетельствующие о циклических колебаниях климата в неогене. Климатические фазы на площади Лужицкого региона определялись, главным образом, на основании анализа макроскопических растительных остатков. В настоящей работе предпринимается попытка установления таких климатических изменений на более обширной площади на основании одних палинологических анализов. В качестве репера был избран палинологический профиль Устроне, ближайший по отношению к Лужицкому региону. Остальные исследованные профили располагаются на площади Великопольской низменности. В семи профилях отбирались образцы в интервалах 0,5-1 м. в остальных - лишь спорадические образцы, дополняющие общую обстановку развития растительного мира. Пыльцевые диаграммы, за исключением диаграмм профилей Устроне и Герлахово, представлены в сокращенном виде с указанием пяти интервалов частоты распространения спороморф. По данным палинологического анализа доказано, что некоторые типы спороморф, считавшиеся Круцшем (Круцш, Маевски 1967) представителями субтропического и арктического третичных элементов на территории Лужицкого региона, распространены также и в профилях на территории Великополыни. На основании особенностей в распространении этих флористических элементов в изученных профилях удалось установить большинство климатических фар, которые были отмечены в Лужицком регионе. На таких основах была проведена корреляция литолого-стратиграфических слоев, выделенных Цюком (1970) на площади Великопольской низменности, с флоро-климатическими фазами Маиа (1967). При корреляции палинологических данных по отдельным климатическим фазам была выявлена интересная закономерность - последовательное выпадение теплолюбивых компонентов в младших, более теплых фазах миоцена. Констатировано также закономерное убывание теплолюбивых элементов в профилях северной части рассматриваемой площади. В следующей части работы приведены описания 174 важнейших и чаще встречающихся видов. Образован один новый род: Iteapollis gen. п., один новый вид: Microfoveolatisporis minutus sp. п. и несколько новых сочетаний.