Extended studies on the diversity of arthropod-pathogenic fungi in Austria and Poland

• Autorzy: Tkaczuk C. , Balazy S. , Krzyczkowski T. , Wegensteiner R.

Warianty tytułu

PL

Poszerzone badania nad różnorodnością grzybów-patogenów stawonogów w Austrii i w Polsce

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

W latach 2006-2007 oraz 2009-2010 w ramach dwustronnej współpracy (Scientific and Technological Cooperation Project: Austria - Poland 12/2006 i 09/2009), w wybranych siedliskach w Austrii i w Polsce prowadzono badania nad grzybowymi patogenami stawonogów, głównie owadów i roztoczy. W sumie w Austrii stwierdzono występowanie czterdziestu siedmiu gatunków grzybów patogenicznych w stosunku do stawonogów. Wśród nich odnotowano 26 gatunków owadomorków (Entomophthorales), z czego 16 to gatunki niewykazywane wcześniej z tego kraju oraz 21 gatunków grzybów reprezentowanych przez anamorficzne formy Hypocreales (Ascomycota), w tym 13 gatunków nowych dla Austrii. Spośród 51 gatunków grzybów patogenicznych dla stawonogów, które rozpoznano w ramach badań prowadzonych w Polsce, 28 należało do owadomorków, a 23 to anamorfy workowców (Ascomycota), z których 13 gatunków wykazuje właściwości patogeniczne w stosunku do roztoczy. Do gatunków grzybów najczęściej spotykanych na roztoczach fitofagicznych oraz występujących w zbiorowiskach owadów zasiedlających drewno, należały gatunki z rodzaju Hirsutella, z których żaden nie był dotąd notowany w Austrii. Spośród nich tylko H. kirchnerii i H. thompsonii wydają się w istotny sposób redukować populację szpecieli w obu krajach. Dwa nowe gatunki Hirsutella danubiensis i H. vandergeesti, opisane w 2008 roku, są efektywnymi patogenami szkodliwych roztoczy z rodziny przędziorkowatych (Tetranychidae), chociaż ostatni z wymienionych gatunków pasożytuje również na roztoczach drapieżnych (Phytoseidae). Kilka gatunków owadomorków powodowało epizoocje, które wpłynęły na znaczne ograniczenie populacji różnych taksonów stawonogów w obu krajach. Szczególnie godny uwagi jest przypadek wysokiej śmiertelności (do 60% osobników w populacji) chrząszczy z rodzaju Phyllobius zaobserwowany w Puszczy Białowieskiej, a spowodowany przez nieopisany dotychczas gatunek grzyba z rodzaju Zoophthora. Efektem wspólnych badań jest także odnotowanie po raz pierwszy w Polsce i w Europie, występowania Furia cf. shandongensis na skorkach (Dermaptera) oraz Hirsutella entomophila na imagines Ips typographus w siedliskach leśnych.

Słowa kluczowe

EN

arthropod; pathogenic fungi; fungi; Austria; Poland; Entomophthorales; Hypocreales; anamorph; insect; spider; entomopathogenic fungi

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2011
• Tom: 46
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.211-222,ref.

Twórcy

autor

Tkaczuk C.

• Department of Plant Protection, Siedlce University of Natural Sciences and Humanities, Prusa 14, 08-110 Siedlce, Poland

autor

Balazy S.

autor

Krzyczkowski T.

autor

Wegensteiner R.

Bibliografia

• Bail T. 1869. Ueber Pilzepizootien der forstverheerenden Raupen. Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig, neue Folge, 2. Bd. (2): 3–25.
• Bałazy S. 1993. Flora of Poland. Fungi (Mycota). 24: Entomophthorales. Pol. Acad. Sci. W. Szafer Inst. Bot. Kraków, 356 pp.
• Bałazy S. 1997. Diversity of entomopathogenic fungi in agricultural landscape of Poland and France. (In:) L. Ryszkowski, S. Wicherek (eds). Ecological management of countryside in Poland and France. Research Centre for Agricultural and Forest Environment. Pol. Acad. Sci., Poznań: 101–111.
• Bałazy S. 2004. Znaczenie obszarów chronionych dla zachowania zasobów grzybów entomopatogenicznych. (Significance of protected areas for the preservation of entomopathogenic fungi). Kosmos 53 (262): 5–16.
• Bałazy S. 2006. Rozpoznanie i próby oszacowania roli grzybów entomopatogenicznych w drzewostanach. (Recognition of entomopathogenic fungi and their role in forest stands). Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej 4 (14): 154–165.
• Bałazy S. 2007. Grzyby entomopatogeniczne i ich znaczenie dla programów ochrony roślin (Entomopathogenic fungi and their significance for plant protectin programmes). (In:) S. Bałazy, A. Gmiąt (eds). Ochrona środowiska rolniczego w świetle programów rolno-środowiskowych Unii Europejskiej, Brzesko-Poznań-Turew: 118–126.
• Bałazy S. 2011. Antagonistyczne oddziaływania pomiędzy bezkręgowcami a ich patogenami grzybowymi w żerowiskach kambio- i ksylofagów (Antagonistic interactions between arthropods and their fungous pathogens in feeding sites of saproxylic pest insects). Wydawn. Uniw. Przyrodn. w Poznaniu (in press).
• Bałazy S., Miętkiewski R. 2008. Entomophthorales (Zygomycota). (In:) W. Mułenko, T. Majewski, M. Ruszkiewicz-Michalska (eds). A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Biodiversity of Poland 9: 65–78.
• Bałazy S., Miętkiewski R., Tkaczuk C., Wegensteiner R., Wrzosek M. 2008a. Diversity of acaropathogenic fungi in Poland and other countries. Exp. Appl. Acarol. 46: 53–70.
• Bałazy S., Wrzosek M., Sosnowska D., Tkaczuk C., Muszewska A. 2008b. Laboratory trials to infect insects and nematodes by some acaropathogenic Hirsutella strains (Mycota: Clavicipitaceous anmorphs). J. Invertebr. Pathol. 97: 103–113.
• Barta M., Keller S., Cate P., Wegensteiner R. 2005. Observations on the occurrence of Entomophthorales in Austria. IOBC/WPRS Bull. 28 (3): 49–52.
• Barta M., Stalmachova-Eliasova M., Hozzank A., Cagan L., Wegensteiner R. 2003. Results of preliminary investigations on the occurrence of Entomophthorales on aphids in Austria. IOBC/WPRS Bull. 26 (1): 81–83.
• Chandler D., Hay D., Reid A.P. 1997. Sampling and occurrence of entomopathogenic fungi and nematodes in UK soils. Appl. Soil Ecol. 5: 133–141.
• Déguine J.P., Ferron P. 2004. Protection des cultures et developpement durable – bilan et perspectives. Cour. Environnem. INRA 52: 57–65.
• Frauenfeld G. von 1849. Natürliche Mittel zur Verhinderung übermäßiger Raupenvermehrung. Berichte über die Mittheilungen von Freunden der Naturwissenschaften in Wien, Hrsg.: W. Haidinger, 169–174.
• Gams W. 1971. Cephalosporium – artige Schimmelpilze – Hyphomycetes. Gustav Fisher Vrl. Stuttgart, 262 pp.
• Gams W., Zare R. 2001. A revision of Verticillium sect. Prostata. III. Generic classification. Nova Hedwigia 72: 329–337.
• Goetel M.S., Inglis G.D. 1997. Fungi: Hyphomycetes. (In:) Manual of Techniques in Insect Pathology. Academic Press, London: 213–249.
• Hibbett D.S. and 66 co-Authors. 2007. A higher level classification of the Fungi. Mycol. Res. 111: 509–547.
• Hodge K. 2003. Clavicipitaceous anamorphs (In:) J.S.Jr. White, C.W. Bacon, N.L. Hywel-Jones, J.W. Spataphora (eds). Clavicipitalean fungi. Evolutionary Biology, Chemistry, Biocontrol and cultural Impacts. Marcel Dekker Inc., New York-Basel: 75–123.
• Hodge K.T., Gams W., Samson R.A., Korf R.P., Seifert K.A. 2005. Lectotypification and status of Isaria Pers.: Fr. Taxon 54 (2): 485–489.
• Hozzank A., Wegensteiner R., Waitzbauer W., Burnell A., Mracek Z., Zimmermann G. 2003. Investigations on the occurrence of entomopathogenic fungi and entomoparasitic nematodes in soils from Lower Austria. IOBC/WPRS Bull. 26 (1): 77–80.
• Karg J., Bałazy S. 2009. Wpływ struktury krajobrazu na występowanie agrofagów i ich antagonistów w uprawach rolniczych. ( Effect of landscape structure on the occurrence of agrophagous pests and their antagonists). Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 49 (3): 1015–1034.
• Keissler K. 1924. Tilachlidiopsis nov. gen. Phaeostilbae-Amerosporae. Eine neue Pilzgattung. Ann. Naturhit. Mus. Wien. 37: 215–216.
• Keller S. 1987. Arthropod-pathogenic Entomophthorales of Switzerland. Conidiobolus, Entomophaga and Entomophthora. Sydowia 40: 122–167.
• Keller S. 2007. Systematics, taxonomy and identification. (In:) Arthropod-pathogenic Entomophthorales: Biology, Ecology, Identification. S. Keller. COST Office, Luxembourg: 111–126.
• Meyling N.V., Eilenberg J. 2006. Occurrence and distribution of soil borne entomopathogenic fungi within a single organic agroecosystem. Agric., Ecosyst. Environ. 113: 336–341.
• Miętkiewski, R., Bałazy, S. 2003. Neozygites abacaridis sp. nov. (Entomophthorales) a new pathogen of phytophagous mites (Acari, Eriophyidae). J. Invertebr. Pathol. 83: 223–229.
• Miętkiewski R., Bałazy S., Tkaczuk C. 2000. Mycopathogens of Mites in Poland – a Review. Biocontrol Sci. Technol. 10: 459–465.
• Pell J.K., Eilenberg J., Hajek A.E., Steinkraus D.C. 2001. Biology, ecology and pest management potential of Entomophthorales. In: Fungi as biocontrol agents. Eds. T.M. Butt, C. Jackson, N. Magan. CAB International, Wallingford: 71–153.
• Rehner S.A., Minnis A.M., Sung G.H., Luangsa-ard J. J., Devotto L., Humber R.A. 2011. Phylogeny and systematics of the anamorphic, entomopathogenic genus Beauveria. Mycologia 103 (5): 1055–1073.
• Schaefer M. 2010. Brohmer - Fauna von Deutschland. Quelle und Meyer, Wiebelsheim, 809 pp.
• Stensrud Ø., Hywel-Jones N.L., Schumacher T. 2005. Towards a phylogenetic classification of Cordyceps: ITS nrDNA sequence data confirm divergent lineages and paraphyly. Mycol. Res. 109: 41– 56.
• Sung G.-H., Hywel-Jones N.L., Sung J.-M., Luangsa-ard J.J., Shrestha B., Spatafora J.W. 2007. Phylogenetic classification of Cordyceps and the clavicipitaceous fungi. Stud. Mycol. 57: 5–59.
• Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. 1988. Rośliny polskie, I i II. PWN, Warszawa
• Tkaczuk C. 2008. Występowanie i potencjał infekcyjny grzybów owadobójczych w glebach agrocenoz i środowisk seminaturalnych w krajobrazie rolniczym. (Occurrence and infective potential of entomopathogenic fungi in the soils of agrocenoses and semi-natural habitats in the agricultural landscape). Rozprawa naukowa nr 94. Wyd. Akademii Podlaskiej, Siedlce, 160 pp.
• Tkaczuk C., Miętkiewski R., Bałazy S. 2004. Roztocze fitofagiczne jako mało znana grupa gospodarzy grzybów entomopatogenicznych. (Phytophagous mites – little known hosts of entomopathogenic fungi). Kosmos 53 (262): 59–68.
• Wegensteiner R., Zimmermann G, Keller S., Mracek Z., Hager H., Schume H. 1998. Occurrence of entomopathogenic fungi, bacteria and nematodes in forest soils in Austria. IOBC/WPRS Bull. 21 (4): 265–268.