Porównanie toksyczności i przyswajalności niklu u roślin jęczmienia jarego (Hordeum vulgare L.) pobranego z formy nieorganicznej i z kompleksów organicznych

• Autorzy: Molas J. , Niemczuk B. , Dziuba K.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W doświadczeniach wazonowych porównano toksyczność oraz przyswajalność niklu z formy nieorganicznej (siarczanowej) i trzech kompleksów organicznych (Ni(II)-cytrynian, Ni(II)-Glu i Ni(II)-EDTA) przez rośliny jęczmienia jarego odmiany Poldek. Nikiel w tych formach wprowadzono do gleby kwaśnej (pH 4,5), o składzie granulometrycznym piasku słabo gliniastego lekkiego w koncentracjach odpowiadających 0, I, II, III i IV-temu stopniowi zanieczyszczenia gleby lekkiej tym metalem. Według stopnia fitotoksyczności i fitoprzyswajalności Ni badane formy tego metalu można uszeregować następująco: NiSO₄・7 H₂O > Ni(II)-cytrynian > Ni(II)-Glu > > Ni(II)-EDTA.

EN

The toxicity and availability of nickel in barley plants cv. Poldek in relation to its chemical form in soil were investigated in a pot experiment. Nickel in light sand soil (pH 4.5) was added as NiSO₄・7 H₂O and three organic complexes, i.e. as Ni(II)-citrate, Ni(II)-Glu and Ni(II)-EDTA in concentrations corresponding to 0, 1st, 2nd, 3rd and 4th degree of light soil pollution with this metal. With respect to the Ni toxicity and Ni availability of the Ni forms the following order: NiSO₄・7 H₂O > Ni(II)-citrate > Ni(II)-Glu > > Ni(II)-EDTA can be established.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 2002
• Tom: 481
• Numer: 2
• Opis fizyczny: s.527-533,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Molas J.

autor

Niemczuk B.

autor

Dziuba K.

Bibliografia

• ADRIANO D.C. 1986. Trace elements in the terrestrial environment. Springer-Verlag, New York: 533 ss.
• ALBASEL N., COTTENIE A. 1985. Heavy metals from contaminated soils as affected by peat, lime, and chelates. Soil Sci. Soc. Am. J. 49: 386-390.
• BERRY W.L., WALLACE A. 1981. Toxicity: the concept and relationship to the dose-response curve. J. Plant Nutr. 3: 13-19.
• ESKEW D.L., WELCH R.M., NORWELL W.A. 1984. Nickel in higher plants. Further evidence for an essential role. Plant Physiol. 76: 691-693.
• HAY W. 1987. Bio-inoorganic chemistry. Ellis Horwood Ltd., England: 257 ss.
• KABATA-PENDIAS A., PENDIAS H. 1999. Biogeochemia pierwiastków śladowych. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa: 398 ss.
• KARACZUN Z.M., INDEKA L.G. 1999. Ochrona środowiska. Wyd. ARIES, Warszawa: 194-195.
• KRÄMER U., COTTER-HOWELLS J.D., CHARNOCK J.M., BAKER A.J.M., SMITH J.A. 1996. Free histidine as a metal chelator in plants that accumulate nickel. Nature 379: 635-638.
• MOLAS J. 1997. Zakres tolerancji oraz granice i symptomy toksyczności jonowej i chelatowej formy niklu u roślin kapusty (Brassica oleracea L.). Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 448b: 203-209.
• OSTROWSKA A., GAWLIŃSKI S., SZCZUBIAŁKA Z. 1991. Metody analizy i oceny właściwości gleb i roślin. Katalog IOŚ, Warszawa: 334 ss.
• SPIAK Z. 1993. Określenie granicy toksyczności niklu dla pszenicy jarej, w: Chrom, nikiel i glin w środowisku. Problemy ekologiczne i metodyczne. Zesz. Nauk. PAN 5: 153-158.
• SPIAK Z. 1995. Wpływ wzrastających dawek niklu na zawartość form przyswajalnych tego pierwiastka w glebie. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 418: 513-517.
• SPIAK Z. 1996. Aktualny stan badań nad zagadnieniem nadmiaru metali ciężkich w glebach i roślinach. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 434: 769-775.
• SPIAK Z. 1997. Wpływ formy chemicznej niklu na pobieranie tego pierwiastka przez rośliny. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 448a: 311-316.