Phytotoxicity and efficacy of chlorsulfuron in winter wheat

• Autorzy: Marczewska K

Warianty tytułu

PL

Fitotoksycznosc i skutecznosc chlorosulfuronu w pszenicy ozimej

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The experiments were carried out in 2001–2004. The aim of the research was to establish such chlorsulfuron dose that would be effective for Apera spica-venti control and would not be phytotoxic for winter wheat. Besides, it was performed to identify resistance of A. spica-venti biotypes appearing in the experimental fields to chlorsulfuron. The field experiments were conducted in winter wheat that were notably of A. spica-venti weedy. The fields belonged to a private farm at Karczyce and Gałów. The cereals had grown there for a long time and winter wheat monoculture together with repeated chlorsulfuron application was used. The experiments were conducted using randomized blocks method with 3 reapplications. Chlorsulfuron (Glean 75 WG) was applied at rates ranging from 1 to 4.5 times higher than the recommend field dose (15–67.5 g a.s./ha). The degree of sensitivity of A. spica-venti to chlorsulfuron was established by biological tests in greenhouse conditions. The herbicide was applied at four – leaf stage of development at rates ranging from 1 to 32 times higher than the recommend field dose (11.25–360 g a.s./ha). Poor chlorsulfuron efficacy to control of A. spica-venti or its lack might testify for resistance of this species to the herbicide. Chlorsulfuron as an active ingredient was very selective for winter wheat. An application of 67.5 g/ha of the herbicide was not harmful to growth and yielding of winter wheat. Unfortunately, even this dose of the herbicide was ineffective in control of A. spica-venti. In fields with a long-term monoculture of winter wheat together with the use of chlorsulfuron, resistance of A. spica-venti biotypes to this active ingredient was ascertained. Studies in greenhouse conditions proved that the biotypes were not damaged even when the dose was exceeded 32 times. The above confirmed the resistance of these biotypes to chlorsulfuron.

PL

Badania wykonano w latach 2001–2004. Celem ich było ustalenie dawki chlorosulfuronu skutecznej dla Apera spica-venti i nie wykazującej fitotoksycznego działania na pszenicę ozimą. Ponadto dokonano identyfikacji stopnia odporności na chlorosulfuron biotypów tego gatunku chwastu występujących na polach doświadczalnych. Doświadczenia polowe prowadzono na plantacjach pszenicy ozimej silnie zachwaszczonej A. spica-venti, należących do gospodarstw indywidualnych w Karczycach i Gałowie. Na tych stanowiskach uprawiano przez wiele lat zboża, w tym pszenicę ozimą w monokulturze w połączeniu z wielokrotnym stosowaniem chlorosulfuornu. Zastosowano metodę losowanych bloków w 3 powtórzeniach. Chlorosulfuron aplikowano w dawkach od zalecanej do 4,5-krotnie wyższej (15 do 67,5 g s.a./ha). Stopień wrażliwości A. spica-venti na chlorosulfuron ustalano testem biologicznym w warunkach szklarniowych, w których zastosowano ten środek, w dawkach od średniej zalecanej (11,25 g/ha), nawet do 32-krotnie od niej wyższej (360 g/ha). Chlorosulfuron okazał się substancją wysoce selektywną w stosunku do pszenicy ozimej. Aplikacja jego w dawce 67,5 g/ha nie wpłynęła ujemnie na wzrost i rozwój rośliny uprawnej, jak również na jej plonowanie. Nawet w tej dawce środek okazał się nieskuteczny w niszczeniu A. spica-venti. Badania w warunkach kontrolowanych wykazały, że biotypy te również nie uległy zniszczeniu po aplikacji preparatu w dawce 32-krotnie wyższej od zalecanej, co potwierdza występowanie u nich odporności na chlorosulfuorn.

Słowa kluczowe

EN

phytotoxicity; efficacy; chlorsulfuron; wheat; winter wheat; plant resistance; biological test; Apera spica-venti

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Plant Protection Research
• Rocznik: 2006
• Tom: 46
• Numer: 4
• Opis fizyczny: p.387-396,fig.,ref.

Twórcy

autor

Marczewska K

• State Research Institute, Orzechowa 61, 50-540 Wroclaw, Poland

Bibliografia

• Adamczewski K. 1988. Zalety i wady chemicznego zwalczania chwastów. 28. Sesja Nauk. Inst. Ochr. Roślin, cz. 1: 95–107.
• Chodova D., Mikulka J. 1997. Susceptibility of kochia (Kochia scoparia) to some herbicide. Ochr. Rost. 33: 113–123.
• Cornwell M.J., Lane P.M. 1981. DPX 4189 – A new herbicide for weed control in cereals. Proc. 34th N.Z. Weed and Pest Control Conf. In “The New Zealand Planet Protection Society”: 203–205.
• Dastgheib F., Field R.J. 1990. Differential response of wheat cultivars to chlorsulfuron. Weed and Pest Control Conf. In “The New Zealand Planet Protection Society”: 150–153.
• Domaradzki K., Rola H. 2002. Wpływ długoletniej uprawy roślin zbożowych na dynamikę zachwaszczenia pola. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 42: 228–233.
• Gressel J. 1983. Spread and action of herbicide tolerances and use in crop breeding. The BCPC Conference – Weeds 2: 608–615.
• Hageman L.H., Behrens R.L. 1981. Response of small grain cultivars to chlorsulfuron. Weed Sci. 29: 414–420.
• LeBaron H.M. 1991. Distribution and seriousness of herbicide – resistant weed infestation worldwide. p. 27–55. In “Herbicide Resistance Weeds and Crops” (J.C. Casely, G.W. Cussan, R.K. Atkin, eds.). Butterworth Heinmann, Oxford.
• Pawłowski F., Deryło S., Wesołowski M. 1991. Porównanie zachwaszczenia pszenicy ozimej w płodozmianie i monokulturze zbożowej. V Seminarium Płodozmianowe ART. Olsztyn – VSZ Brno In “Synteza i Perspektywa Nauki o Płodozmianach”: 163–168.
• Pawłowski F., Wesołowski M. 1987. Następczy wpływ monokultury pszenicy ozimej na dynamikę zachwaszczenia ogniwa zmianowania: gorczyca biała – pszenica ozima – owies.. Mat. Krajowego Sympozjum „Dynamika zachwaszczenia pól uprawnych”. Wrocław, 25–26 czerwiec, 1987: 221–231.
• Rola H. 1982. Zjawisko konkurencji wśród roślin uprawnych i jej skutki na przykładzie wybranych gatunków chwastów występujących w pszenicy ozimej. Wyd. IUNG. Ser. R 162: 1–64.
• Rola H. 1988 Niektóre czynniki agrotechniczne a konkurencyjne oddziaływanie miotły zbożowej (Apera spica-venti) na pszenicę ozimą i żyto ozime. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 348: 89–98.
• Rola H., Rola J. 2002a. Progi szkodliwości chwastów w programach decyzyjnych ochrony roślin zbożowych. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 42: 332–339.
• Rola H., Rola J. 2002b. Teoria i praktyka uodparniania się chwastów segetalnych na herbicydy stosowane w Polsce. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 41: 375–382.
• Wicks G.A., Nordquist P.T., Schmidt J.W. 1987. Response of winter wheat (Triticum aestivum) to herbicides. Weed Sci. 35: 259–262.
• Zawiślak K, Adamiak E. 1994. Znaczenie płodozmianu i herbicydów w ograniczeniu zachwaszczenia pszenicy ozimej. XVII Krajowa Konferencja „Przyczyny i źródła zachwaszczenia pól uprawnych”. Olsztyn, 28–29 czerwiec, 1994. Wyd. ART: 59–68.