PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2008 | 48 | 2 |

Tytuł artykułu

Antagonistic effects of Trichoderma species in biocontrol of Armillaria mellea in fruit trees in Iran

Warianty tytułu

PL
Antagonizm grzybow z rodzaju Trichoderma w biologicznym zwalczaniu Armillaria melea na drzewach owocowych w Iranie

Języki publikacji

EN

Abstrakty

EN
Root and butt rot caused by species of Armillaria is one of the most serious diseases of fruit and forest trees in Iran. In this study, antagonistic effects of Trichoderma in biocontrol of Armillaria were investigated. Armillaria mellea was isolated from infected roots and butts of cherry and almond trees and identified with pairing tests method. Trichoderma species were recovered from rhizomorphs and around soil of Armillaria infected roots. Trichoderma species identified were T. virens (nine isolates) and T. harzianum (three isolates). Trichoderma discs were placed onto cultures of Armillaria to study antagonistic effects. All isolates of Trichoderma colonized Armillaria colonies within 5-7 days. Volatile compounds of Trichoderma isolates inhibited Armillaria colony growth and rhizomorph formation. Mechanisms of biocontrol were investigated by light and scanning electron microscopy, these included penetration of Trichoderma hyphae in rhizomorphs, colonization of rhizomorphs by Trichoderma mycelia, colonization of apex meristemic center and apical buds of rhizomorphs, sporulation of Trichoderma in outer and inner surface of rhizomorphs, degeneration and lysis of rhizomorph tissue, and discharge of rhizomorph content.
PL
Zgnilizna korzeni powodowana przez gatunki rodzaju Armillaria jest jednym z najpoważniejszych schorzeń drzew owocowych i leśnych w Iranie. W przedstawianej pracy badano efekt antagonistyczny grzybów z rodzaju Trichoderma w biologicznym zwalczaniu grzybów z rodzaju Armillaria. Armillaria mellea izolowano z zainfekowanych korzeni drzew wiśniowych i migdałowych i identyfikowano metodą "pairing tests". Gatunki Trichoderma pozyskiwano z ryzomorfów i z gleby otaczającej korzenie zainfekowane przez Armillaria. Zidentyfikowano następujące gatunki Trichoderma: T. virens (dziewięć izolatów) i T. harzianum (trzy izolaty). Krążki Trichoderma kładziono na kultury opieńki miodowej w celu zbadania efektu antagonistycznego. Wszystkie izolaty Trichoderma kolonizowały opieńki w ciągu 5-7 dni. Lotne związki wydzielane przez Trichoderma hamowały wzrost kolonii opieniek i tworzenie się ryzomorfów. Mechanizmy biologicznego zwalczania badano metodą mikroskopii optycznej i elektronowej skaningowej. Mechanizmy te obejmowały wnikanie strzępków Trichoderma do ryzomorfów, kolonizację ryzomorfów przez grzybnię Trichoderma, kolonizację wierzchołków merystemu oraz pąków ryzomorfów, zarodnikowanie Trichoderma na zewnętrznej i wewnętrznej powierzchni ryzomorfów, degenerację i lizę tkanek ryzomorfów a także wydzielanie ich zawartości.

Słowa kluczowe

Wydawca

-

Rocznik

Tom

48

Numer

2

Opis fizyczny

p.213-222,fig.,ref.

Twórcy

autor
  • Tarbiat Modares University, P.O.Box 14115-336, Tehran, Iran
autor

Bibliografia

  • Asef M. R., Mohammadi Goltapeh E. 2003. New hosts for Armillaria species in Iran. Iranian J. Plant Pathol. 38: 98.
  • Asef M. R., Mohammadi Goltapeh E., Alizadeh A. 2003. Identification of Armillaria biological species in Iran. Fungal Diversity 14: 51-60.
  • Aytoun R. S. C. 1953. The genus Trichoderma: its relationship with Armillaria mellea (Vahl ex Fries) Quel. and Polyporus schweinitzii Fr., together with preliminary observations on its ecology in woodland soils. Transactions and Proceedings of the Botanical Society of Edinburgh 36: 99-114.
  • Bisset J. 1991. A revision of the genus Trichoderma. Can. J. Bot. 62: 2357-2420.
  • Bliss D. E. 1951. The destruction of Armillaria mellea in citrus soils. Phytopathology 41: 665-683.
  • Cook R. J., Baker K. F. 1983. The Nature and Practice of Biological Control of Plant Pathogens. Am. Phytopathol. Soc., St. Paul.
  • Davet P. 1979. Technique pour láanalyse des population de Trichoderma et de Gliocladium virens dans le sol. Ann. Phytopathol. 11: 529-533.
  • Dennis C., Webster J. 1971. Antagonistic properties of species group of Trichoderma. I. Production of nonvolatile antibiotics. Transaction of the British Mycological Society 57: 25-39.
  • Domsch K. H., Gams W., Anderson T. H. 1980. Compendium of Soil Fungi, Vol. 1. Academic Press. London, New York.
  • Dumas M. T., Boyonoski N. W. 1992. Scanning electron microscopy of mycoparasitism of Armillaria rhizomorphs by species of Trichoderma. Eur. J. For. Pathol. 22: 379-383.
  • Elad Y., Chet I., Boyle P., Henis Y. 1983. Parasitism of Trichoderma spp. On Rhizoctonia solani and Sclerotium rolfsii-Scanning electron microscopy and fluorescence microscopy. Phytopathology 73: 85-88.
  • Elad Y., Kapat A. 1999. The role of Trichoderma harzianum protease in the biocontrol of Botrytis cinerea. Eur. J. Plant Pathol. 105: 177-189.
  • Ershad D. J. 1995. Fungi of Iran. 2nd Ed. Agricultural Research, Education and Extension Organization Publishing, 874 pp.
  • Hagle S. K., Shaw C. G. 1991. Avoiding and reducing losses from Armillaria root disease. p. 157-173. In: "Armillaria Root Disease. Forest service Agriculture Handbook NO. 691" (C. G. Shaw G. A. Kile, eds.). Washington D. C.: USDA.
  • Hood I. A., Redfern D. B., Kile G. A. 1991. Armillaria in planted hosts. p. 122-149. In: "Armillaria Root Disease. Forest service Agriculture Handbook NO. 691" (C. G. Shaw G. A. Kile, eds.). Washington D. C.: USDA.
  • Howell C. R. 2003. Mechanisms employed by Trichoderma species in the biological control of plant diseases: the history and evolution of current concepts. Plant Dis. 87: 4-10.
  • Howell C. R., Stipanovic R. D., lumsden R. D. 1993. Antibiotic production by strains of Gliocladium virens and its relation to the biocontrol of cotton seedling diseases. Biocontrol Sci. Technol. 3: 435-441.
  • Ishikawa H., Oki T., Kiriyama H. 1976. The toxic Function of antifungal compounds prepared by some Hypocrea species to wood-rotting Fungi. Reports of the Tottori Mycological Institute 14: 105-110.
  • King E. J., Brown M. F. 1983. A technique for preserving aerial fungal structures for scanning electron microscopy. Can. J. Microbiol. 29: 653-658.
  • Mohammadi Goltapeh E., Danesh Y. R. 2000. Studies on interaction between Trichoderma species and Agaricus bisporus mycelium. p. 661-661. In: "Science and Cultivation of Edible Fungi" (L. J. L. D. Van Griensven, ed.). Balkema, Rotterdam.
  • Motta J. J. 1971. Histochemistry of rhizomorph meristem of Armillaria mellea. Am. J. Bot. 58: 80-87.
  • Munnecke D. E., Kolbezen M. J., Wilbur W. D., Ohr H. D. 1981. Interactions involved in controlling Armillaria mellea. Plant Dis. 65: 384-389.
  • Onsando J. M., Waudo S. W. 1994. Interaction between Trichoderma species and Armillaria root rot fungus of tea in Kenya. Int. J. Pest Manage. 40: 69-74.
  • Papavizas G. C. 1985. Trichoderma and Gliocladium: biology, ecology, and potential for biocontrol. Ann. Rev. Phytopathol. 23: 23-54.
  • Raziq F. 2000. Biological and integrated control of Armillaria Root rot. p. 183-201. In: "Armillaria Root rot: Biology and Control of Honey Fungus" (R. T. V. Fox, ed.). Intercept, UK.
  • Reaves J. L., Shaw C. G., Mayfield J. E. 1990. The effects of Trichoderma spp. isolated from burned and non-burned forest soils on the growth and development of Armillaria ostoyae in culture. Northwest Sci. 64: 39-44.
  • Rifai M. A. 1969. A revision of the genus Trichoderma. Commonwealth mycological Institute. Mycological Paper, 116 pp.
  • Sokolov D. V. 1964. Kornevaya gnií ot openki i bor'ba s nei. [Root rot caused by Armillaria mellea and its control]. Moscow, Izadatel'stov Lesnaya promýshlennost'. Canadian Department of Forestry, 235 pp.
  • Tu J. C. 1980. Gliocladium virens, a destructive mycoparasite of Sclerotinia sclerotiorum. Phytopathology 70: 670-674.
  • Vandriesche R. G., Bellows T. S. 1996. Biological control. Chapman and Hall, New York, 539 pp.
  • Weindling R. 1932. Trichoderma lignorum as a parasite of other soil fungi. Phytopathology 22: 837.
  • Worral J. 1991. Media for selective isolation of Hymenomycetes. Mycologia 83: 292-302.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-article-db233348-8f6d-4311-a770-0c5173dcfc26
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.