Roznorodnosc biologiczna w kolekcji Nicotiana tabacum L. zgromadzonej w Instytucie Uprawy Nawozenia i Gleboznawstwa - PIB w Pulawach

• Autorzy: Laskowska D

Warianty tytułu

EN

Biological diversity of Nicotiana tabacum L. germplasm maintained at the Institute of Soil Science and Plant Cultivation, State Research Institute in Pulawy

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Polimorficzny gatunek N. tabacum (tytoń szlachetny) jest ważną rośliną przemysłową. Pochodzi z Ameryki Południowej, skąd rozprzestrzenił się na całym świecie. W trakcie uprawy tego gatunku w niejednakowych warunkach geograficznych oraz jako wynik zapotrzebowania przemysłu na surowiec tytoniowy o różnym zastosowaniu, wykształciły się tysiące odmian, różniących się cechami biologicznymi, morfologicznymi i jakościowymi. Kolekcja N. tabacum, prowadzona w Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa - PIB w Puławach, liczy obecnie 784 obiekty. Została zebrana dzięki wymianie prób nasion z ponad 30 krajami. 31% odmian pochodzi z polskich ośrodków hodowlanych. Obiekty kolekcyjne należą do ośmiu typów użytkowych tytoniu: papierosowego jasnego (265), basma (89), baszy-bagły (52), średniolistnego orientalnego (17), wielkolistnego (57), burley (68), cygarowego (92), papierosowego ciemnego (144). Wiele odmian charakteryzuje się genetyczną odpornością na podstawowe choroby tytoniu. W kolekcji znajdują się odmiany krótkiego dnia, mutanty chlorofilowe i morfologiczne, odmiany wskaźnikowe i wzorcowe. Interesująca jest grupa siedemnastu linii alloplazmatycznych, uzyskanych przez podstawienie cytoplazmy dzikich gatunków Nicotiana do N. tabacum lub w wyniku mutacji. Zdolność do wytwarzania nikotyny waha się u poszczególnych odmian od 0,1% do 5% suchej masy.

EN

The polymorphic species N. tabacum (cultivated tobacco) is a commercially important crop. It is native to South America from where it spread across the world. Because N. tabacum is grown in a wide range of geographical locations and because of tobacco industry requirements, thousand of cultivars were developed with unique biological, morphological and quality characteristics. N. tabacum germplasm comprising 784 accessions is maintained at the Institute of Soil Science and Plant Cultivation in Puławy. Cultivars were collected by acquisitions from over 30 countries. 31% of accessions come from Polish breeding centers. Cultivars are grouped into eight types: flue cured (265), basma (89), petiolate-oriental (52), semi-oriental (17), large-leaf cultivars (57), burley (68), cigar (92), dark air-cured (144). Many cultivars were acquired on account of their genetic resistance to major diseases of tobacco. The collection comprises some short-day, chlorophyll and morphological mutants. 17 alloplasmic lines derived either from cytoplasmic mutations or by introducing alien Nicotiana cytoplasms into cultivated tobacco are of much interest. Some cultivars can be used as check or indicator varieties. The cultivars vary in genetic potential to accumulate alkaloids from nicotine-free cultivars to cultivars of 5% content of nicotine.

Słowa kluczowe

PL

mutanty; odpornosc na choroby; kolekcje roslin; Nicotiana tabacum; formy alloplazmatyczne; rosliny wskaznikowe; roznorodnosc biologiczna; tyton; odmiany roslin

EN

mutant; disease resistance; plant collection; Nicotiana tabacum; indicator plant; biodiversity; tobacco; plant cultivar

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 2007
• Tom: 517
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.73-81,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Laskowska D

• Instytut Uprawy Nawozenia i Gleboznawstwa - Panstwowy Instytut Badawczy, ul.Czartoryskich 8, 24-100 Pulawy

Bibliografia

• Ano G., Blancard D., Cailleteau B. 1995. Mise au point sur la resistance recessive aux souches necrotiques du virus Y de la pomme de terre (PVY) presente chez Nicotiana. Ann. Tabac. 2(27): 35-42.
• Berbeć A. 1998. Kolekcja alloplazmatycznych cytoplazmatycznie męskojałowych form tytoniu uprawnego Nicotiana tabacum. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 463: 51-61.
• Berbeć J. 1974. A cytoplasmic male sterile mutant form of Nicotiana tabacum L. Z. Pflzucht. 73: 204-216.
• Bolsunow I. 1961. Die Tabakzuchtung fur europaische Verhaltnisse, w: Handbuch der Pflanzenzuchtung. Kappert H., Rudorf W. (red.), 2 Auflage, Berlin, Hamburg, Tom 5: 152-203.
• Brandle J.E., Rogers W.D., Ankersmit J.C.D. 1997. AC Gayed flue-cured tobacco. Canadian Journal of Plant Science 77(1): 157-158.
• Clausen R.E. 1932. Interspecific hybridization in Nicotiana XIII. Further data as to the origin and constitution of Nicotiana tabacum. Svensk Bot. Tidskr. 26: 123-136.
• Clayton E.E., Smith H.H., Foster H.H. 1938. Mosaic resistance in Nicotiana tabacum L. Phytopathology 28: 286-288.
• Doroszewska T. 2004. Krzyżowanie oddalone i transformacja genetyczna w uzyskiwaniu odporności tytoniu (Nicotiana tabacum L.) na wirusa Y ziemniaka (PVY). IUNG Puławy. Rozprawa habilitacyjna: 135 ss.
• Gajos Z. 1988. Polalta - odmiana tytoniu odporna na wirus brązowej plamistości pomidora (TSWV) i czarną zgniliznę korzeni (Thielaviopsis basicola Ferr). Biul. CLPT 1-4: 7-25.
• Gajos Z. 1993. Virginia ZG-4 (Wiktoria) - nowa odmiana tytoniu odporna na wirus brązowej plamistości pomidora (TSWV) i czarną zgniliznę korzeni (Thielaviopsis basicola). Biul CLPT 1-4: 5-19.
• Garner W. W., Allard H.A. 1920. Effect of the relative length of day and night and other factors of the environment on growth and reproduction in plants. J. Agric. Res. 18: 553-606.
• Goodspeed T.H. 1954. The genus Nicotiana. Chronica Botanica. Waltham, Mass., USA: 536 ss.
• Heggestad H.E. 1966. Registration of Burley 1, Burley 2, Burley 11 A, Burley 11 B, Burley 21, Burley 37 and Burley 49 tobaccos. Crop Sci. 6: 612-613.
• Heggestad M.E., Menser H.A. 1962. Leaf spod-sensitive tobacco strain Bel-W3, a biological indicator of the air pollutant ozone. Phytopathology 52: 735.
• Henderson R.G. 1949. Vamorr 48 and 50. Two new flue-cured varieties of tobacco resistant to mosaic and root rot. Virginia Agr. Exp. Sta. Bull. 427: 10.
• Hitier H. 1950. Etude genetique des carateres „Enation ” et „ Catacorolle ” chez Nicotiana tabacum L. Ann. Inst. Exp. Du Tabac, Bergerac 1: 31-61.
• Holmes F.O. 1938. Inheritance of resistance to tobacco mosaic virus in tobacco. Phytopathology 28: 553-561.
• Koelle G. 1961. Genetische analyse einer Y-virus (Rippenbraune) resistenten mutante der tabaksorte Virgin A. Der Zuchter 31: 71-72.
• Komari T. 1990. Genetic characterization of a double-flowered tobacco plant obtained in a transformation experiment. Theor. Appl. Genet. 80: 167-171.
• Lea H.W. 1999. Resistance of tobacco to pandemic blue mould Peronospora hyoscyami de Bary (syn. P tabacina Adam): a historical overview. Australian J. of Experimental, Agriculture 39(1): 115-118.
• Legg P.D., Smeeton B.W. 1999. Breeding and genetics, w: Tobacco. Production, chemistry and technology. Davis DL., Nielsen MT. (Ed.). CORESTA Blackwell Science Ltd: 32-48.
• Miller R.D. 1987. Registration of TN 86 burley tobacco. Crop Sci. 27: 365-366.
• Murad L., Lim K.Y., Christopodulou V., Matyasek R., Lichtenstein C.P., Kovarik A., Leitch A.R. 2002. The origin of tobacco’s T genome is traced to a particular lineage within Nicotiana tomentosiformis (Solanaceae). Am. J. of Botany 89: 921-928.
• Okabe K., Schmid G.H., Straub J. 1977. Genetic characterization and high efficiency photosynthesis of an aurea mutant of tobacco. Plant Physiology 60: 150-156.
• Rufty R.C. 1989. Genetics of host resistance to tobacco blue mold, w: Blue mold of tobacco. W.E. McKeen (Ed.), APS Press, USA: 141-164.
• Smith H.H. 1950. Differential photoperiod response for interspecific gene transfers. J. Hered. 41: 198-203.
• Wark D.C. 1970. Development of flue-cured tobacco cultivars resistant to a common strain of blue mould. Tobacco Science 14: 147-150.
• Wark D.C., Wuttke H.H., Brouwer H.M. 1976. Resistance of eight tobacco lines to blue mold in South Queensland, Australia. Tobacco Science 20: 110-113.
• Wilkinson C.A., Rufty R.C., Shew H.D. 1991. Inheritance of partial resistance to black root rot in burley tobacco. Plant Dis. 75: 889-892.
• Yukawa M., Tsudzuki T., Sugiura M. 2006. The chloroplast genome of Nicotiana sulvestris and Nicotiana tomentosiformis: complete sequencing confirms that the Nicotiana sylvestris progenitor is the maternal genome donor of Nicotiana tabacum. Mol. Genet. Genomics 275(4): 367-373.