Effect of adjuvants on biological efficacy of sulfosulfuron and propoxycarbazone-sodium for weed control in winter wheat and carryover effects

• Autorzy: Adamczewski K , Paradowski A.
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Biological efficacy of herbicides: propoxycarbazone-sodium (Attribut 70 WG) and sulfosulfuron (Apyros 75 WG) applied with adjuvants was estimated in the field, greenhouse and laboratory experiments. An addition of adjuvants to herbicides Attribut 70 WG and Apyros 75 WG had a positive influence on physical characteristics of tank mixture, herbicidal effect, and the increase of winter wheat grain yield. Ammonium nitrate used as an adjuvant showed the weakest effect. The lowest grain yield was obtained after using the preparations Attribut 70 WG and Apyros 75 WG without adjuvant. Theoil adjuvants, Adbios 85 SL, Aero 030 SL, Atpolan 80 EC and Olbras 88 EC influenced in a similar manner the activity of tested herbicides. Obtained herbicidal effect, the amount of yield and elements of yield structure were differentiated after joint application of herbicides with adjuvants. The herbicides protected plantations of winter wheat against couch grass (Agropyron repens) during the whole vegetative season. However the herbicide Attribut 70 WG was more effective in controlling regrowth of couch grass after harvest, as compared to Apyros 75 WG. On the other hand, Apyros 75 WG controlled somewhat better broadleaf weeds. Also differences in carryover effect occurred. On the sites after propoxycarbazone–sodium application winter oilseed rape, spring oilseed rape and sugar beet should not be cultivated. On the sites after cereals that were protected against weeds with sulfosulfuron only cultivation of winter oilseed rape should not be recommended, however spring oilseed rape and sugar beet can be grown.

PL

Przedmiotem badań była biologiczna ocena sulfosulfuronu (Apyros 75 WG) i propoksykarbazonu-sodowego (Attribut 70 WG) stosowanych z adiuwantami: Adbios 85 SL, Aero 030 SL, Atpolan 80 EC, Olbras 88 EC i saletrą amonową. Badania przeprowadzono w warunkach polowych, szklarniowych i laboratoryjnych. Doświadczenia polowe wykonano w latach 2000–2002 w Pracowni Doświadczalnictwa Polowego w Winnej Górze oraz w Stacji Oceny Odmian Krościna Mała. Analizując doświadczenia polowe, szklarniowe i laboratoryjne można stwierdzić, że dodatek adiuwantów do herbicydów Attribut 70 WG i Apyros 75 WG wpływa dodatnio na podniesienie cech fizycznych cieczy użytkowej, na efekt chwastobójczy i przyrost plonu ziarna pszenicy. Spośród pięciu adiuwantów najsłabszedziałaniewykazała saletra amonowa, która w małym stopniu wpłynęła na zwiększenie skuteczności chwastobójczej badanych herbicydów w stosunku do chwastów dwuliściennych, a najmniej na zwalczanie perzu właściwego. Również w mniejszym stopniu wpłynęła na przyrost plonu ziarna pszenicy ozimej. Pozostałe adiuwanty, Adbios 85 SL, Aero 030 SL, Atpolan 80 EC i Olbras 88 EC działały podobnie. Uzyskiwany efekt chwastobójczy, wysokość plonu, i elementy struktury plonu po łącznym zastosowaniu herbicydów z adiuwantami były w małym stopniu zróżnicowane, a analizy statystycznena ogół niewykazywały istotnych różnic. Niewykazano ujemnego wpływu, łącznego stosowania adiuwantów na jakość wypiekową ziarna. Oba herbicydy zabezpieczały skutecznie pszenicę ozimą przed perzem właściwym w całym sezonie wegetacyjnym. Jednak Attribut 70 WG zwalczał w lepszym stopniu także rozłogi perzu, dlatego stanowisko po uprawę następnej rośliny jest lepiej zabezpieczone niż po oprysku herbicydem Apyros 75 WG. Z kolei Apyros 75 WG charakteryzował się nieco szerszym zakresem zwalczanych gatunków dwuliściennych. Działanie następcze jest bardziej ograniczone w przypadku zastosowania propoxykarbazonu sodowego. Na stanowiskach, na których był stosowany propoksykarbazon sodowy nie powinno się uprawiać rzepaku ozimego, rzepaku jarego i buraka cukrowego. Na stanowiskach po zbożach odchwaszczanych sulfosulfuronem nie należy uprawiać rzepaku ozimego, natomiast można uprawiać rzepak jary i burak cukrowy

Słowa kluczowe

EN

biological efficacy; wheat; propoxycarbazone-sodium; adjuvant; weed control; winter wheat; sulphosulphuron

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Plant Protection Research
• Rocznik: 2004
• Tom: 44
• Numer: 4
• Opis fizyczny: p.347-363,ref.

Twórcy

autor

Adamczewski K

• Institute of Plant Protection, Miczurina 20, 60-318 Poznan, Poland

autor

Paradowski A.

Bibliografia

• Adamczewski., Praczyk T., Paradowski A. 1988. Ocena nowych herbicydów z grupy sulfonylomocznikowej. Materiały 28. Sesji Nauk. Inst. Ochr. Roślin, cz. 2: 299–304.
• Adamczewski K., Banaszak K., Snarska K. 2000. Biologiczna ocena preparatu Attribut 70 WG w zbożach ozimych (Biological evaluation of MKH 6561 70 WG in winter cereals). Prog. Plant Protectin/Post. Ochr. Roślin 40 (2): 775–778.
• Adamczewski K., Paradowski A., Krawczyk R. 1998. Carryover effects of amidosulfuron and tribenuron-methyl mixture on yielding of faba bean, sugar beet and winter rape seeded in crop rotation. J. Plant Protection Res., 38 (1): 89–92.
• Adamczewski K., Urban. M., Kuzior S. 1996. Enhancing the herbicidal spectrum and a activity of sulfosulfuron by tank mixing with adjuvants. Proceedings of the Second International Weed Control Congress III: 813–818.
• Amman A., Feucht D., Wellman A. 2000. Attribut – ein neues Herbizid zur Ungrasbekämpfung in Winterweizen, Winterrogen und Triticale. Proceedings of the 20th German Conference on Weed Biology and Weed Control, Stuttgart: 543–553.
• Amman A., Wellmann A. 2001. Propoxycarbazone-sodium (BAY MKH 6561) – a key tool in integrated Bromus management in Germany. The BCPC Conference – Weeds 2: 469–474.
• Bell C.E. 1999. Field evaluation of MKH 6561 for Phalaris minor control in durum wheat. The BCPC Conference – Weeds 1: 211–216.
• Carins A.L.P., Smit G., Smit J.J. 2001. Enhancement of sulfosulfuron activity by new additive. The BCPC Conference – Weeds 2: 683–688.
• Dobrovodsky J. 1995. First result of trials with new herbicide MON 37532. The BCPC Conference – Weeds 3: 813–818.
• Feucht D., Muller K.H., Wellmann A., Santel H.J. 1999. BAY MKH 6561 – a new selective herbicide for grass control in wheat, rye and triticale. The BCPC Conference – Weeds 1: 53–58.
• Mathiasseen S. K., Kudsk P. 2004. Propoxycarbazone-Na – uptake and influence of growth stageand tank mixing on theefficacy on Apera spica-venti. Abstract Book-4-th International Weed Science Congress, p. 31.
• Palm H.L., Allison D. A. 1980 Worldwide review of new cereal herbicide – DPX 4189. The BCPC Conference – Weeds 1:1–6.
• Paradowski A. 1994. Następczedziałaniechlorsulfuronu i triasulfuronu stosowanych w pszenicy ozimej na plon rzepaku ozimego i buraków cukrowych. Materiały 34. Sesji Nauk. Inst. Ochr. Roślin, cz. 2: 129–134.
• Parrish S.K., Kaufmann J.F., Croon K.A., Ishida Y., Ohta K., Itoh S. 1995. MON 37500: a new selective herbicide to control annual and perennial weeds in wheat. The BCPC Conference – Weeds 1: 57–63.
• Scogan A.C., Santel H.J., Wollam J.W., Rudolph R.D. 1999. BAY MKH 6561: a new herbicide for grass and broadleaf weed control in cereals. The BCPC Conference – Weeds 1: 93–98.
• Santel H.J., Anderson J.E., Brenchley R.G., Cagle J.E., Scoggan A.C. 2001. The effect of propoxycarbazone-sodium on jointed goat grass (Aegilops cylindrica Host) TheBCPC Conference – Weeds 1: 469–474.