Effectiveness of Puccinia recondita f. sp. tritici resistance genes at different phenological stages of winter wheat

• Autorzy: Liatukas Z , Ruzgas V.

Warianty tytułu

PL

Efektywnosc genow odpornosci na Puccina recondita f. sp. tritici w roznych fazach fenologicznych pszenicy ozimej

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The resistance of winter wheat varieties to Puccinia recondite f. sp. tritici was investigated at the Lithuanian Institute of Agriculture during 2001–2003. Effectiveness of resistance genes was investigated at seedling, tillering and adult plant stages. Virulence tests done during the 2000–2003 period showed that the majority of Lr genes used in European wheat were not sufficiently efficient. However, testing of cultivars at the first leaf stage revealed that the Lr37 gene in combination with the other genes was very effective. The experimental cultivars were sown in 2 times: in autumn and spring, without vernalization. The main task of spring-sown nursery was to improve the effectiveness of the experiment and investigate the effect of different Lr genes of non-vernalized plants at tillering growth stage. The Lr37 gene was found to be the most effective at both adult plant stage and tillering growth stage. Disease severity and plant resistance type at tillering stage were stable in all experimental years, which is important for the breeding program. The investigations revealed that the correlations between resistance at seedling and the other two stages were up to r = 0.81 (significant at p = 0.01**). The correlations between leaf rust severity and varietal resistance type at tillering were very high (r = 0.86–0.91**) in the same year. The correlation of leaf rust severity at adult plant stage was strong (r = 0.78**) between 2001 and 2002, but too low for reliable selection of resistant cultivars in the other years. Spring-sown nursery was complementary to collect resistance data in the years unfavourable for leaf rust development.

PL

W Litewskim Instytucie Rolniczym badano w latach 2001–2003 odporność odmian pszenicy ozimej na rdzę brunatną (Puccinia recondita f. sp. tritici). Badania efektywności genów odporności prowadzono w fazach siewki, krzewienia oraz na roślinach dorosłych. Testy wirulencji wykonane w trzech latach prowadzenia doświadczeń na 24 odmianach pszenicy ozimej oraz 8 izogenicznych liniach odmiany Thatcher wykazały, że większość genów Lr wykorzystywanych w hodowli europejskich odmian nie była wystarczająco skuteczna. Jednak w toku prowadzenia atestacji odmian w fazie 1. liścia wykazano, że łączne wykorzystanie genu Lr37 z innymi genami odporności było bardzo efektywne. Gen Lr37 był najbardziej efektywny zarówno w fazie krzewienia jak i na roślinach dorosłych. Nasilenie choroby i typ odporności w fazie krzewienia były stabilne we wszystkich latach badań, co jest ważne z punktu widzenia programu hodowlanego. Badania wykazały, że współczynniki korelacji pomiędzy odpornością w fazie siewki i dwoma pozostałymi fazami rozwojowymi osiągnęły wartości do r = 0,81 (istotne przy p = 0,01**). Współczynniki korelacji pomiędzy porażeniem roślin w fazie krzewienia a typem odporności odmian w danym roku badań były bardzo wysokie (r = 0,86–0,91**). Korelacja nasilenia porażenia rdzą brunatną w fazie rośliny dorosłej pomiędzy latami 2001 i 2002 była wysoka (r = 78**), ale jednak niewystarczająca, aby można było oprzeć się na niej przy selekcjonowaniu odmian odpornych w innych latach.

Słowa kluczowe

EN

plant protection; effectiveness; Puccinia recondita f.sp.tritici; resistance gene; phenological stage; wheat; winter wheat; leaf rust; growth stage

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Plant Protection Research
• Rocznik: 2006
• Tom: 46
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.123-131,ref.

Twórcy

autor

Liatukas Z

• Akademija of Lithuania, Kedainiai distr., LT-58344, Lithuania

autor

Ruzgas V.

Bibliografia

• Anonymous. 2005. Weizen. p. 72–117. In “Bundessortenamt. Beschreibende Sortenliste 2005”. Hannover GmbH.
• Eversmeyer M.G., Kramer C.L. 2000. Epidemiology of wheat leaf and stem rust in the central great plains of the USA. Annu. Rev. Phytopathol. 38: 491–513.
• Kolmer J.A., Liu J.Q. 2000. Virulence and molecular polymorphism in international collections of wheat leaf rust fungus Puccinia triticina. Phytopathology 90: 427–436.
• Kolmer J.A., Long D.L. 2004. Physiological specialization of Puccinia triticina on wheat in the United States in 2002. Plant Dis. 88: 1079–1084.
• MacIntosh R.A., Wellings C.R., Park R.F. 1995. Wheat rusts and the genetic bases of disease resistance. p. 1–25. In “Wheat Rusts: an Atlas of Resistance Genes” (K. Jeans, A. Cloud-Guest, eds.). CSIRO, Australia.
• Mesterhazy A., Bartoš P., Goyeau H., Niks R.E., Csösz M., Andersen O., Casulli F., Ittu M., Jones E., Manisterski J., Manninger K., Pasquini M., Rubiales D., Schachermayr G., Strzembicka A., Szunics L., Todorova M., Unger O., Vanco B., Vida B., Walther U. 2000. European virulence survey for leaf rust in wheat. Agronomie 20: 793–804.
• Park R.F., Goyeau H., Felsenstein F.G., Bartoš P., Zeller F.J. 2001. Regional phenotypic diversity of Puccinia triticina and wheat host resistance in Western Europe. Euphytica 122: 113–127.
• Park R.F., McIntosh R.A. 1994. Adult plant resistances to Puccinia recondita f. sp. tritici in wheat. N. Z. J. Crop Hort. Sci. 22: 151–158.
• Pretorius Z.A., Kemp G.H. 1990. Effects of growth stage and temperature on components of resistance to leaf rust in wheat genotypes with Lr26. Plant Dis. 74: 631–635.
• Pretorius Z.A., Roelfs A.P. 1996. The role of Lr10, Lr13, and Lr34 in the expression of adult-plant resistance to leaf in the wheat cultivar Era. Plant Dis. 80: 199–202.
• Winzeler M., Mesterhazy A., Park R.F. 2000. Resistance of European wheat germplasm to leaf rust. Agronomie 20: 783–792.