Occurrence of eriophyoids [Acari: Eriophyoidea] on wild and cultivated grasses

• Autorzy: Kozlowski J
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

In the years 1999- 2000 the occurrence of eriophyoids on grasses was studied in the Wielkopolska region. 9 eriophyoid species were recognized on 29 grass species. Eriophyoids were present in 38% examined plant samples. The most often infested were Agropyron repens and Lolium perenne and the least Arrhenatherum elatius. Abacarus hystrix and Aculodes mckenziei were the dominating eriophyoid species. The intensity of occurrence varied and was related to the eriophyoid species and the host plant. Feeding of some eriophyoids species caused either matting or browning or twisting of the leaf blades.

PL

W latach 1999-2000 na terenie wielkopolskiego subregionu klimatycznego prowadzono badania nad występowaniem szpecieli (Eriophyoidea) na trawach (Gramineae). Obecność szpecieli stwierdzono na 29 gatunkach traw spośród 40 zbadanych. Znaleziono dziewięć gatunków szpecieli: A. compactus, A. hystrix, A. tenuis, A. tosichella, A. mckenziei, A. dubius, Aceria spp. i Eriophyes sp. Szpeciele wystąpiły w 38% wszystkich zbadanych prób roślin. Najczęściej zasiedlane były rośliny Agropyron repens i Lolium perenne, a najrzadziej Arrhenatherum elatius. Najczęściej występującymi gatunkami szpecieli były: Abacarus hystrix i Aculodes mckenziei. Szpeciele te występowały w jednogatunkowych populacjach lub w towarzystwie dwóch lub trzech innych gatunków. Miejscem występowania roztoczy na roślinach żywicielskich była głównie górna strona liści. Niektóre gatunki (A. dubius, A. tosichella) zasiedlały także dolną stronę liści, pochwy liściowe i kwiatostany. Średnie nasilenie występowania szpecieli wahało się od 0,1 do 6 osobników na cm² liścia w zależności od gatunku traw. A. dubius osiągał średnią liczebność 19 osobników na cm² liścia i ponad 100 osobników w kwiatostanach Bromus mollis. A. hystrix i A. mckenziei powodowały zmatowienie i zbrązowienie liści niektórych gatunków traw, a A. dubius zwijanie brzegów liści.

Słowa kluczowe

EN

eriophyid mite; Eriophyidae; Acari; cultivated grass; mite; wild grass; occurrence; intensity; grass

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Plant Protection Research
• Rocznik: 2001
• Tom: 41
• Numer: 4
• Opis fizyczny: p.402-412

Twórcy

autor

Kozlowski J

• Institute of Plant Protection, Miczurina 20, 60-318 Poznan, Poland

Bibliografia

• 1. Amrine J.W. 1997. Keys to the world genera of the Eriophyoidea (Acari: Prostigmata). lndira Publishing House. West Bloomfield, Michigan, 185 pp.
• 2. Amrine J.W.Jr., Stasny T.A. 1994. Catalog of the Eriophyoidea (Acarina: Prostigmata) of the world. Indira Publishing House. West Bloomfield, Michigan, USA, 798 pp.
• 3. Boczek J. 1969. Studies on mites (Acarina) living on plants in Poland. XI. Bull. Acad. Polon. Sci., Ser. Sci. Biol., 6: 393-398.
• 4. Boczek J. 1999. Zarys akarologii rolniczej. Podręcznik dla studiujących ochronę roślin. PWN, 358 pp.
• 5. Boczek J., Chyczewski J., de Lustgraaf B. 1976. Studies on the morphology of some eriophyid mites (Acarina: Eriophyoidea) of grasses and of garlic. Racz. Nauk Roln. - Seria E-Ochrona Roślin 6 (1): 41-58.
• 6. Boczek J., Skoracka A., Skoracki M. 2000. Występowanie Abacarus hystrix (Nal.) (Acari, Eriophyidae) na trawach w Polsce. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 40 (2): 502- 505.
• 7. Davis R., Flechtmann C.H.W., Boczek J.H., Barké H.E. 1982. Cataloque of Eriophyid Miles (Acari: Eriophyoidea). Warsaw Agr. Univ. Press. Warsaw, 254 pp.
• 8. Frost W.E., Ridland P.M. 1996. Grasses. p. 619-629. In: „Eriophyoid mites. Their biology, natural enemies and control” (E.E. Lindquist, M.W. Sabelis, J. Bruin, eds.). Elsevier Science Pub!., Amsterdam, The Netherlands.
• 9. Gibson R. W. 1974. Studies on the feeding behaviour of the eriophyid mite Abacarus hystrix, a vector of grass viruses. Ann. Appl. Biol., 78: 213-217.
• 10. Guy P.L., Gould D.M. 1996. Aculodes mckenziei (Acari: Eriophyidae) newly recorded in New Zealand and its association with other eriophyids in South Island pastures. New Zealand Entomol., 19: 61-64.
• 11. Jeppson L.R., Keifer H.H., Baker E.W. 1975. Mites injurious to economic plants. Univ. Calif. Press. Berkeley, California, USA, 614 pp.
• 12. Jeżewska M., Wieczorek M. 1998. Nowe wirusy występujące na pszenicy. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 38 (1): 93- 100.
• 13. Keifer H.H. 1944. Eriophyid studies. XIV. Bull. Call. Dept. Agr., 33: 26-28. 412 Journal of Plant Protection Research, Vol. 41 , No. 4 (200 I)
• 14. Keifer H.H. 1952. The eriophyid mites of California (Acarina, Eriophyidae ). Bull. Calif. lnsect Survey 2: 1-123.
• 15. Keifer H.H. 1969. Eriophyid studies C-3. Agr. Res. Svc., USDA: 1-2.
• 16. Kozłowski J. 1998. Czynniki warunkujące wrażliwość odmian jabłoni i reakcja odmian na pordzewiacza jabłoniowego - Aculus schlechtendali (Nalepa). Rozpr. Nauk. Inst. Ochr. Roślin. Poznań, Z. 2.: 1- 119.
• 17. Kozłowski J. 2000. The occurrence of Aceria tosichella Keifer (Acari, Eriophyidae) as a vector of wheat streak mosaic virus in Poland. J. Appl. Ent., 124: 209-211.
• 18. Nalepa A. 1891. Genera und Species der Familie Phytoptida. Denkschr., 58: 871-881.
• 19. Nalepa A. 1896. Neue Gallmilben. Anzeiger 33 (10): 108- 110.
• 20. Nault L.R., Styer W.E. 1969. The dispersal of Aceria tulipae and three other grass - infcsting eriophyid mites in Ohio. Ann. Ent. Soc. Amer., 62 (6): 1446- 1455.
• 21. Oldfield G.N., Proeseler G. 1996. Eriophyoid mites as vectors of plant pathogenes. p. 259-273. In „Eriophyoid mites. Their biology, natural enemies and control” (E.E. Lindquist, M. W. Sabelis, J. Bruin, eds.). Elsevier Science Publ., Amsterdam, The Netherlands.
• 22. Proeseler von G. 1972. Ein Beitrag zur Morphologie und Okologie der Gallmilben (Eriophyoidea) an Gramineen. Biot Zbl., 91: 477-492.
• 23. Shevchenko V.G., DeMillo A.P., Razvyazkina G.M., Kapkova E.A. 1970. Taxonomic similarity of the closely related mites, Aceria tulipae Keif. and A. tritici sp.n. (Acari, Eriophyidae) vector of the onion and viruses. Zool. Zhurnal 49: 224- 235.
• 24. Skoracka A. 2000. Występowanie i preferencje pokarmowe szpecieli (Acari: Eriophyoidea) na trawach w Polsce. Materiały XXVl Symp. Akarol. Wyd. SGGW. Warszawa: 333-339.
• 25. Skoracka A., Boczek J. 2000. Szpeciele (Acari, Eriophyoidea) zbóż i innych traw. Post. Nauk Roln., nr 2: 53-69.
• 26. Sukhareva S.I. 1977. Dwa nowych wida cetyrechnogich klescej (Acarina, Tetrapodili) so zlakow. Entomol. Obozr., LVI, 3: 704- 706.
• 27. Sukhareva S.I. 1981. O strukture cetyrech naibolee rasprostranennych widow cetyrechnogich klescej (Acarina, Tetrapodili) zo zlakow Aceria tritici Shev., Aculodes mckenziei (K.), Aculodes dubius (Nal.), Abacarus hystrix (Nal.). Westnik LGU 15: 24-36.