Hejnaly w krajobrazie

• Autorzy: Bernat S
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Słowo hejnał pochodzi z języka węgierskiego, gdzie znaczy świt, jutrzenkę, poranek. U nas od dawna jest sygnałem pobudki, pory dnia, godziny. Trąbienie hejnałów stało się powszechne we wczesnym średniowieczu, początkowo miało znaczenie wojskowe, później związane było z zachowaniem porządku i bezpieczeństwa w mieście. Z czasem funkcje praktyczne hejnałów malały, dziś mają znaczenie dla podtrzymywania tradycji i prestiżu. Najsławniejszy jest odgrywany co godzina z wieży bazyliki Mariackiej w Krakowie, a w południe - w Polskim Radiu. Hejnały, niektóre równie stare, mają Poznań, Lublin, Łódź, Płock, Jasna Góra, Warszawa, a także mniejsze miejscowości, jak Krasnystaw, Kępno, Ostrołęka czy Skierniewice. Od 1994 r. odbywa się w sierpniu w Lublinie Ogólnopolski Przegląd Hejnałów Miejskich. W ubiegłorocznym Przeglądzie uczestniczyło 25 miast.

EN

The word ‘bugle’ (Polish hejnał) comes from Hungarian where it means ‘dawn’, ‘morning’, ‘sunrise’. In Polish it means ‘a wakeup call’, ‘an hourly chime’. The bugle call became common in the early medieval times and was used by the military and then by the city security. Today, the bugles are played only to maintain tradition and city’s prestige. The most famous one is the Kraków bugle played every hour from the tower of Our Lady’s Basilica and broadcast by the Polish radio at midday. Other places have their own bugles, for instance Poznań, Lublin, Łódź, Płock, Jasna Góra, Warsaw, together with smaller towns like Krasnystaw, Kępno, Ostrołęka and Skierniewice. Since 1994 Lublin has been hosting the National Bugle Review. Last year, it was attended by 25 cities.

Słowa kluczowe

PL

promocja; miasta; hejnal; krajobraz; tradycje; sygnaly dzwiekowe; identyfikacja

• Wydawca: -
• Czasopismo: Aura
• Rocznik: 2007
• Numer: 07
• Opis fizyczny: s.18-19,fot.,bibliogr.

Twórcy

autor

Bernat S

• Zakład Ochrony Środowiska, Instytut Nauk o Ziemi, Uniwersytet Marii Curie-Sklodowskiej, Lublin

Bibliografia

• D. Gut, 1994, Dźwięki miasta. O hejnale mariackim i innych krakowskich melodiach. W: R. Godula (red.), Klejnoty i sekrety Krakowa. Wyd. Wawelskie, Kraków, s.137-151.
• L. Mazan, 2003, Z mariackiej wieży hejnał płynie. Wyd. Anabasis Kraków.
• G. Myśliwski, 2000, Rola dźwięku w społecznościach tradycyjnych. W: H. Manikowska, A. Bartoszewicz, W. Falkowski, (red.), Aetas media, aetas moderna. Studia ofiarowane prof. H.Samsonowiczowi w siedemdziesiątą rocznicą urodzin. IH UW Warszawa, s.682-698.