Timing of colony occupation, clutch size and breeding success in the Cattle Egret Bubulcus ibis related to nest location in a South African heronry

• Autorzy: Kopij G

Warianty tytułu

PL

Kolejnosc zajmowania gniazd, wielkosc zniesien i sukces legowy u czapli zoltawej w poludniowo-afrykanskim czaplincu, w zaleznosci od usytuowania gniazd

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Studies on the Cattle Egret were carried out in a heronry (80 m x 10 m) in a pure grassveld with extensive stockfarming in the Free State, South Africa. Mean clutch size (3.0, n = 1217) was found to be higher than in other places in Africa. Although hatching success was high (90%, 2.9 hatchlings per nest), reproductive success was low (37%, 1.1 fledglings per nest with eggs). The main reason for this seems to be human disturbance, aggressive interactions among breeding birds, tick infestation and adverse weather conditions. Breeding activities were more advanced in the highest (above 4 m) strata of trees and shrubs. Mean clutch size and hatching success in relation to nest location did not differ significantly, however fledging success tended to be higher in the colony centre.

PL

Badania prowadzono w czaplińcu (80 m x 10 m) położonym w krajobrazie stepowym Oranii (RPA) użytkowanym jako pastwiska dla owiec i bydła. W czaplińcu tym obok 1 218 par czapli złotawych, gniazdowały również ibisy czczone (67 par), kormorany afrykańskie (30 par) i po kilka par czapli nadobnych, czapli czarnogłowych i warzęch afrykańskich. Czaple złotawe przystąpiły tu do lęgów na początku pory deszczowej (w połowie października), szczyt składania jaj przypadał u nich na przełom października i listopada. Ostanie pary, składały jaja jeszcze w drugiej połowie grudnia (ryc. 1), część z nich prawdopodobnie po utracie pierwszych lęgów. Lęgi były bardziej zaawansowane w gniazdach umieszczonych powyżej 2 m, w wewnętrznych warstwach koron (ryc. 2). Wielkość zniesienia wahała się od 1 do 6 jaj. Średnia wielkość zniesień (x = 3,0; n = 1218) była wyższa (tab. 1) niż w innych miejscach Afryki tropikalnej, co można wiązać z obfitością pożywienia (głównie szarańczy i pasikoników) w użytkowanym rolniczo trawiastym obszarze Oranii. Sukces kłucia był wysoki i wynosił 90% (tab. 2). Nie wykazano istotnych statystycznie różnić miedzy średnią wielkością zniesienia i sukcesem kłucia a położeniem gniazd na drzewach (tab. 1, 2). Choć średnia liczba wyklutych piskląt w przeliczeniu na zajęte gniazdo była wysoka (2,9), średnia liczba podlotów była znacznie niższa (1,1). Główną tego przyczyną wydaje się być niepokojenie wywołane przez ludzi, agresywne interakcje między gniazdującymi ptakami, wysoki stopień infekcji przez ektopasożyty (kleszcze z rodzaju Argas i wszoły) oraz niesprzyjające warunki atmosferyczne (silne wiatry). Wskaźnik wylotu młodych był najwyższy w gniazdach umieszczonych w centralnej części kolonii. Najwyższa śmiertelność piskląt przypadała w 2-3 tygodniu życia (ryc. 3).

Słowa kluczowe

PL

Republika Poludniowej Afryki; ptaki; gniazda ptasie; lokalizacja; czaplowate; czapla zoltawa; legi ptakow; Afryka Poludniowa; niesnosc; Ardeidae; ornitologia; Bubulcus ibis

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 1997
• Tom: 32
• Numer: 2
• Opis fizyczny: s.169-174, rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Kopij G

• University of the Free State, P.O.Box 339, Bloemfontein 9300, South Africa

Bibliografia

• Blaker D. 1969. Behaviour of the Cattle Egret Ardeola ibis. Ostrich 40: 75-129.
• Bredenkamp G., van Rooyen N. 1996. Dry Sandy Highveld Grassveld. In: Low A. B., Rebelo A. G. (eds.). Vegetation of South Africa, Lesotho and Swaziland. Pretoria, Dept, of Env. and Tourism.
• Brown L. H., Urban E. K., Newman K. 1982. The Birds of Africa. Vol. I. London, Academic Press.
• Dusi J. L., Dusi R. T. 1970. Nesting success and mortality of nestlings in a Cattle Egret colony. Wilson Bull. 82:458-460.
• Earle R. , Grobler N. 1987. First Atlas of Bird Distribution in the Orange Free State. Bloemfontein, National Museum.
• Jenni D. A. 1969. A study of the biology of four species of herons during the breeding season at Lake Alice Alachua County, Florida. Ecol. Monogr. 39:245-270.
• Kopij G. 1995. Breeding biology of the Cattle Egret Bubulcus ibis at Melville, Dewetsdorp district, Free State Province. Mirafra 12:8-9.
• Kopij G. 1996a. Breeding and feeding ecology of the Reed Cormorant Phalacrocorax africanus in the Free State, South Africa. Acta orn. 31:89-99.
• Kopij G. 1996b. Location and structure of the Cattle Egret Bubulcus ibis nests in a heronry at Wolwekop, Free State province, Mirafra 13:68-70.
• Lack D. 1954. The Natural Regulation of Animal Numbers. Oxford, Oxford University Press.
• Maclean G. L. 1993. Roberts' Birds of Southern Africa. Cape Town, John Voelcker Bird Book Fund.
• McKilligan N. 1987. Causes of nesting losses in the cattle egret Ardeola ibis in eastern Australia with special reference to the pathogenicity of the tick Argas (Persicargas) robertsi to nestlings. Austral. J. Ecol. 12:9-16.
• Owen D. F. 1960. The nesting success of the Heron Ardea cinerea in relation to the availability of food. Proc. zool. Soc.London, 133: 597-167.
• Siegfried W. R. 1971. The nest of the Cattle Egret. Ostrich 42:193-196.
• Siegfried W. R. 1972. Breeding success and reproductive output of the Cattle Egret. Ostrich 43:43-58.
• Zar J. H. 1974. Biostatistical Analysis. Englewood Cliffs, Prentice-Hall.