Wplyw dodatku do gleby suchej masy wybranych roslin uprawnych na wzrost perzu wlasciwego [Agropyron repens L.]

• Autorzy: Piskorz B
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W doświadczeniu szklarniowym przeprowadzonym w 1999 roku określono wpływ wprowadzenia do gleby suchej masy pędów nadziemnych i korzeni bobiku, grochu polnego, łubinu żółtego, wyki siewnej, owsa, gryki, gorczycy białej i rzepaku ozimego na wzrost pędów nadziemnych (liczba, wysokość i sucha masa) perzu właściwego. Wymieszanie gleby z suchą masą wymienionych roślin uprawnych (w ilości 20, 40, 60 g na 550 g gleby) prowadziło do zmniejszenia liczby pędów perzu właściwego o 4,1-38,1%. Wysokość i sucha masa chwastu była niższa po dodaniu do gleby pędów nadziemnych owsa i największej ilości wyki siewnej (o 18,0-60,7%) oraz korzeni rzepaku ozimego i gryki (o 21,6-60,7%). Wprowadzenie do gleby pędów i korzeni pozostałych roślin uprawnych stymulowało wzrost perzu właściwego, szczególnie zaś po dodaniu najmniejszych ilości pędów bobiku, grochu polnego, łubinu żółtego, wyki jarej, gorczycy białej, rzepaku ozimego oraz korzeni wyki jarej i łubinu żółtego. Uzyskane wyniki mogą być wykorzystane w integrowanych programach ograniczania zachwaszczenia perzem właściwym.

EN

In a greenhouse experiment conducted in 1999 the growth of Agropyron repens L. was investigated as affected by supplied to soil dry matter of shoots and roots from faba been, field peas, yellow lupine, spring vetch, oats, buckwheat, white mustard and oilseed rape. Mixing of the soil with dry matter of plants in proportions 20, 40, 60 g per 550 g soil reduced the of number of Agropyron repens shoots by 4.1 to 38.1%. After addition of oat shoots, the highest quantity of spring vetch, oilseed rape and buckwheat roots into soil, the length and dry matter of weed shoots were lower by 18.0 to 60.7%. Supplement of shoots and roots of the remaining plants to the soil stimulated growth of Agropyron repens, especially the addition of lowest quantities of faba been, field peas, yellow lupine, spring vetch, white mustard, oilseed rape shoots and spring vetch and yellow lupine roots. Obtained data may be useful for integrated programmes of weed control.

Słowa kluczowe

PL

uprawa roslin; chwasty; dzialanie fitosanitarne; allelopatia; rosliny fitosanitarne; Agropyron repens; sucha masa; perz wlasciwy

EN

plant cultivation; weed; phytosanitary effect; allelopathy; phytosanitary plant; Agropyron repens; dry mass; couch grass; Elymus repens

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 2000
• Tom: 470
• Opis fizyczny: s.199-207,rys.,bibliogr.

Twórcy

autor

Piskorz B

• Szkola Glowna Gospodarstwa Wiejskiego, ul. Rakowiecka 26/30, 02-528 Warszawa

Bibliografia

• CIARKA D., GAWROŃSKI S.W., GOŹDZIKOWSKI D. 1996. Próby wykorzystania gryki do zwalczania chwastów. Mat. konf. „Teoretyczne i praktyczne aspekty allelopatii" 11-12 X 1995, IUNG Puławy: 155-159.
• DERKSEN D.A., LAFOND G.F. 1996. Symposium on sustainable cropping: Implications for crop residue management and conservation tillage. Preface. Can. J. Plant Sci. 76: 619.
• DIETRYCH-SZÓSTAK D. 2000. Interakcja gryka - perz w doświadczeniach wazonowych. Mat. Konf. „Biochemiczne interakcje w oddziaływaniach środowiskowych" 2-3 X 2000, IUNG Puławy: 49-50.
• KATO-NOGUCHI H., KOSEMURA S., YAMAMURA S., MIZUTANI J., HASEGAWA K. 1994. Allelopathy of oats. I. Assessment of allelopathic potential of extract of oats shoots and identification of an allelochemical. J. Chem. Ecol. 16: 1371-1383.
• OLESZEK W. 1987. Allelopathic effects of volatiles from some Cruciferae species on lettuce, barnyard grass and wheat growth. Plant and Soil 102: 271-273.
• OLESZEK W. 1994. Brassicacae jako rośliny alternatywne umożliwiające kontrolę zachwaszczenia w rolnictwie zachowawczym. Fragm. Agronom. 44(4): 5-19.
• OPOKU G., VYN T. J., VORONEY R.P. 1997. Wheat straw placement effects on total phenolic compounds in soil and corn seedling growth. Can. J. Plant Sci. 77: 301-305.
• PUTNAM A.R., TANG C.S. 1986. The science of allelopathy. A. Willy Interscience Publication, New York.
• SOBÓTKA W. 1997. Alleloherbicydy - wczoraj i dziś. Postępy w Ochronie Roślin 37: 50-56.
• STUPNICKA-RODZYNKIEWICZ E. 1997. Od teorii de Candolle'a do współczesnych poglądów na zjawisko zmęczenia gleby. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 452: 13-21.
• SZYMCZAK-NOWAK J., KOSTKA-GOŚCINIAK D., NOWAKOWSKI M., GUTMAŃSKI I., SITARSKI A., WĄSACZ E. 2000. Allelopatyczny wpływ gorczycy białej i rzodkwi oleistej uprawianych w międzyplonie ścierniskowym na stan zachwaszczenia plantacji buraka cukrowego. Mat. Konf. „Biochemiczne interakcje w oddziaływaniach środowiskowych" 2-3 X 2000, IUNG Puławy: 111-112.
• VAUGHN S.F., BOYDSTON R.A. 1997. Volatile allelochemicals releases by crucifer green manures. J. Chem. Ecol. 23: 2107-2116.
• WÓJCIK-WOJTKOWIAK D., POLITYCKA B., WEYMAN-KACZMARKOWA W. 1998. Allelopatia. Wyd. AR Poznań.