Ekologia ptakow szponiastych Falconiformes, kruka Corvus corax oraz sow Strigiformes na Wyzynie Krakowskiej w 2008 i 2009 roku

• Autorzy: Turzanski M

Warianty tytułu

EN

Ecology of raptors Falconiformes, the Raven Corvus corax and owls Strigiformes in the Krakowska Upland [S Poland] in 2008 and 2009

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Badania prowadzono w latach 2007-2009 na obszarze Wyżyny Krakowskiej. Powierzchnia badawcza zajmowała 230,5 km2, z czego 27,3% pokrywały lasy. Podczas badań stwierdzono łącznie 11 lęgowych gatunków badanego zespołu ptaków drapieżnych: 6 gatunków ptaków szponiastych Falconiformes, kruka Corvus corax oraz 4 gatunki sów Strigiformes. Średnia liczebność ptaków szponiastych wyniosła 73,5 par (31,9 p/100 km2), kruka – 16,5 par (7,2 p/100 km2) oraz sów – 53,0 terytoriów (23,0 t/100 km2). Najliczniejszym gatunkiem ptaka szponiastego okazał się myszołów Buteo buteo gniazdujący średnio w liczbie 29,5 par (12,8 p/100 km2), natomiast sowy – puszczyk Strix aluco występujący średnio w liczbie 43,5 terytoriów (18,9 t/100 km2). Wielkość terytoriów lęgowych zespołu wynosiła od 0,1 km2 u uszatki Asio otus do 7,1 km2 u trzmielojada Pernis apivorus. Sukces gniazdowy wynosił 67-100%, a minimalna liczba młodych na zajęte gniazdo 1,3-2,8. Głównymi składnikami pokarmu były ptaki, ssaki oraz owady. Badany zespół drapieżników na Wyżynie Krakowskiej charakteryzował się niskim bogactwem gatunkowym oraz dużym stopniem dominacji gatunków najliczniejszych.

EN

The study was conducted in 2007-2009 in the Krakowska Upland. The research area covered 230.5 km2, out of which 27.3% were forests. During the study in total 11 breeding species of the researched birds of prey community were surveyed: 6 species of raptors Falconiformes, the Raven Corvus corax and 4 species of owls Strigiformes. Average number of raptors reached 73.5 pairs (31.9 p/100 km2), the Raven – 16.5 pairs (7.2 p/100 km2) and owls – 53.0 territories (23.0 t/100 km2). The Buzzard Buteo buteo, nesting on average in number of 29.5 pairs (12.8 p/100 km2) turned out to be the predominating species of raptors and among owls the Tawny Owl Strix aluco occurred on average in number of 43.5 territories (18.9 t/100 km2). The breeding territories’ size of the community varied from 0.1 km2 for the Long-eared Owl Asio otus to 7.1 km2 for the Honey Buzzard Pernis apivorus. The breeding success was 67-100%, and minimal number of juveniles per occupied nest 1.3-2.8. Birds, mammals and insects were the main components of food. The researched birds of prey community in the Krakowska Upland was characterized by low richness of species and a great degree of the most numerous species domination.

Słowa kluczowe

PL

Polska; Wyzyna Krakowska; fauna; ptaki drapiezne; Falconiformes; sowy; Strigiformes; kruk; Corvus corax; ekologia zwierzat; liczebnosc; zageszczenie populacji; rozmieszczenie przestrzenne; terytoria legowe; legi ptakow

• Wydawca: -
• Czasopismo: Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
• Rocznik: 2009
• Tom: 11
• Numer: 3[22]
• Opis fizyczny: s.95-109,fot.,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Turzanski M

• Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierzat PAN, Krakow

Bibliografia

• Bielański W. 1999. Wyniki badań nad ptakami drapieżnymi południowych okolic Krakowa w roku 1999 oraz podsumowanie trzyletnich obserwacji na tym terenie. II Praca przejściowa. Mat. niepublik.
• Chylarecki P., Sikora A., Cenian Z. (red.) 2009. Monitoring ptaków lęgowych. Poradnik metodyczny dotyczący gatunków chronionych Dyrektywą Ptasią. GIOŚ, Warszawa.
• Czuchnowski R. 1993. Ptaki drapieżne Puszczy Niepołomickiej w latach 1987-1990. Not. Orn. 34: 313-318.
• Czuchnowski R., Wasilewski J., Bonczar Z., Kulczycki A., Stój M., Pikunas K. 2003. Awifauna lęgowa Magurskiego Parku Narodowego. Parki nar. Rez. Przyr. 22(3): 449-471.
• Domaszewicz A., Katarnas E., Lewartowski Z., Szwagrzak A. 1984. Zarys metodyki liczenia sów. [W:] Metody liczenia sów, A. Domaszewicz, P. Jabłoński, Z. Lewartowski (red.). Koło Naukowe Biologów UW, Warszawa, 3-28.
• Dombrowski A., Goławski A., Szymkiewicz M. 2000. Gniazdowanie ptaków drapieżnych Falconiformes i kruka Corvus corax w krajobrazie rolniczym pod Siedlcami w latach 1978 i 1999. Not. Orn. 41: 201-212.
• Dombrowski A., Kot H., Goławski A., Kasprzykowski Z. 2004. Zmiany liczebności sów Strigiformes w krajobrazie rolniczym Wysoczyzny Siedleckiej w latach 1984-1985 i 2002. Not. Orn. 45: 41-44.
• Król W. 1985. Breeding density of diurnal raptors in the neighbourhood of Susz (Iława Lakeland, Poland) in the years 1977-79. Acta orn. 21: 95-114.
• Kwieciński Z., Mizera T. 2006. Liczebność i efekty lęgów ptaków szponiastych Falconiformes Kotliny Śremskiej w latach 2001-2002. Not. Orn. 47: 230-240.
• Martyka R. 2000. Lęgowe ptaki drapieżne Lasów Radłowsko-Wierzchosławickich w latach 1997-1999. Praca przejściowa. Mat. niepublik.
• Mebs T. 1998. Przewodnik. Ptaki drapieżne Europy. Multico, Warszawa.
• Mikusek R. (red.) 2005. Metody Badań i Ochrony Sów. FWIE, Kraków.
• Olech B. 1997. Diet of the Goshawk Accipiter gentilis in Kampinoski National Park (Central Poland) in 1982-1993. Acta orn. 32: 191-200.
• Turzański M. Sowy Strigiformes Ojcowskiego Parku Narodowego i jego otuliny. Parki nar. Rez. Przyr. (in press).
• Turzański M., Czuchnowski R. 2008.Wybiórczość siedliskowa ptaków szponiastych Falconiformes i kruka Corvus corax w Ojcowskim Parku Narodowym. Prądnik. Prace Muz. Szafera 18: 37-52.
• Turzański M., Czuchnowski R. 2009. Rozmieszczenie i liczebność ptaków szponiastych Falconiformes oraz kruka Corvus corax w Ojcowskim Parku Narodowym w latach 2006 i 2007. Parki nar. Rez. Przyr. 28(1): 75-94.
• Wasilewski J. 1990. Dynamics of the abundance and consumption of birds of prey in the Niepołomice Forest. Acta zool. cracov. 33: 173-213.