Aluminium in some surface waters in Poland

• Autorzy: Wrobel S
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

W Polsce istnieją przynajmniej 4 udokumentowane rejony, w których występują wody zakwaszone. Należą do nich Tatry, Karkonosze, Łysogóry i południowe stoki Baraniej Góry (Tab. I). W wodach tych stwierdzono również wysokie stężenia glinu w formie jonowej. Były one dodatnio skorelowane ze stężeniami jonów wodorowych, czyli z zakwaszeniem. Największe stężenia glinu występują w wodach Świętokrzyskiego Parku Narodowego (Ryc. 1, 2, 3). Stosunkowo wysokie stężenia glinu stwierdzono także w Czarnej Wisełce i jej dopływach (Ryc. 4.). Zakwaszenie i wysokie stężenia glinu były przyczyną wyginięcia pstrąga potokowego w Czarnej Wisełce, a także zaniechania inkubacji ikry ryb łososiowatych w Ośrodku PZW w Wiśle-Czarne, leżącego poniżej zapory w tej miejscowości. Największe zakwaszenie, a także najwyższe stężenia glinu stwierdza się w okresach tajania śniegu i po większych opadach deszczu. Przy powierzchniowym zaopatrywaniu potoków w wodę dostają się do potoków duże ładunki jonów wodorowych i glinu. Zakwaszenie wód i duże stężenia glinu występują w zlewniach leśnych (Tab. II, III). W zlewniach rolniczych gleby orne, same ulegając degradacji, przeciwdziałają zakwaszeniu wód, a tym samym i występowaniu glinu w postaci jonowej. Aby przeciwdziałać stresowi chemicznemu, jakim jest zakwaszenie konieczna jest neutralizacja wody w potokach za pomocą skał węglanowych. Plan takiej neutralizacji przygotowano dla Czarnej Wisełki.

Słowa kluczowe

PL

Tatry; Czarna Wiselka; hydrologia; Barania Gora; toksykologia; Polska; Warszawa konferencja; zanieczyszczenia wod; Karkonosze; Lysogory; konferencje; glin; Swietokrzyski Park Narodowy; wody powierzchniowe

• Wydawca: -
• Czasopismo: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
• Rocznik: 1993
• Tom: 44
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.65-72,tab,wykr,rys,bibliogr.

Twórcy

autor

Wrobel S

• Institute of Nature Conservation Polish Academy of Science,ul.Lubicz 46,31-512 Krakow