Wpływ zmniejszonej liczby powtórzeń na skuteczność oceny plonowania rodów pszenicy ozimej (Triticum aestivum L.)

• Autorzy: Wegrzyn S.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Na postawie 152 doświadczeń wstępnych z rodami pszenicy ozimej przeprowadzonych w latach 1989–1999, dokonano analizy wpływu różnej liczby powtórzeń na ocenę plonowania 618 genotypów. Doświadczenia były zakładane metodą bloków niekompletnych w czterech powtórzeniach. We wszystkich latach liczba miejscowości wynosiła 14, z wyjątkiem ostatniego roku (12 miejscowości). Rozważano trzy kombinacje powtórzeń: cztery (wszystkie), trzy i dwa powtórzenia. W ocenie wpływu liczby powtórzeń posłużono się kilkoma parametrami, a mianowicie: współczynnikiem zmienności błędu (CV), fenotypowymi (PCV) i genotypowymi (GCV) współczynnikami zmienności dla obiektów, procentowym udziałem genotypowego komponentu (G), komponentu interakcji genotypowo-środowiskowej (GE) i komponentu błędu (E). Oszacowano także procentowy wskaźnik postępu genetycznego (PGI) przy określonej liczbie powtórzeń w stosunku do postępu genetycznego ze wszystkich powtórzeń. Ponadto obliczono współczynniki korelacji Pearsona (rp) i Spearmana (rs) pomiędzy średnimi plonami przy zmniejszonej liczbie powtórzeń a średnimi plonami ze wszystkich powtórzeń. Uzyskane wyniki wykazały, że ścisłość doświadczenia, mierzona współczynnikiem zmienności błędu, była taka sama dla wszystkich kombinacji powtórzeń i wynosiła 6,1%. Udział komponentu genotypowego w zmienności fenotypowej nieznacznie malał, zaś komponentu błędu wzrastał wraz ze zmniejszaniem się liczby powtórzeń. Natomiast udział komponentu interakcji genotypowo-środowiskowej pozostawał na tym samym poziomie. Wskaźnik postępu genetycznego (GPI), średnio z 11 lat, nieznacznie malał ze spadkiem liczby powtórzeń (98,2% dla trzech i 97,0% dla dwóch powtórzeń). Podobnie minimalnie spadały wartości współczynników korelacji. Wyniki te wskazują, że już dwa powtórzenia mogłyby być wystarczające dla oceny plonowania badanych rodów pszenicy ozimej.

EN

The data used in this study were obtained from 152 advanced winter wheat strain trials conducted during eleven years. The incomplete block designs with four replications were applied. The standard analysis of variance was performed for each trial. The following genetic parameters were considered: variation coefficient of error, phenotypic (PCV) and genotypic (GCV) coefficients of variation, genotypic (G), genotype-environment interaction (GE) and error (E) components of variation. The genetic index of gain by selection (GPI) was also estimated. Moreover, the Pearson’s (rp) and Spearman’s (rs) correlation coefficients between yield means with reduced number of replications in relation to those for all replications were analysed. The obtained results show, that two replications were sufficient for yield evaluation of winter wheat strains.

Słowa kluczowe

PL

hodowla roslin; genotyp; postep genetyczny; Triticum aestivum; zmiennosc genetyczna; rody hodowlane; genetyka roslin; pszenica ozima; konferencje; plonowanie; analiza wariancji; Zakopane konferencja

EN

plant breeding; genotype; genetic progress; Triticum aestivum; genetic variability; breeding strain; plant genetics; winter wheat; conference; yielding; variance analysis; Zakopane conference

• Wydawca: -
• Czasopismo: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
• Rocznik: 2001
• Tom: 218-219
• Opis fizyczny: s.103-110,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Wegrzyn S.

• Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roslin, Krakow