Evaluation of efficacy of Paecilomyces lilacinus as biological control agent of Meloidogyne incognita attacking tomato

• Autorzy: Oclarit E L , Cumagun C.J.R.

Warianty tytułu

PL

Ocena skutecznosci Paecilomyces lilacinus jako czynnika biologicznego zwalczania Meloidogyne incognita atakujacego pomidory

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The efficacy of Paecilomyces lilacinus strain UP1 as biological control agent of Meloidogyne incognita attacking tomato was evaluated under screenhouse condition pot experiments. P. lilacinus was formulated on rice substrate in powder form. Root weight, gall index rating, number of galls, egg masses and nematodes per one gram root sample were determined and per cent reduction in gall number was computed. Root weight and gall index ratings were significantly higher in untreated plants than those with P. lilacinus and with the commercial fungicide Nemacur. Number of galls, nematodes and egg masses per one gram root sample were significantly reduced by the application of P. lilacinus at all levels and this was comparable with Nemacur. However, egg mass count in plants treated with the lowest concentration of the biocontrol agent was not significantly different from the uninoculated control. Per cent reduction in gall number was the highest at treatment with 7.92 × 106 spores per ml of P. lilacinus.

PL

W doświadczeniu wazonowym prowadzonym w warunkach szklarniowych, oceniano skuteczność Paecilomyces lilacinus jako czynnika biologicznego zwalczania Meloidogyne incognito, atakującego pomidory. Przygotowano formulację P. lilacinus na podłożu z ryżu, w sproszkowanej formie. Określano wagę korzeni, indeks występowania narośli, liczbę narośli, masę jaj i nicieni, w jednym gramie próby korzeni oraz obliczano procent redukcji liczby narośli na korzeniach roślin traktowanych grzybem P. lilacinus. Waga korzeni i indeks występowania narośli były istotnie wyższe w przypadku roślin nietraktowanych P. lilacinus, w porównaniu do roślin traktowanych tym grzybem, lub fungicydem Nemacur. Liczba narośli, nicieni i masa jaj, w jednym gramie próby, były istotnie zredukowane w wyniku potraktowania ich różnymi dawkami P. lilacinus, co było porównywalne z zastosowaniem preparatu Nemacur. Jednak masa jaj po zastosowaniu najniższej dawki czynnika biologicznego zwalczania nie różniła się istotnie od nietraktowanej nim kontroli. Procent redukcji liczby narośli był najwyższy w kombinacji - 7,92 × 106 zarodników P. lilacinus w 1 mililitrze.

Słowa kluczowe

PL

Philippines; tomato; vegetable crop; biological control; Paecilomyces lilacinus; Meloidogyne incognita; root knot; plant disease; pot experiment

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Plant Protection Research
• Rocznik: 2009
• Tom: 49
• Numer: 4
• Opis fizyczny: p.337-340,fig.,ref.

Twórcy

autor

Oclarit E L

• College of Agriculture, Visayas State University, Baybay, Leyte, 6521, Philippines

autor

Cumagun C.J.R.

Bibliografia

• Cortado R. V., Davide R. G. 1968. Nematode-trapping fungi in the Philippines. Phil. Phytopathol. 4, p. 4.
• Davide R. G., Batino E. 1985. Biological control of root-knot nematodes on cotton through the use of fungi Paecilomyces lilacinus and Gliocladium roseum as seed treatment. Phil. Agric. 68: 159-167.
• Davide R. G., Zorilla R. A. 1983. Biological and chemical control studies of the potato cyst nematodes found in Madaymen, Buguias, Benguet. Phil. Phytopathol. 19: 28-35.
• Davide R. G., Zorilla R. A. 1986. Evaluation of a fungus Paecilomyces lilacinus for the biological control of root-knot nematode Meloidogyne incognita on okra as compared with the nematicide Isazofos. Phil. Agric. 68: 493-500.
• Generalao L. C., Davide R. G. 1986. Biological control of Radopholus similis on banana with three nematophagous fungi. Phil. Phytopathol. 22: 36-41.
• Jatala P., Franco J., Gonzales A., O'Hara C. M. 1985. Hatching stimulation and inhibition of Globodera pallida eggs by enzymatic and exopathic toxic compounds of some biocontrol fungi. J. Nematol. 17, p. 501.
• Jatala P., Kaltenbach R., Bocangel M. 1979. Biological control of Meloidogyne incognita acrita and Globodera pallida on potatoes. J. Nematol. 11, p. 303.
• Morgan-Jones G., Rodriguez-Kabana R. 1985. Highlights of agricultural research - Alabama, Agricultural Experiment Station. Highlights Agric. Res. Ala. Agric. Exp. Stn. Fall. 32, p. 20.
• Morgan-Jones G., White J. F., Rodriguez-Kabana R. 1984. Phytonematode pathology: Ultrastructural Studies. 2. Parasitism of Meloidogyne arenaria eggs and larvae by Paecilomyces lilacinus. Nematropica 14: 57-71.
• Orolfo E. B., Davide R. G. 1986. Biological control of root-knot nematodes atacking tomato plants through the use of mycorrhiza and nematophagous fungi. Phil. Agric. 69: 307-315.
• Reyes T. T., Davide R. G. 1975. Fungi for biological control of plant parasitic nematodes. NSDB Tech. Bull. No. 3, p. 53.
• Taylor A. L., Sasser J. N. 1978. Biology, Identification and Control of Root Knot Nematode. Dept. of Plant Pathology. North Carolina State University and USAID, 111 pp.
• Valdez R. B. 1979. Nematodes Attacking Tomato and Their Control. 1st International Symposium on Tropical Tomato. Taiwan, 136 pp.
• Villanueva L. M., Davide R. G. 1984. Evaluation of several soil fungi for biological control of root knot nematodes. Phil. Agric. 67: 361-371.