Anatomia nektarnikow kwiatowych dziewieciu gatunkow z podrodziny Pomoidae [Rosaceae]

• Autorzy: Weryszko-Chmielewska E , Konarska A
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Porównywano cechy anatomiczne nektarników dziewięciu gatunków z podrodziny Pomoideae: Aronia melanocarpa Ell., Coloneaster horizontalis Decne, C. praecox Vilm.-Andr., C. lucida Schecht., Crataegus monogyna Jacq., C. coccinea L., C. crus-galli L., Sorbus aucuparia L., Sorbus intermedia Pers. Wykonano przekroje podłużne kwiatów przy użyciu wibratomu oraz preparaty półcienkie przy zastosowaniu ultramikrotomu. Badano grubość epidermy, warstwy gruczołowej nektarnika i budowę warstwy podgruczolowej oraz przebieg wiązek waskularnych. Stwierdzono, że wysokość komórek skórki i grubość ich zewnętrznej ściany u większości badanych taksonów są zbliżone. Aparaty szparkowe występowały w nektarnikach wszystkich gatunków. U Aronia i Sorbus położone były na poziomie pozostałych komórek epidermy, u Cotoneaster w niewielkich zagłębieniach, zaś u Crataegus znacznie poniżej powierzchni skórki. Grubość warstwy gruczołowej byla zbliżona dla poszczególnych rodzajów. Najgrubszymi nektarnikami odznaczały się gatunki z rodzaju Crataegus oraz Sorbus intermedia. W tkance podgruczolowej Crataegus crus-galli oraz obu gatunków Sorbus występowały skupienia brachysklereidów. Wiązki przewodzące zaopatrujące nektarnik składały się najczęściej z floemu i ksylemu, a u Aronia, Cotoneaster praecox i C. lucida obserwowano tylko floem. Dyskutowana jest zależność między grubością warstwy gruczołowej i badanymi cechami anatomicznymi a ilością wydzielanego nektaru.

EN

The nectaries anatomical features of nine species of Pomoideae subfamily Aronia melanocarpa Ell., Cotoneaster horizontalis Decne, C. praecox Vilm.-Andr., C. lucida Schlecht., Crataegus monogyna Jacq., C. coccinea L., C. crus-galli L., Sorbus aucuparia L., Sorbus intermedia Pers. were compared. The flower longitudinal sections by means of vibratome and semithin slides by use of ultramicrotome were made. The thickness of nectary epidermis, glandular layer and the structure of subglandular layer as well as the run of vascular bundles were studied. It was stated that the height of epidermis cells and the thickness of their wall were approximate in the most investigated taxons. Stomata occurred in the nectaries of all species. They were located on a level with the epidermis cells in Aronia and Sorbus genera, in small hollows in Cotoneaster and considerably below the level of epidermis cells in Crataegus. The thickness of glandular layer was approximate for each genera. Sorbus intermedia and the species of Crataegus genus wer distinguishable by the thickest nectaries. The concentration of brachysclereids occurred in subglandular tissue of Crataegus crus-galli and of Sorbus both species. Vascular bundles, stocking the nectary, mostly consisted of phloem and xylem, but in Aronia, Cotoneaster praecox and C. lucida only phloem was noticed. The dependence between thickness of glandular layer, studied anatomical features and the volume of secreted nectar is discussed.

Słowa kluczowe

PL

nektarniki; gatunki roslin; cechy anatomiczne; anatomia roslin; Rosaceae

EN

nectary; plant species; anatomical trait; plant anatomy; Rosaceae

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Agrobotanica
• Rocznik: 1996
• Tom: 49
• Numer: 1-2
• Opis fizyczny: s.95-105,fot.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Weryszko-Chmielewska E

• Katedra Botaniki, Akademia Rolnicza, ul.Akademicka 15, 20-934 Lublin

autor

Konarska A

• Katedra Botaniki, Akademia Rolnicza, ul.Akademicka 15, 20-934 Lublin

Bibliografia

• Dafni H., Lensky Y., Fahn A., 1988. Flower and nectar characteristics of nine species of Labiate and their influence on honeybee visits. J. Apicult. Res. 27 (2): 103-114.
• Davis A. R., Gunning B. E. S., 1991. The modified stomata of the floral nectary of Viciafaba. 2. Stomatal number and distribution as selection criteria for breeding for high nectar sugar production. Acta Horticulturae 288: 329-334.
• Durkee L. T., 1983. The ultrastructure of floral and extrafloral nectaries. [In:] The biology of nectaries, Ed. B. Bentley and T. Elias. Columbia Univ. Press, pp. 1-29.
• Frei E., 1955. Die Innervierung der floralen Nectarien dikotyler Pflanzenfamilien. Ber. Schweizer. Bot. Gesell. 65: 60-115.
• Gulyas S., Kincsek I., 1982. Floral nectaries of species of Papilionaceae. Acta Biol. Szeged 28 (1-4): 53-63.
• Ifteni L., 1965. Strojenie cwietocznych nektarnikow i produkcja nektara u niekotorych nektaronosnych widow. Prace XX Międzynar. Jubil. Kongr. Pszczelarskiego. Bukareszt, 26-31.VIII.1965. Wyd. APIMONDIA, str. 376-379.
• Jabłoński B., Koltowski Z., Pidek A., 1994. Wartość pszczelarska i wymogi zapylania aronii czarnej (Aronia melanocarpa Ell.). Pszczeln. Zesz. Nauk. XXXVIII: 25-37.
• Kulijew A. M., 1959. Morfologiczeskaja evolucja nektarnikov pokrytosiemiannych rastienij. Kirovobad. Tipografia Az.S.C.H.I., str. 138.
• Szklanowska K., 1978. Nektarowanie i wydajność miodowa niektórych drzew i krzewów w warunkach Polski. Pszczeln. Zesz. Nauk. XXII: 117-128.
• Weryszko-Chmielewska E., Konarska A., 1995. Porównanie struktury nektarników wybranych gatunków z podrodziny Pomoideae (Rosaceae). Acta Agrobot. 48 (1): 33-44.
• Weryszko-Chmielewska E., Masierowska M., Konarska A., Pezda M., (w druku). Wielkość nektarników i produkcja nektaru niektórych gatunków Cotoneaster, Crataegus i Sorbus. Annales UMCS, Lublin.