Assessment of big bud mite [Cecidophyopsis ribis Westw.] infestation level of blackcurrant genotypes in the field

• Autorzy: Labanowska B H , Pluta S.

Warianty tytułu

PL

Ocena stopnia zasiedlenia genotypow porzeczki czarnej przez wielkopakowca porzeczkowego [Cecidophyopsis ribis Westw.] w warunkach polowych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The big bud mite (Cecidophyopsis ribis Westwood) is one of the most harmful pests of blackcurrant in countries where this crop is cultivated. It has been the biggest threat to blackcurrant plantations for many years. It causes bud malformation and reduces the yield. It is also known to be a vector of the very dangerous blackcurrant virus disease - Blackcurrant reversion virus - BRV. The aim of the study was to estimate the level of infestation on 21 blackcurrant genotypes (16 cultivars and 5 breeding clones) by big bud mite in the field. All tested cultivars were divided into 5 groups, depending on the level of big bud mite infestation: 1. - fully resistant (no damaged buds); 2. - resistant (0.1-1.0% damaged buds); 3. - moderately resistant (1.1-5.0% damaged buds); 4. - moderately susceptible (5.1-10.0% damaged buds); 5. - susceptible (> 10.0% damaged buds). On the basis of the results from a three year experiment (2008-2010), 5 genotypes: the English cultivars: 'Farliegh' and 'Foxedown', and the new Polish breeding clones: PC-1/4, PC-7/9 and PC-7/13, were classified as fully resistant to gall mite (first group). Two other Polish genotypes: 'Ores' and clone No. 138x76/69A/12 as well as the Lithuanian cultivar 'Vakariai' were classified as resistant (second group). In the group of moderately resistant were: the Polish cultivar 'Tisel' and Scottish 'Ben Gairn' (third group). Six cultivars: the Polish 'Ruben', 'Tines' and 'Tiben', as well as the Lithuanian 'Kupoliniai' and 'Vy- ciai' and the Swedish 'Ojebyn' were put into the fourth group (moderately suscepti­ble). The most susceptible to gall mite (fifth group) were five genotypes: the Scottish cultivars: 'Ben Hope', 'Ben Lomond' and clone No. 14-1-9 and the Lithuanuian: 'Laimiai' and 'Gagatai'. These two Lithuanian cultivars: 'Laimiai' and 'Gagatai' were the most susceptible to the pest during all three years of the experiment.

PL

Wielkopąkowiec porzeczkowy (Cecidophyopsis ribis Westwood) jest jednym z najgroźniejszych szkodników porzeczki czarnej w krajach uprawiających tę roślinę. W Polsce od wielu lat jest największym zagrożeniem w uprawie porzeczki czarnej. Powoduje on deformację pąków porzeczki czarnej i redukuje plon owoców. Ponadto jest on wektorem bardzo groźnej choroby wirusowej - rewersji porzeczki czarnej (Blackcurrant reversion virus - BRV). Celem niniejszej pracy była ocena stopnia zasiedlenia ro ślin 21 genotypów porzeczki czarnej, w tym 16 odmian i 5 klonów hodowlanych przez wielkopąkowca porzeczkowego w warunkach polowych. W zale żności od stopnia zasiedlenia pąków porzeczki przez wielkopąkowca po­rzeczkowego oceniane odmiany zostały podzielone na 5 grup: 1. - w pełni oporne (0% uszkodzonych pąków); 2. - oporne (0,1-1,0% uszkodzonych pąków); 3.- średnio oporne (1,1-5,0% uszkodzonych pąków); 4. - średnio wrażliwe (5,1-10,0% uszko­dzonych pąków); 5. - odmiany wrażliwe (> 10,0% uszkodzonych pąków). Na pod­stawie wyników z trzyletnich badań (2008-2010) pięć genotypów: angielskie odmia­ny: 'Farliegh' i 'Foxedown' oraz nowe polskie klony hodowlane: PC-1/4, PC-7/9 i PC-7/13 zostały uznane jako całkowicie oporne na tego szkodnika (pierwsza gru­pa). Do drugiej grupy (oporne) zostały zaliczone dwa polskie genotypy: odmiana 'Ores' i klon hodowany Nr 138x76/69A/12 oraz litewska odmiana 'Vakariai'. Polska odmiana 'Tisel' i szkocka 'Ben Gairn' zostały zakwalifikowane do trzeciej grupy (średnio oporne). Czwarta grupa (średnio wrażliwe) składała się z sześciu odmian, 3 polskich: 'Ruben', 'Tines' i 'Tiben', 2 litewskich: 'Kupoliniai' i 'Vyciai' oraz szwedzkiej - 'Ojebyn'. Do piątej grupy odmian wrażliwych na zasiedlenie przez wielkopąkowca porzeczkowego zaliczono pięć genotypów: szkockie odmiany: 'Ben Hope', 'Ben Lomond' i klon Nr 14-1-9 oraz litewskie odmiany: 'Laimiai' i 'Gagatai'. Przez cały okres trzyletnich obserwacji najbardziej wrażliwe na zasiedlenie przez wielkop ąkowca porzeczkowego byty odmiany 'Laimiai' i 'Gagatai'.

Słowa kluczowe

EN

big bud mite; Cecidophyopsis ribis; pest; malformation; flowering period; vegetation season; black currant; Vakariai cultivar; Farliegh cultivar; plant cultivar; plantation; genotype

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Fruit and Ornamental Plant Research
• Rocznik: 2010
• Tom: 18
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.283-295,fig.,ref.

Twórcy

autor

Labanowska B H

• Research Institute of Pomology and Floriculture, Pomologiczna 18, 96-100 Skierniewice, Poland

autor

Pluta S.

Bibliografia

• Brennan R.M. 1992. Ribes breeding in the United Kingdom. Proc. Ribes risk assessment workshop. 17-18 August 1992,Corvallis, Oregon USA, pp. 33-35.
• Brennan R., Lanham P., McNicol R. 1993. Ribes breeding and research in the UK. Proc. 6th Int. Symp. Rubus and Ribes, Skierniewice, ACTA HORT. 352: 267-281.
• Brennan R., Jorgensen L., Gordon S., Loades K., Hacket Ch., Russell J. 2009. The development of a PCR-based marker linked to resistance to the blackcurrant gall mite (Cecidophyopsis ribis Acari: Eriophyidae). THEOR APPL GENET. 118: 205-211.
• Brennan R., Stewart D., Russell J. 2008. Developments and progress in Ribes breeding. ACTA HORT. 777: 49-56. Cieślińska M., Malinowski T. 2002. Choroby drzew owocowych i krzewów jagodowych wywoływane przez wirusy i czynniki wirusopodobne. Virus and virus-like diseases of fruit trees and small fruits. ZESZ. NAUK. INST. SADOW. KWIAC. 10: 197-206.
• Cross J. V. Easterbrook M. A. 1998. Prospects for integrated management of blackcurrant pests. Integrated Plant Protection in Orchards "Soft Fruits". IOBC/WPRS BULL. 21(10): 55-61.
• Gajek D. 2000. The natural enemies of the blackcurrant gall mite (Cecido- phyopsis ribis Westw.). Mat. XXVI Symp. Acarol. "Akarologia Polska u progu nowego tysiąclecia" Kazi­mierz Dolny, 24-26.10.1999, pp. 285-288.
• Gajek D., Nowacki J. Boczek J. 1996. Black currant cultivars resistant to the gall mite (Cecidophyopsis ribis Wesw.) as an element of integrated pest management. IOBC/WPRS BULL. 19(4): 349-350.
• Gajek D., Niemczyk E., Sekrecka M. 2000a. Effectiveness of different con­trol methods of blackcurrant gall mite (Cecidophyopsis ribis Westw.) and their influence on populations of phytoseiid mites and two-spotted spider mite. IOBC/WPRS BULL. 23(7): 47-52.
• Gajek D., Pluta S., Żurawicz E. 2000b. Progress in selection of blackcurrant cultivars suitable for integrated mite management. IOBC/WPRS BULL. 23(11): 123-126.
• Gajek D., Olszak R. W. 2004. Wielko- pąkowiec porzeczkowy (Cecidophy­opsis ribis /Westw./) aktualne moż­liwości jego zwalczania. Ogólnopol. Nauk. Konf. Ochr. Rośl. Sad., ISK, Skierniewice, 25-26 lutego 2004, pp. 87-88.
• Gwozdecki J. 2000. Cultivars and cur­rants for integrated fruit production. IOBC/WPRS BULL. 23(11): 17-20.
• Jones A.T. 1992. Defining the problem: reversion disease and Eriophyid mite vector in Europe. Proc. Ribes risk as­sessment workshop. 17-18 August 1992, Corvallis, Oregon USA, pp. 1-4.
• Jones A.T. 1993. Possibilities and prob­lems for the control of viruses infect­ing Rubus and Ribes crops in Europe. ACTA-HORT. 352: 547-553.
• Jones A.T. 2002. Important virus dis­eases of Ribes, their diagnosis, detec­tion and control. Proc. 8th Int. Symp. Rubus and Ribes, Dundee, Scotland. ACTAHORT. 585: 279-285.
• Jones A.T., Brennan R.M., McGavin W.J., Lemmetty A. 2008. Galling and reversion disease incidence in a range of blackcurrant genotypes, differing in resistance to the blackcurrants gall mite (Cecidophyopsis ribis) and blackcurrant reversion disease. ANNALS APPL. BIOLOGY 133: 375-384.
• Lemmetty A., Tikkanen M., Tuovinen T., Lehto 2004. Identification of dif­ferent Cecidophyopsis mites on Ribes in Finland. X International Sympo­sium on Small Fruit Virus Diseases. ACTAHORT. 656: 115-118.
• Niemczyk E., Labanowska B.H., Gajek D. 2000. Preliminary IPM program for blackcurrant crop for Poland. IOBC/WPRS BULL. 23(7): 141-144.
• Pluta S., Zurawicz E. 2002. Effect of reversion virus on the yield and fruit size in blackcurrant Ribes nigrum L. Proc. 8th Int. Symp. Rubus and Ribes, Dundee, Scotland. ACTA HORT. 585 (1): 393-398.
• Pluta S., Zurawicz E., Malinowski T., Gajek D. 2000. Breeding of blackcurrant (Ribes nigrum L.) resistant to gall mite and reversion virus. ACTA HORT. 538: 463-468.
• Pribylova J., Spak J., Kubelkova D., Lemmetty A. 2004. The presence of blackcurrant reversion virus in red and white currants with symptoms of full blossom disease. ACTA HORT. 656: 131-136.
• Rubauskis E., Strautina S., Surikova V. 2006. Importance of cultivar choice in preventing infestation by the blackcurrant gall mite (Cecidophyop- sis ribis Westw.) on black currant plantations. J. FRUIT ORNAM. PLANT. RES. 14 (Suppl. 3): 209­215.
• Ravkin A.S., Chertovskikh A.G. 1989. Response of currant to Cecidophyopsis ribis and blackcurrant reversion virus. Problemy intensifikatsii sadovodstva v Nechernozemnoi zone RSFSR, Moscow, USSR, pp. 109-113.
• Sasnauskas A., Trajkowski V., Strautina S., Tikhonova O., Siksnianas T., Rubinskiene M., Viskelis P., Lanauskas J., Valiuskaite A., Rugienius R., Bobinas C. 2009. Evaluation of blackcurrant cultivars and perspective hybrids in Lithuania. AGRON. RES. 7 (Special issue II): 737-743.
• Smolarz S. 1993. New insecticides in the control of big bud mite (Cecido- phyopsis ribis Westw.) on black currant. Proc. 6th Int. Symp. Rubus and Ribes, Skierniewice. ACTA HORT. 352: 597-600.
• Trajkovski V., Anderson M.M. 1993. Progress in breeding blackcurrants: resistance to reversion disease and its 'big bud' mite vector. PLANTSMAN 15(2): 68-72.
• Wood G.A. 1991. Three graft- transmissible diseases and a variegation disorder of small fruit in New Zealand. NEW ZEALAND J. CROP HORT. SC. 19: 313-323.
• Zielanov A.S. 2002. Dangerous disease. ZASHCHITA KARANTIN RASTENH 7: 34-35.