EN
The seasonal pattern of singing activity was studied in the Poznań region, W Poland. Males sang from mid-March till late July with a song rate varying between 3.2 and 11.1 songs/min. Song activity peaked at the beginning of the breeding season, in late March and April. In following months males also sang at quite a high rate, but the probability of finding a singing male within the territory was lower. Males sang mainly from tree tops and power lines at a height between 8 and 10 m. Males with larger numbers of neighbours had a significantly lower mean song rate than those with a single neighbour. Most probably, males with more neighbours had to spend more time on more active and direct territorial defence, and/or listening to the song of other males. The pattern we found suggests that song is mainly used in territorial defence against rivals, and that it is used as a first line of defence. Nevertheless, this does not preclude its usefulness for attracting a mate.
PL
Badano śpiew (Fig. 1) lokalnej wielkopolskiej (okol. Poznania) populacji potrzeszcza. W okresie od marca do lipca 2001 wykonano 14 jedno- lub dwu-dniowych liczeń, w trakcie których spędzano po 10 minut w terytoriach 23 osobników. Podczas cenzusów rejestrowano intensywność śpiewu wybranego samca (liczba piosenek/min.), notowano również miejsce śpiewu i inne cechy związane z zachowaniem tego samca i jego sąsiadów. Samce śpiewały w terytoriach od połowy marca do końca lipca (Fig. 2), średnia intensywność śpiewu wahała się w poszczególnych dekadach od 3.2 do 11.1 piosenek/min. (Fig. 3). Stwierdzono występowanie jednego szczytu aktywności wokalnej, który miał miejsce na początku sezonu. Najwyższą intensywność śpiewu odnotowano w marcu, choć wtedy jedynie ok. połowa z wszystkich osobników była obserwowana w terytoriach. Przez cały kwiecień intensywność śpiewu była tylko nieznacznie niższa, za to ok. 70% samców śpiewało w terytoriach podczas kontroli. Po tym czasie średnia intensywność śpiewu malała sukcesywnie aż do końca sezonu (Fig. 4), choć był to w dużej mierze efekt zmniejszającej się frakcji samców śpiewających a nie spadek intensywności ich śpiewu. Stwierdzono, że samce z więcej niż jednym sąsiadem miały niższą średnią intensywność śpiewu, co jest najprawdopodobniej efektem częstszego angażowania się w bardziej bezpośrednie metody obrony terytorium (wypędzanie, przeloty demonstracyjne itp.) i/lub koniecznością spędzania relatywnie większej ilości czasu na słuchaniu potencjalnych rywali. Niniejsze wyniki wskazują, iż śpiew potrzeszcza używany jest głównie do obrony terytorium przed rywalami, ale stanowi jedynie pierwszą linię obrony, która musi być poparta innymi agresywnymi zachowaniami, szczególnie w warunkach większego zagęszczenia. Jednocześnie, nie wyklucza się, iż śpiew może odgrywać rolę w wabieniu samic, choć wydaje się, iż jest to funkcja drugorzędna.