Częstość występowania martwicy chrzęstno-kostnej u ogierów w zakładach treningowych - doniesienie wstępne

• Autorzy: Lewczuk D. , Bereznowski A. , Hecold M. , Klos Z.

Warianty tytułu

EN

Prevalence of osteochondrosis in stallions in training centres - preliminary research

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Selekcja koni wolnych od martwicy chrzęstno-kostnej (osteochondrosis – OC) jest obowiązkowym elementem hodowli w większości związków hodowców koni. Konie selekcjonuje się w tym kierunku przed rozpoczęciem właściwej próby dzielności, choć wyniki badań wykazują, że istotnym elementem mającym wpływ na występowanie zmian osteochondrotycznych jest poddawanie koni treningowi. Celem pracy było określenie częstości występowania OC u młodych ogierów podczas prób dzielności. 28 ogierów zbadano dzień po przyjęciu do zakładu oraz po 100 dniach treningu. Podstawą rozpoznania choroby było badanie rentgenowskie. Zdjęcia rentgenowskie wykonywano przy użyciu aparatu rentgenowskiego Gierth HF 80 Plus umocowanego na specjalnym statywie, a następnie poddawano obróbce cyfrowej przy użyciu skanera CR 3600 firmy VetRay. U każdego konia wykonano 10 zdjęć radiologicznych: każdy palec w projekcji bocznej (4 zdjęcia), każdy stęp w projekcji bocznej i strzałkowej (4 zdjęcia) oraz kolana w projekcji bocznej (2 zdjęcia). Zmiany widoczne na zdjęciach rentgenowskich, wskazujące na występowanie OC, określono według skali 4-stopniowej (0 – brak OC; 1 – ogniskowe ubytki i zagęszczenia cienia kości na wysokości miejsca zamknięcia chrząstki wzrostowej kości, minimalnego stopnia spłaszczenie kości podchrzęstnej oraz nieznaczna nadbudowa kości w okolicy przyczepu torebki stawowej; 2 – wyraźne spłaszczenie kości podchrzęstnej oraz wyraźna nadbudowa kości w okolicy przyczepu torebki stawowej 3 – obecność wolnego fragmentu kostno-chrzęstnego w jamie stawu) oraz skali 2-stopniowej (0 – brak wolnego fragmentu kostno-chrzęstnego w stawie; 1 – obecność wolnego fragmentu kostno-chrzęstnego w stawie). Wstępne wyniki zmian podano w procentach występowania przed i po treningu. W populacji badanych ogierów już w chwili przyjęcia do zakładów treningowych częstość występowania zmian osteochondrotycznych sięgała 25% i wzrosła po treningu do 29% badanych ogierów. Najwięcej rentgenowskich zmian OC stwierdzono w stawach pęcinowych, zarówno kończyn piersiowych, jak i miednicznych.

EN

Selection on osteochondrosis (OC) is a compulsory element of breeding in most breeding associations. The procedures of OC selection commonly conducted before licensing and /or performance test of young stallions; however, scientific papers indicate that training has an important influence on OC evidence. The aim of conducted study was to examine the changes of evidence of OC during young stallions’ performance tests. Twenty eight stallions were investigated during their performance test at the beginning and at the end of 100-days period. Radiological images were obtained by using digital apparatus Gierth HF 80 Plus and scanner CR 3600 (VetRay). Ten radiological images were collected: lateromedial view of all fetlocks, lateromedial and dorsopalmar view of hooks, and lateromedial view of stifles. Radiological changes were described using following scale: 0 – no evidence of osteochondrosis; 1 – focal lesion and radiological shade concentration of the bone at the place where growth cartilage is closing place, minimal flattening or superstructure of subchondral bone in the join; 2 – well-defined flattening or superstructure of subchondral bone in the joint; 3 – bone fragment in the joint and in the scale 0/1 as well where o means no evidence and one means clear evidence. Preliminary results were given in frequencies before and after the training. The evidence of osteochondrosis was observed in 25% of young stallions before performance test and reached 29% of stallions at the end of training. Changes were observed mostly in the distal parts of limbs.

Słowa kluczowe

PL

konie polkrwi; ogiery; choroby zwierzat; osteochondroza; czestotliwosc wystepowania; zaklady treningowe; zdrowie zwierzat

• Wydawca: -
• Czasopismo: Roczniki Naukowe Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego
• Rocznik: 2011
• Tom: 07
• Numer: 3
• Opis fizyczny: s.31-38,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Lewczuk D.

• Zakład Doskonalenia Zwierząt, Instytut Genetyki i Hodowli Zwierząt, Polska Akademia Nauk, Jastrzębiec, ul.Postepu 1, 05-552 Wólka Kosowska

autor

Bereznowski A.

autor

Hecold M.

autor

Klos Z.

Bibliografia

• 1. BEREZNOWSKI A., KŁOS Z., TUREK B., STERNA J., ŻURAŃSKA A., MASTALERZ T., 2000 – Leczenie złamań śródstawowych brzeżnych u koni metodą artroskopową. Materiały XI Kongresu PTNW, Lublin 21-23.09.2000, s. 115.
• 2. BRUIN G., CREEMERS J., 1994 – Het vookomen van osteochondrose. Praktijkonderzoek Paardenhouderij; Maart, 15-17.
• 3. KOENEN E.P.C., DIK K.J., KNAAP J.H., VAN DER KUIL R.J.G., VAN WEEREN P.R., 2000 – Evaluation of selection strategies against osteochondrosis for Dutch warmblood riding horse population. EAAP Meeting The Haugue.
• 4. LEPEULE J., BAREILLE N., ROBERT C., EZANNO P., VALETTE J.P., JACQUET S., BLANCHARD G., DENOIX J.M., SEEGERS H., 2009 – Association of growth, feeding practices and exercise conditions with the prevalence of Developmental Orthopaedic Disease in limbs of French foals at weaning. Prev. Vet. Med. 89, 167-177.
• 5. PIERAMATI C., PEPE M., SILVESTRELLI M., BOLLA A., 2003 – Heritability estimation of osteochondrosis dissecans in Maremmano horses. Livestock Prod. Sci. 79, 249-255.
• 6. SANDGREN B., 1988 – Bony fragments in the tarsocrural and metacarpo- or metatarsophalangeal joints in the standardbred horse – a radiographic survey. Equine Vet. J., Suppl., Sep. (6), 66-70.
• 7. STOCK K.F., DISTL O., 2005 – Prediction of breeding values for osseous fragments in fetlock and hock joints, deforming arthopathy in hock joints, and pathologic changes in the navicular bones of Hanoverian Warmblood horses. Livestock Prod. Sci. 92, 77-94.
• 8. STOCK K.F., DISTL O., 2006 – Genetic correlation between osseous fragments in fetlock and hock joints, deforming arthropathy in hock joints and pathologic changes in the navicular bones of warmblood riding horses. Livestock Sci. 105, 35-43.
• 9. STOCK K.F., HAMANN H., DISTL O., 2004 – Factors associated with the prevalance of osseous fragments in the limb joints of Hanoverian Warmblood horses. Vet. J. 171, 147-156.
• 10. STUDER S., GERBER V., STRAUB R., BREHM W., GALLIARD C., LUETH A., BURGER D., 2007 – Prevalence of hereditary diseases in three-year-old Swiss Warmblood horses. Schweiz Arch. Tierheilkd., Apr., 149 (4), 161-71.
• 11. VAN GREVENHOF E. M., DUCRO B.J., VAN WEEREN P.R., VAN TARTWIJK J.M., VAN DEN BELT A.J., BIJMA P., 2009 – Prevalence of various radiographic manifestations of osteochondrosis and their correlations between and within joints in Dutch warmblood horses. Equine Vet. J., Jan. 41(1), 11-16.
• 12. VAN WEEREN P.R., BARNEVELD A., 1999 – Study design to evaluate the influence of exercise on the development of the muscoskeletal system of foals up to age 11 months. Equine Vet. J., Suppl., 31, 4-8.
• 13. VAN WEEREN P.R., BARNEVELD A., 1999 – The effect of exercise on the distribiution and manifestation of osteochondrotic lesions in the warmblood foal. Equine Vet. J., Suppl. 31, 16-25.
• 14. VAN WEEREN P.R., 2006 – Etiology, diagnosis and treatment of OC(D). Clin. Tech. Equine Pract. 5, 248-258.
• 15. WILKE A., COENEN M., DISTL O., HERTSCH B., CHRISTMANN L., BRUNS E., 2003 – Effect of locomotion on the development of osteochondrosis in Hanoverian Warmblood foals. In: Proceeding of 54th Annual Meeting of Europe Association for Animal Production. Rome, Italy.
• 16. WIŚNIEWSKI E., DANEK J., 1994 – Etiopatogeneza osteochondrozy koni. Medycyna Wet. 50 (1), 20-23.
• 17. WIŚNIEWSKI E., DANEK J., 1994 – Osteochondroza koni. Medycyna Wet. 50 (4),156- -158.
• 18. WIŚNIEWSKI E., KRUMRYCH W., JANISZEWSKI J., MAZUREK P., 1994 – Terenoweprzypadki osteochondrozy koni w dokumentacji fotograficznej. Magazyn Wet. 13, 27-29.