A tapir tooth from Nowa Wies Krolewska near Opole (Poland)

• Autorzy: Ryziewicz Z.

Warianty tytułu

PL

Ząb tapira z nowej Wsi Królewskiej k. Opola

RU

Zub tapira iz novojj vsi krulevskojj okolo opolja (Pol'sha)

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

A tapir lower premolar (P₂), collected from the Miocene (Sarmatlan) of Nowa Wieś Królewska near Opole, is described. Its identification as Tapirus cf. telleri Hofmann may be also based on similarities displayed by the mammalian assemblage from Opole to that from Göriach which yielded remains of Tapirus telleri Hofmann.

PL

Autor opisuje ząb tapira P₂ prawy, znaleziony w Nowej Wsi Królewskiej koło Opola, niedaleko stanowiska opisanego przez Wegnera (1913), w sinych iłach wieku sarmackiego. Ząb ten należał najprawdopodobniej do Tapirus tellers Hofmann. Przemawiają za tym zarówno jego rozmiary i morfologia, jako też fakt, że zespoły ssaków towarzyszących tapirowi w stanowiskach w Nowej Wsi Królewskiej i Göriach są bardzo podobne. Zespoły te mają siedem wspólnych gatunków (Hylobates antiquus Gerv., Erinaceus sansaniensis Lartet, Sciuropterus gibberosus Hofmann, Bunolophodon angustidens Cuv., Anchitherium aurelianense Cuv., Palaeomeryx eminens Meyer, Dicroceros furcatus Hensel oraz siedem wspólnych rodzajów (Lutra, Sciurus, Steneofiber, Cricetodon, Aceratherium, Hyotherium, Tapirus). Ząb P₂ z Opola nie da się bezpośrednio porównać z uzębieniem tapira z Göriach, gdyż ząb taki w Göriach nie został znaleziony. Jednak badania porównawcze rozmiarów P₂ w stosunku do innych zębów, a zwłaszcza w stosunku do M₂ , do którego pod względem długości jest najbardziej zbliżony, wskazują, że ząb ten mógł należeć do tapira wielkości zbliżonej do T. telleri Hofmann z Göriach. Wobec tego wydaje się bardzo prawdopodobne, że tapir z Opola należał do tego właśnie gatunku.

RU

Автор описывает зуб тапира Р₂ правый, найденный в синих глинах сарматских в Новой Вси Крулевской около Ополя, недалеко от места описанного Вег-нером (1913). Зуб этот принадлежал, вероятнее всего, к Tapirus telleri Hofmann. В пользу этого говорит равным образом его величина и морфология, как и тот факт, что комплексы млекопитающих сопровождающих тапира в Новой Вси Крулевской и Гэриах весьма сходны. Эти комплексы заключают семь общих видов (Hylobates antiquus Gerv., Erinaceus sansaniensis Lartet, Sciuropterus gibberosus Hofmann, Bunolophodon angustidens Cuv., Anchitherium aurelianense Cuv., Palasomeryx eminens Meyer, Dicroceros furcatus Hensel) и семь общих родов (Lutra, Sciurus, Steneofiber, Cricetodon, Aceratherium, Hyotherium, Tapirus). Непосредственное сравнение зуба P₂ из Ополи с зубами тапира из Гэриах невозможно, так как в Гэриах такой зуб не найден. Однако сравнительные исследования величины Р₂ в отношении к другим зубам, а в особенности к М₂, к которому он по длине наиболее близок, указывают на то, что зуб этот мог принадлежать к тапиру, близкому по величине к Т. telleri Hofmann из Гэриах. В связи с этим становится весьма вероятным, что тапир из Ополя принадлежал именно этому виду.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Palaeontologica Polonica
• Rocznik: 1961
• Tom: 06
• Numer: 4
• Opis fizyczny: p.331-338,fig.,ref.

Twórcy

autor

Ryziewicz Z.

• Palaeozoological Laboratory of the Wroclaw University, Wroclaw, Poland

Bibliografia

• CAMPANA, D. del. 1910. I Tapiri del Terziario Italiano. - Palaeontogr. Ital., 16, 147-204, Pisa.
• HOFMANN, A. 1893. Die Fauna von Göriach. - Abh. k.k. geol. Reichsanst., 15, 6, 1-87, Wien.
• HOOIJER, D. A. 1847. On fossil and prehistoric remains of Tapirus from Java, Sumatra and China. - Zool. Meded., 27, 253-299, Leiden.
• KLÄHN, H. 1924. Die Säuger des badischen Miozäns. - Palaeontographica, 66, 163-242, Stuttgart.
• KOENIGSWALD, R. v. 1930. Die Tapirreste aus den Aquitan von Ulm und Mainz. - Ibidem, 73, 1-29.
• KOKEN, E. 1885. Über fossile Säugethiere aus China. - Palaeont. Abh., 3, 2, 31-114, Berlin.
• KORMOS, T. 1915. Die pliozänen Schichten von Ajnácskö und ihre Fauna. - Jber. k.-ungar. geol. Reichsanst., 2, 564-582, Budapest.
• MEYER, H. v. 1867. Die fossilen Reste des Genus Tapirus. - Palaeontographica, 15, Cassel.
• SCHLOSSER, M. 1902. Beiträge zur Kenntnis der Säugethiere aus den süd-deutschen Bohnerzen. - Geol. paläeont. Abh., N. F., 5, 3, 1-144, Jena.
• STEHLIN, H. G. 1914. Übersicht über die Säugetiere der Schweizerischen Molassen-formation, ihre Fundorte und ihre stratigraphische Verbreitung. - Verh. Naturf. Ges., 25, 189-193, Basel.
• STUDER, T. 1895. Die Säugetierreste aus den marinen Molasseablagerungen von Brüttelen. - Abh. Schweiz. Paläont. Ges., 22, 1-47, Zürich.
• TELLER, F. 1888. Ein pliocaner Tapir aus Steiermark. - Jb. k. k. geol. Reichsanst., 38, 729-772, Wien.
• THENIUS, E. 1959. Tertiär. II: Wirbeltierfaunen. Handbuch der stratigraphischen Geologie, Bd. III. Stuttgart.
• WEGNER, R. N. 1913. Tertiär und umgelagerte Kreide bei Oppeln (Oberschlesien). - Palaeontographica, 60, 175-274, Stuttgart.
• ZDANSKY, O. 1935. Equus und andere Perissodactyla. - Palaeont. Sinica, C, 6, 5, 1-54, Peking.