Zróżnicowanie fenotypowe wybranych taksonów Polygonum w uprawach ziemniaka na glebach luźnych i zwięzłych

• Autorzy: Kubicka-Matusiewicz H. , Matusiewicz M. , Gozdowski D. , Skrajna T.

Warianty tytułu

EN

Phenotypic diversity of Polygonum taxa from the potatoes fields on loose and stiff soils

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W pracy przedstawiono wyniki oparte na badaniach zróżnicowania morfologicznego taksonów z rodzaju Polygonum: Polygonum persicaria L., Polygonum lapathifolium L. subsp. lapathifolium oraz Polygonum lapathifolium L. subsp. pallidum With. (Fr.) w latach 2008–2010. Okazy pochodziły z upraw ziemniaka z terenu Wigierskiego Parku Narodowego i jego otuliny. Celem badań było porównanie wymienionych taksonów pod względem cech morfologicznych w zależności od typu i rodzaju gleby. Określono: wysokość rośliny, długość łodygi do I odgałęzienia, liczbę międzywęźli i ich długość, liczbę odgałęzień I rzędu i ich długość, liczbę liści, liczbę kłosopodobnych kwiatostanów, długość kwiatostanu szczytowego, liczbę nasion z jednej rośliny, masę 1000 nasion. Gleby, na podstawie składu granulometrycznego, podzielono na 2 kategorie: gleby luźne i zwięzłe. Analizowane taksony z rodzaju Polygonum lepsze warunki rozwoju znajdują na glebach zwięzłych. Osiągają na tych glebach większe rozmiary. Odznaczają się również wyższą plennością. Jednak tylko osobniki Polygonum persicaria i Polygonum lapathifolium subsp. lapathifolium wytwarzały statystycznie istotnie większą liczbę kłosopodobnych kwiatostanów, a Polygonum lapathifolium subsp. lapathifolium również liczbę nasion niż rośliny tych taksonów rosnące na glebach luźnych. Analiza podobieństwa wykazała, iż w przypadku Polygonum lapathifolium subsp. pallidum osobniki rosnące na glebach luźnych były bardzo podobne pod względem wszystkich badanych cech do osobników rosnących na glebach zwięzłych. Natomiast osobniki Polygonum lapathifolium subsp. lapathifolium i Polygonum persicaria pochodzące z tych kategorii gleb różniły się między sobą.

EN

This paper presents results based on the observation of the morphological diver- sity of species and subspecies of the Polygonum genus: Polygonum persicaria L., Polygonum lapathifolium L. subsp. lapathifolium and Polygonum lapathifolium L. subsp. pallidum With. (Fr.) between 2008 and 2010. The individuals were picked from potatoes fi elds from the area Wigierski National Park and its buffer zone. The aim of the study was to compare morphological characteristics of these taxa depend- ing on the type of soil. The following traits were examined: plant height, stem length to the fi rst branching, number of internodes and their length, number of fi rst-order branches and their length, number of leaves, number of spikelet-like infl orescences and their average length, the top infl orescence length, seed number per plant and the weight of 1000 seed. Soils, on the basis of grain composition, divided into 2 categories: loose soils and stiff soils. For analyzed species and subspecies of Polygonum, the most favourable conditions for growth and development occurred in stiff soils. On these soils they reach larger sizes. They are also characterized by higher seed production. However, only individuals of Polygonum persicaria and Polygonum lapathifolium subsp. lapathifolium produced statistically signifi cantly greater number of spikelet-like infl o- rescences and individuals of Polygonum lapathifolium subsp. lapathifolium – also a higher number of seeds than plants of these taxa growing on loose soils. The analysis of similarity showed that, in the case of Polygonum lapathifolium subsp. pallidum individuals growing on loose soils were very similar in terms of all the studied traits to individuals growing on stiff soils. However, Polygonum persi- caria and Polygonum lapathifolium subsp. lapathifolium from different categories of soil differed from each other.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Polish Journal of Agronomy
• Rocznik: 2014
• Numer: 18
• Opis fizyczny: s.23-29,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Kubicka-Matusiewicz H.

• Instytut Politechniczny, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im.prof.Edwarda F.Szczepanika w Suwałkach, ul.T.Noniewicza 10, 16-400 Suwałki

autor

Matusiewicz M.

• Instytut Politechniczny, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im.prof.Edwarda F.Szczepanika w Suwałkach, ul.T.Noniewicza 10, 16-400 Suwałki

autor

Gozdowski D.

• Katedra Doświadczalnictwa i Bioinformatyki, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, ul.Nowoursynowska 159, 02-776 Warszawa

autor

Skrajna T.

• Katedra Ekologii Rolniczej, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, ul.Konarskiego 2, 08-110 Siedlce

Bibliografia

• Bujak K., Frant M., 2006. Wpływ uproszczonej uprawy roli i nawożenia mineralnego na zachwaszczenie ziemniaka uprawianego na glebie lessowej. Acta Agrobot., 59(2): 345-352.
• Górecka J., 2004. Wigierski Park Narodowy. Rolnictwo. Red. M. Ambrosiewicz, Numer specjalny kwartalnika Wigry Krzywe, ss. 62-65.
• Jędruszczak M., Owczarczuk A., 2006. Flora chwastów w uprawach roślin okopowych w strefie ochronnej Narwiańskiego Parku Narodowego. Pam. Puł., 143: 87-96.
• Korniak T., 1992. Ekspansywne gatunki chwastów segetalnych w północno-wschodniej części Polski. Zesz. Nauk. Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, 261: 27-35.
• Kutyna I., Młynkowiak E., Leśnik T., 2010. Struktura fitosocjologiczna fitocenoz zbóż ozimych na tle warunków glebowych południowo-zachodniej części Niziny Szczecińskiej i terenów do niej przyległych. Fragm. Agron., 27(3): 86-102.
• Kwiecińska E., 2004. Plenność niektórych gatunków chwastów segetalnych na glebie lekkiej. Ann. UMCS, sec. E Agricultura, LIX (3): 1183-1191.
• Kwiecińska-Poppe E., 2006. Plenność wybranych gatunków chwastów segetalnych na ciężkiej rędzinie czarnoziemnej. Acta Agrophys., 8(2): 441-448.
• Mirek Z., Piękoś-Mirek H., Zając A., Zając M., 2002. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki im. W. Szafera Polska Akademia Nauk Kraków.
• Podstawka-Chmielewska E., Kwiatkowska J., Kosior M., 2000. Plenność niektórych gatunków chwastów segetalnych w łanie różnych roślin uprawnych na glebie lekkiej i ciężkiej. Ann. UMCS, sec. E Agricultura, LV (4): 29-39.
• Rębarz K., Borówczak F., 2009. Wpływ deszczowania, technologii uprawy i nawożenia azotem na zachwaszczenie ziemniaków. Fragm. Agron., 26(4): 150-159.
• Różyło K., Pałys E., 2007. Wpływ systemów nawożenia na zachwaszczenie ziemniaka jadalnego uprawianego na glebie lekkiej i ciężkiej. Ann. UMCS, Sectio E Agricul-tura, LXII(1): 131-140.
• Rutkowski L., 2006. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
• Skrajna T., Kubicka H., Matusiewicz M., 2011. Udział wybranych gatunków Polygonum w zachwaszczeniu upraw na terenie Wigierskiego Parku Narodowego. Ochr. Środ. Zasob. Natur., 49: 24-33.
• Skrajna T., Kubicka H., Matusiewicz M., 2014. Zbiorowiska roślinne upraw okopowych Wigierskiego Parku Narodowego. Ogólnopolska Konferencja „Różnorodność biologiczna Polski a Światowy Strategiczny Plan dla Bioróżnorodności 2011-2020 – nowe wyzwania i zadania dla ogrodów botanicznych oraz banków genów”,Warszawa, 30.06 – 4.07. 2014. Program, streszczenia prezentacji, s. 62.
• Skrzyczyńska J., Ługowska M., Skrajna T., 2009. Wybrane cechy Polygonum lapathifolium subsp. lapathifolium w zależności od gatunku rośliny uprawnej. Pam. Puł., 150: 265-272.
• StatSoft, Inc. 2005. STATISTICA data analysis software system, version 7.1. www.statsoft.com
• Tymrakiewicz W., 1962. Atlas chwastów. PWRiL, Warszawa.