Space use of adult Spanish Imperial Eagles Aquila adalberti

• Autorzy: Fernadez M. , Oria J. , Sanchez R. , Gonzalez L.M. , Margalida A.

Warianty tytułu

PL

Areały osobnicze i wykorzestanie terenu przez orła iberyjskiego

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The ranges and space use of eight radio-tracked Spanish Imperial Eagles are described. The annual mean range was 25 146 ha during the breeding season (BS) and 20 557 ha in the non-breeding season (NBS). The eagles were found up to 35.9 km away from their nest during BS and nearly 62 km away during NBS. The maximum total distance covered in one day was 113.6 km, with males flying longer distances than females during BS. There was less overlap between ranges during BS, and the mean home range varied from 3881 ha in BS to 2085 ha in NBS. The areas where territorial behaviour (display flights, defence and/or aggression) was observed contained the nest-tree, the most frequently used perches, and the feeding ground nearest to the nest. Breeding home ranges were negatively correlated with densities of Rabbits Oryctolagus cuniculus. Breeding eagles whose home range had low rabbit densities travelled 16.2-28.9 km from their nest to reach distant, undefended feeding grounds with much higher rabbit densities. Our results suggest that home ranges varied with prey density and a bird's reproductive status. Larger breeding ranges are probably related to an increase in energy requirements, while habitat quality is probably a regulatory mechanism of space use. In terms of home range analysis methodology, our observations of eagle behaviour favour Cluster Analysis over Kernel, particularly for defining distant feeding grounds.

PL

Badania prowadzono w środkowej Hiszpanii, na obszarach o wysokim zagęszczeniu królików stanowiących podstawę pokarmu orła iberyjskiego. W 1995 i 1996 schwytano w sumie 8 orłów (3 samce i 5 samic), które po oznaczeniu płci, dokonaniu pomiarów i określeniu wieku zostały wyposażone w nadajniki o masie 60 g (VHF model TW-5). Każdy z osobników był śledzony w ciągu całego dnia przynajmniej raz na tydzień. Lokalizację każdego ptaka określano z dokładnością do 100 m. Po każdym zarejestrowanym ataku orła określano zagęszczenie królików w miejscu polowania. W 1995 odchody królików liczono w 30 okręgach o promieniu 60 cm położonych wzdłuż transektów w różnych środowiskach w obrębie kwadratów 1x1 km, których środek był miejscem polowania. W 1996 liczbę powierzchni zmniejszono do 21 okręgów w kwadracie 500 x 500m. Podczas 336 dni badań dokonano ponad 14000 lokalizacji. By uniknąć autokorelacji, do analiz użyto 7889 z nich. Średnia wielkość areału sięgała w okresie lęgowym 25146 ha, orły oddalały się od gniazd w tym okresie na odległość do 35.9 km (Tab. 1, Fig. 1). Poza okresem lęgowym ptaki penetrowały obszar o powierzchni średnio 20557 ha i spotykano je do niemal 62 km od stanowisk lęgowych (Tab. 1, Fig. 2). Areały poszczególnych osobników w różnym stopniu zachodziły na siebie (Tab. 2, Fig. 1, 2). Samce w okresie lęgowym pokonywały większe odległości niż samice; maksymalny dystans pokonywany w tym czasie w ciągu dnia przekraczał 113 km (Tab. 1, Fig. 3). Rozległość terytorium orłów w okresie lęgowym była negatywnie skorelowana z zagęszczeniami królików (Tab. 3). Osobniki z terenów o niskiej dostępności ofiar pokonywały 16-29 km do odległych, niebronionych żerowisk, zasobnych w zdobycz. Wyniki uzyskane podczas badań wskazują, że wielkość terytorium zależy od zagęszczenia potencjalnych ofiar oraz statusu reprodukcyjnego poszczególnych osobników. W pracy porównano także dwie metody oceny wielkości areałów osobniczych (Cluster Analysis oraz Kernel) prezentując wyniki uzyskane obiema metodami analiz (Tab. 1). Stwierdzono, że pierwsza z nich w badaniach sprawdziła się lepiej, szczególnie przy określaniu terenów odległych żerowisk.

Słowa kluczowe

EN

space use; adult bird; bird; Spanish Imperial Eagle; Iberian Imperial Eagle zob.Spanish Imperial Eagle; Adalbert's Eagle zob.Spanish Imperial Eagle; Aquila adalberti; home range; territorial behaviour

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 2009
• Tom: 44
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.17-26,fig.,ref.

Twórcy

autor

Fernadez M.

• Boscaje SL, c/San Agustín 22, 40001 Segovia, Spain

autor

Oria J.

• Boscaje SL, c/San Agustín 22, 40001 Segovia, Spain

autor

Sanchez R.

• Tragsega-Vida Silvestre, c/Julian Camarillo 6, E-28037, Madrid, Spain

autor

Gonzalez L.M.

• Direccion General del Medio Natural, Ministerio de Medio Ambiente y Medio Rural y Marino, c/Ríos Rosas, 24, 28003 Madrid, Spain

autor

Margalida A.

• Bearded Vulture Study and Protection Group. Apdo.43, E-25520 El Pont de Suert (Lleida), Spain

Bibliografia

• Alonso J. C., González L. M., Heredia B., González J. L. 1987. Parental care and the transition to independence of Spanish Imperial Eagles Aquila heliaca in Doñana National Park, southwest Spain. Ibis 129: 212-224.
• BirdLife International 2004. BirdLife International, Conservation Series No. 12. Cambridge.
• Brown J. L. 1964. The evolution of diversity in avian territorial systems. Wilson Bull. 76: 160-169.
• Collopy M. W., Edwards T. C. 1989. Territory size, activity budget, and role of undulating flight in nesting Golden Eagles. J. Field Ornithol. 60: 43-51.
• Delibes M. 1978. [Feeding ecology of the Spanish Imperial Eagle (Aquila adalberti) during chick-rearing in the Coto of Doñana]. Doñana Acta Vertebr. 5: 35-60.
• Ferrer M. 1993. [The Spanish Imperial Eagle]. Quercus Ed. Madrid.
• Foreman D. 1999. The Raptors of Europe and the Middle East. A Handbook of field identification. T & A.D. Poyser, London.
• Gill F. B., Wolf L. L. 1975. Economics of feeding territoriality in the golden-winged sunbird. Ecology 56: 333-345.
• González L. M. 1991. [Natural History of the Spanish Imperial Eagle (Aquila adalberti Brehm, 1861)]. Colección Técnica. ICONA, Ministerio de Agriculture, Madrid.
• González L. M. 1996. Action Plan for the Spanish Imperial Eagle (Aquila adalberti). In: Heredia B., Rose R. Painter M. (eds). Globally threatened birds in Europe. Action Plans. Council of Europe Publs. Strasbourg, France, pp. 175-189.
• González L. M., Arroyo B. E., Margalida A., Oria J., Sánchez R. 2006c. Effect of human activities on behaviour and success of breeding Spanish imperial eagles Aquila adalberti. Anim. Conserv. 9: 85-93.
• González L. M., Bustamante J., Hiraldo F. 1990. Factors influencing the present distribution of the Spanish Imperial Eagle (Aquila adalberti). Biol. Conserv. 51: 311-319.
• González L. M., Heredia B., González J. L., Alonso J. C. 1989. Juvenile dispersal of Spanish imperial eagles. J. Field. Ornithol. 60: 369-379.
• González L. M., Margalida A., Sánchez R., Oria J. 2006a. Cooperative breeding in the Spanish imperial eagle Aquila adalberti: a case of polyandry with reversed sexual behaviour? Ibis 148:159-163.
• González L. M., Oria J., Margalida A., Sánchez R., Prada L., Caldera J., Aranda A., Molina J. I. 2006b. Effective natal dispersal and age of maturity in the threatened Spanish Imperial Eagle Aquila adalberti: conservation implications. Bird Study 53: 285-293.
• González L. M., Oria J., Sánchez R., Margalida A., Aranda A., Prada L., Caldera J., Molina J. I. 2008. Status and habitat changes in the endangered Spanish Imperial Eagle Aquila adalberti population during 1974-2004: implications for its recovery. Bird Conserv. Int. 18: 242-259.
• Hemson G., Johnson P., South A., Kenward R., Ripley R., McDonald D. 2005. Are kernels the mustard? Data from global positioning system (GPS) collars suggests problems for kernel home-range analysis with least-square cross-validation. J. Anim. Ecol. 74: 455-463.
• Hooge P. N., Wichenlaub B. 1997. Animal movement extension to Arcview. Ver 1.1. Alaska Biological Science Center, US Geological Survey, Anchorage, AK.
• Kenward R. E. 1992. Quantity versus quality: programmed collection and analysis of radio-tracking data. In: Pried I. G., Swift S. M. (eds). Wildlife Telemetry: remote monitoring and tracking of animals. Ellis Horwood, New York, pp. 231-246.
• Kenward R. E., Clarke R. C., Hodder K. H., Walls S. S. 2001. Density and linkage estimators of home range nearest- neighbor clustering defines multinuclear cores. Ecology 82: 1905-1920.
• Kenward R. E., Hodder K. H. 1996. Ranges V. An Analysis System for Biological Location Data. Institute of Terrestial Ecology, Wareham.
• Krebs J. R. 1971. Territory and breeding density in the Great Tit, Parus major. Ecology 52: 2-22.
• Margalida A., González L. M., Sánchez R., Oria J. 2007a. Parental behaviour of Spanish imperial eagles (Aquila adalberti): sexual differences in a moderately dimorphic raptor. Bird Study 54: 112-119.
• Margalida A., González L. M., Sánchez R., Oria J., Prada L., Caldera J., Aranda A., Molina J. I. 2007b. A long-term scale study of the breeding biology of Spanish Imperial eagle (Aquila adalberti). J. Ornithol. 148: 309-322.
• Marquiss M., Newton I. 1981. A radio-tracking study of the ranging behaviour and dispersion of European Sparrowhawks Accipiter nisus. J. Anim. Ecol. 51: 111-133.
• Marzluff J. M., Knick S. T., Vekasky M. S., Scheck L. S., Zarriello T. J. 1997. Spatial use and habitat selection of Golden Eagles in Southwestern Idaho. Auk 114: 673-687.
• McFarland D. 1987. The Oxford Companion of Animal Behaviour. Oxford Univ. Press, Oxford.
• McGrady M. J., Grant J. R., Bainbridge I. P., McLeod D. R. A. 2002. A model of Golden Eagle (Aquila chrysaetos) ranging behaviour. J. Raptor Res. 36: 62-69.
• Meyburg B. U. 1975. On the biology of the Spanish Imperial Eagle (Aquila heliaca adalberti). Ardeola 21: 245-283.
• Mountfort G. 1958. Portrait of a wilderness. Hutchinson and Co., London.
• MMA. 2001. [National strategy for the conservation of the Spanish Imperial Eagle (Aquila adalberti)]. Dirección General para la Biodiversidad. Ministerio de Medio Ambiente, Madrid.
• MMA. 2004. [National Forestry Inventory]. Dirección General para la Biodiversidad. Ministerio de Medio Ambiente, Madrid.
• Newton I. 1979. Population ecology of raptors. Berkhamsted, Poyser, London.
• Odum E. P., Kuenzler E. J. 1955. Measurement of territory and home range size in birds. Auk 72: 128-137.
• Palomares F. 2001. Comparison of three methods to estimate rabbit abundance in a Mediterranean environment. Wild. Soc. Bull. 29: 578-585.
• Patterson I. J. 1980. Territorial behaviour and the limitation of population density. Ardea 68: 53-62.
• Sánchez R., Margalida A., González L. M., Oria J. 2008. Biases in diet sampling methods in the Spanish Imperial Eagle (Aquila adalberti). Ornis Fennica 85: 82-89.
• Selås V., Rafoss T. 1999. Ranging behaviour and foraging habitats of breeding Sparrowhawks Accipiter nisus in a continuous forested area in Norway. Ibis 141: 269-276.
• Schoener T. W. 1968. Sizes of feeding territories among birds. Ecology 49: 123-141.
• Swihart R. K., Slade N. A. 1985. Testing for independence of observations in animal movements. Ecology 66: 1176-1184.
• Valverde J. A. 1960. [Vertebrates of the Guadalquivir Marshes]. Archivos del Institute de Aclimatación de Almería. Vol. IX.
• Valverde J. A. 1967. [Structure of a land vertebrate community]. Monografia № 1 Estación Biológica de Doñana. CSIC, Sevilla.
• Wilson E. O. 1975. Sociobiology. Harvard Univ. Press, Cambridge, MA, USA.
• Worten B. J. 1995. Using Monte Carlo simulation to evaluate kernel-based home range estimators. J. Wildl. Manage. 59: 794-800.

Identyfikatory

DOI

10.3161/000164509X464849