Zastosowanie roślinności synantropijnej w kształtowaniu terenów zieleni miast - nowe nurty w projektowaniu

• Autorzy: Trzaskowska E.

Warianty tytułu

EN

Use of synantropic plants in the landscaping and green areas - new trends in design

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Zainteresowanie roślinnością synantropijną w mieście dotychczas było w gestii badań florystycznych i fitosocjologicznych, sporadycznie podejmowano aspekt estetyczny czy konieczność zachowania tej roślinności w miastach. Kryzys ekologiczny spowodował, że zaczęto dostrzegać potrzebę włączenia roślinności synantropijnej w system terenów otwartych. W latach pięćdziesiątych XX wieku pojawił się nurt environmental art, wykorzystujący rośliny synantropijne w założeniach ogrodowych. Od niedawna są one stosowane w ogrodach new-tech, założeniach naturalistycznych, tzw. dzikich ogrodach. W pracy przedstawiono możliwości zastosowania roślinności synantropijnej w kształtowaniu terenów zieleni, zaprezentowano różne nurty projektowania oraz przykłady terenów zieleni, w których taką roślinność można wprowadzić.

EN

For a long time mainly phytosociologists and botanists were interested in synantropic vegetation. Only occasionally the aesthetic aspects and indispensability of the vegetation’s preservation in cities were discussed. The commonly observed urban environmental crisis turned human attention to the vegetation in focus and the urgent problem of its inclusion in open-system spaces. Environmental art was a trend which appeared in 50’s of the XXth century. It utilized the vegetation in garden premises. Presently, the plants are used in new-tech naturalistic gardens, socalled wild gardens. The paper presents various trends and possibilities of utilizing synantropic plants in landscaping and green areas design.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Nauka Przyroda Technologie. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
• Rocznik: 2012
• Tom: 06
• Numer: 2
• Opis fizyczny: http://www.npt.up-poznan.net/pub/art_6_20.pdf

Twórcy

autor

Trzaskowska E.

• Katedra Kształtowania Krajobrazu, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie, ul.Konstantynów 1 H, 20-950 Lublin

Bibliografia

• ANDRZEJEWSKI R., 1985. Ekologia a planowanie przestrzenne. Wiad. Ekol. 31, 3: 253-273.
• BRENNEISEN S., 2006. Space for urban wildlife: designing green roofs as habitat in Switzerland. Urban Habitats 4: 27-36.
• DUNNETT N., KINGSBURY N., 2008. Planting green roofs and living walls. Timber Press, Portland.
• THE DYNAMIC landscape. 2008. Red. N. Dunnett, J. Hitchmough. Taylors & Francis, London.
• GAWŁOWSKA A., 2007. Łąki w wielkich miastach – niedocenione przestrzenie trawiaste. W: Przyroda i miasto. T. 4. Red. J. Rylke. Wyd. SGGW, Warszawa: 214-220.
• HABER Z., URBAŃSKI P., 2001. Ekologia w Zagłębiu Ruhry. Aura 5: 26-27.
• HABER Z., URBANSKI P., 2005. Kształtowanie terenów zieleni z elementami ekologii. Wyd. AR, Poznań.
• HALADYN K., 2001. Ekologiczne aspekty zagospodarowania wybranych elementów środowiska na terenach zurbanizowanych. W: A. Drapella-Hermansdorfer i in.: Kształtowanie przestrzeni zurbanizowanej w myśl zasad ekorozwoju. OD PKE, Wrocław: 193-206.
• HARPER P., MADSEN C., LIGHT J., 2000. Ogród naturalny. Bis, Warszawa.
• HITCHMOUGH J., 2008. Naturalistic herbaceous vegetation for urban landscape. W: The dynamic landscape. Red. N. Dunnett, J. Hitchmough. Taylors & Francis, London: 130-183.
• HOBHOUSE P., 2007. Historia ogrodów. Arkady, Warszawa.
• JACKOWIAK B., 1998. Struktura przestrzenna flory dużego miasta. Studium metodyczno-porównawcze. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań.
• JANECKI J., 1983. Człowiek a roślinność synantropijna na przykładzie Warszawy. Wyd. SGGW-AR, Warszawa.
• JANECKI J., SAWCZUK E., 1990. Wykorzystanie roślinności synantropijnej na terenach zieleni. W: Wykorzystanie układów ekologicznych w systemie zieleni miejskiej. Red. H. Zimny. Wyd. SGGW-AR, Warszawa: 75-91.
• JĘDRASZKO A., 1998. Planowanie środowiska i krajobrazu w Niemczech. Unia Metropolii Polskich, Warszawa.
• JORGENSEN A., 2008. The social and cultural context of ecological plantings. W: The dynamic landscape. Red. N. Dunnett, J. Hitchmough. Taylors & Francis, London: 293-325.
• KAZIMIERSKA N., SZYMURA M., WOLSKI K., 2009. Aesthetic aspects of plant communities of ruderal urban sites in Szczecin. Biodiv. Res. Conserv. 13: 43-48.
• KLEINZ N., 1999. Ogród naturalny. Projektowanie i urządzanie. Świat Książki, Warszawa.
• KNOLL H., KOWARIK I., LANGER A., 1997. Stadtlandschaft aus zweiter Hand Natur-Park Südegalände. Gart. u. Landsch. 7: 14-17.
• KÜHN N., 2006. Intentions for the unintentional spontaneous vegetation as the basis for innovative planting design in urban areas. J. Landsc. Archit. 3: 46-53.
• LUNDHOLM J.T., 2006. Green roofs and faşades: a habitat template approach. Urban Habitats 4: 87-101.
• MĘDRZYCKI P., 2007. Roślinność ruderalna w mieście. Przegl. Komunal. 9: 62-63.
• MYCZKOWSKI Z., 2003. Studia i aranżacje krajobrazowe wybranych obiektów poeksploatacyjnych (na przykładzie parku „Wzgórz Paciorkowców” i zbiorników wodnych w Bieruniu). W: Kształtowanie krajobrazu terenów poeksploatacyjnych w górnictwie. Red. J. Środulska-Wielgus, K. Wielgus, R. Panek. Wyd. AG-H i PK, Kraków: 87-99.
• OUDOLF P., GERRITSEN H., 2003. Planting the natural garden. Timber Press, Cambridge.
• ROSTAŃSKI A., 2000. Rekultywacja i zagospodarowanie nieużytków poprzemysłowych – rozwiązania alternatywne. Inż. Ekol. 1: 81-86.
• ROSTAŃSKI K.M., 2003. Sukcesja naturalna jako sposób na zagospodarowanie terenów poprzemysłowych. W: Kształtowanie krajobrazu terenów poeksploatacyjnych w górnictwie. Red. J. Środulska-Wielgus, K. Wielgus, R. Panek. Wyd. AG-H i PK, Kraków: 145-154.
• STALA Z., 1990. Ekofizjograficzne zasady kształtowania struktury przestrzennej miast w planach zagospodarowania przestrzennego. Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, Warszawa.
• STAWICKA J., 2010. Ogrodowe rabaty synantropijne. W: Wzornictwo ogrodowe. Red. J. Rylke. Sztuka Ogrodu Sztuka Krajobrazu, Warszawa: 97-106.
• STAWICKA J., STRUZIK J., SZYMCZAK-PIĄTEK M., 2007. Ogród inspirowany naturą. Działkowiec, Warszawa.
• SUDNIK-WÓJCIKOWSKA B., 1998. Czasowe i przestrzenne aspekty procesu synantropizacji flory na przykładzie wybranych miast Europy Środkowej. Wyd. UW, Warszawa.
• SUKOPP H., HEJNY S., KOWARIK I., 1990. Urban ecology. SPB Academic Publishing, Haga.
• TRZASKOWSKA E., 2009. Czy w przestrzeni publicznej jest miejsce dla synantropów? W: Zieleń miejska, naturalne bogactwo miasta. Red. E. Oleksiejuk, A. Jankowska. Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych, Toruń: 269-279.
• WYSOCKI C., 1994. Studia nad funkcjonowaniem trawników na obszarach zurbanizowanych (na przykładzie Warszawy). Wyd. SGGW, Warszawa.
• WYSOCKI C., STAWICKA J., 2000. Ocena zmian florystycznych runi trawników miejskich. Łąkarstwo w Polsce 3: 169-176.
• ZHENG B., ZHANG Y., CHEN J., 1999. Preference to home landscape: wildes or neatness. Landscape Urban Plann. 1: 1-8.