Pierwsze stanowiska lęgowe żołn Merops apiaster na Opolszczyźnie

• Autorzy: Cisakowski R. , Szlama D. , Koscielny H.

Warianty tytułu

EN

The first breeding sites of bee-eaters Merops apiaster in the region of Opole Silesia

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W drugiej połowie XX wieku w Polsce zasięg występowania żołny Merops apiaster był ograniczony głównie do terenu południowo-wschodniej części kraju. W ostatnich latach pojawiły się nowe izolowane stanowiska m.in. koło Oławy i na Przedgórzu Sudeckim na Dolnym Śląsku. Górny Śląsk z Opolszczyzną pozostawały niezasiedlone przez ten gatunek. Wiosną 2008 roku odkryto koło Nysy pierwszą parę budującą norę, a w 2011 roku znaleziono pierwszą czynną kolonię i udokumentowano lęgi tego gatunku niedaleko Baborowa na Opolszczyźnie. W 2011 roku skarpę starej piaskowni zasiedlały 2-3 pary żołn, w 2012 roku - 6 par, a w maju-czerwcu 2013 roku - 4-6 par. W sierpniu 2013 roku niedaleko omawianej kolonii, koło Jędrychowic, obserwowano zgrupowanie 47 dorosłych i lotnych młodych, co może świadczyć o udanych lęgach lokalnej populacji żołny

EN

In the second half of the 20th century, the range of the European bee-eater in Poland was mostly limited to the south-eastern part of the country. In recent years, new isolated sites were found i.a. near the town of Oława and in the Sudeten Foreland in Lower Silesia, while Upper Silesia with Opole Silesia remained uninhabited by the species. In spring 2008, the first bee-eater pair building a nest hole was spotted near the town of Nysa and in 2011, the first breeding colony was found near the village of Baborowo in Opole Silesia. In 2011 the escarpment of a sand pit was populated by 2-3 pairs of bee-eaters, in 2012 - by 6 pairs and in May-June 2013 - by 4-6 pairs. In August 2013, a flock of 47 adults and fledged young was observed in the vicinity of the described colony - near the village of Jędrychowice, which may prove a successful hatching of the local bee-eater population

Słowa kluczowe

PL

ptaki; zolna; Merops apiaster; stanowiska legowe; Slask Opolski; Opolszczyzna

• Wydawca: -
• Czasopismo: Chrońmy Przyrodę Ojczystą
• Rocznik: 2014
• Tom: 70
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.88-91,fot.,bibliogr.

Twórcy

autor

Cisakowski R.

• Domaszkowice 94, 48-303 Nysa

autor

Szlama D.

• ul.Grottgera 19a/9, 44-100 Gliwice

autor

Koscielny H.

• ul.Armii Krajowej 16/38, 42-609 Tarnowskie Góry

Bibliografia

• Bauer H.-G., Bezzel E., Fiedler W. 2012. Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas. 2. Auflage, AULA-Verlag, Wiebelsheim.
• Bednorz J., Kupczyk M., Kuźniak S., Winiecki A. 2000. Ptaki Wielkopolski. Monografia faunistyczna. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań.
• Dyrcz A., Grabiński W, Stawarczyk T., Witkowski J. 1991. Ptaki Śląska. Monografia faunistyczna. Uniwersytet Wrocławski, Wrocław.
• Krištin A., Petrov T. 1997. Bee eater Merops apiaster. W: Hagemeijer E.J.M., Blair M.J. (red.). The EBCC Atlas of European Breeding Birds: Their Distribution and Abundance. T & AD Poyser, London: 432-433.
• Kurek H. 1994. Przemyska populacja żołn (Merops apiaster) w latach 1965-1993. Bad. Orn. Ziemi Przem. 2: 5-20.
• Kurek H. 2012. Populacja lęgowa żołny Merops apiaster w Przemyślu - 48 lat obserwacji (1965-2012). Chrońmy Przyr. Ojcz. 68 (4): 243- -258.
• Tomiałojć L, Stawarczyk T. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław.
• Sępioł B., Dudzik K., Mandziak M. 2012. Populacja lęgowa żołny Merops apiaster na Wyżynie Sandomierskiej w latach 2001-2012. Naturalia 1: 71-86.
• Stachyra. P., Kurek H. 2002. Żołna. Monografie Przyrodnicze. Wyd. Lubuskiego Klubu Przyrodników, Świebodzin.
• Stachyra. R, Kurek H. 2007. Żołna Merops apiaster. W: Sikora A., Rohde Z., Gromadzki M., Neubauer G., Chylarecki P. (red.). Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań: 286-287.
• Stajszczyk M. 1994. Lęgi żołny Merops apiaster na Śląsku. Ptaki Śląska 10: 114-116.