Sit rozpierzchły - nieznane oblicze pospolitej rośliny

• Autorzy: Krzciuk K.

Warianty tytułu

EN

Soft rush - unknown aspects of the common plant

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Sit rozpierzchły (Juncus effusus L.) to pospolita roślina, występująca głównie na dobrze nasłonecznionych i podmokłych terenach. Z wyglądu przypomina trawy, lecz pędy situ o cylindrycznym kształcie wypełnione są miękką, gąbczastą tkanką - aerenchymą. Tkanka ta umożliwia roślinie przetrwanie nawet na obszarach zalewowych, w warunkach o ograniczonym dostępie tlenu. Z uwagi na swój kształt i budowę, sit wykorzystywany był głównie jako materiał do wyplatania koszów, lin, a także do produkcji świec. Ze względu na obecność licznych przeciwutleniaczy, sit wykazuje m.in. działanie przeciwwirusowe, antyoksydacyjne, a nawet przeciwnowotworowe. Ostatnie badania wskazują na możliwości wykorzystania situ jako biowskaźnika jakości gleb i wód pod względem zawartości arsenu, a także akumulacji metali, takich jak mangan, europ i srebro. Właściwość ta może zostać wykorzystana m.in. w metodach biotechnologicznych, opartych na fitoekstrakcji.

EN

The soft rush (Juncus effusus L.) is a common plant occurring in marshy areas highly exposed to sunlight. It looks like grass, but its cylindrical shoots are filled with a spongy tissue: aerenchyma. This tissue enables the survival of this species even in floodplains where oxygen availability is limited. Because its shape and structure it was used mainly for weaving baskets, ropes and for candle production. Due to the presence of a plethora of antioxidants the soft rush has antiviral and antioxidant properties, it is even used for cancer treatment. Recent studies show that it can be used as a bioindicator of soil and water quality in terms of arsenic content and accumulation of such metals as manganese, europium and silver. This property can be used in biotechnological methods based on phytoextraction.

Słowa kluczowe

PL

sit rozpierzchly; Juncus effusus; wystepowanie; cechy morfologiczne; biowskazniki; akumulacja metali ciezkich; przeciwutleniacze; pedy roslin

• Wydawca: -
• Czasopismo: Aura
• Rocznik: 2018
• Numer: 02
• Opis fizyczny: s.12-13,rys.,fot.,bibliogr.

Twórcy

autor

Krzciuk K.

• Instytut Chemii, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Kielce

Bibliografia

• [1] Bell L. A., 1981, Plant Fibres for Papermaking. Liliaceae Press, Macminnville.
• [2] El-Shamy A. L., Abdel-Razek A. F., Nassar M. I., 2012, Phytochemical review of Juncus L genus (fam. Juncaceae). Arabian Journal of Chemistry, 5: 614-623.
• [3] Favas P. J. C., Pratas J., Prasad M. N. V., 2012, Accumulation of arsenic by aquatic plants in large-scale field conditions: Opportunities for phytoremediation and bioindication. Science of the Total Environment, 433: 390-397.
• [4] Gałuszka A., Krzciuk K., Migaszewski Z. M., 2015, A new two-step screening method for prospecting of trace element accumulating plants. International Journal of Environmental Science and Technology, 12: 3071-3078.
• [5] Godefroid S., Koedam N., 2008, Using high resolution mapping of disturbance species to assess the susta-inability of silviculture activities. Forest Ecology and Management, 255: 3416-3423.
• [6] Jana U., Chassany V., Bertrand G., Castrec-Rouelle M., Aubry E., Boudsocq S., Laffray D., Repellin A., 2012, Analysis of arsenic and antimony distribution within plants growing at an old mine site in Ouche (Cantal, France) and identification of species suitable for site revegetation. Journal of Environmental Management, 110: 188-193.
• [7] Mander Ü., Toumebize J., Kasak K., Mitsch W. J., 2014, Climate regulation by free water surface constructed wetlands for wastewater treatment and created riverine wetlands. Ecological Engineering, 72: 103-115.
• [8] Riefler R. G., Medina V. F., 2006, Phytotreatment of propellant contamination. Chemosphere, 63: 1054-1059.
• [9] Rondelaud D., Hourdln P., Vignoles P., Dreyfuss G., Cabaret J., 2011, The detection of snail host habitats in liver fluke infected farms by use of plant indicators. Veterinary Parasitology, 181: 166-173.
• [10] Yeung H.-Ch., 2002, Handbook of Chinese Herbs and Formulas. Institute of Chinese Medicine, Los Angeles, USA.