Analiza czasu wystąpienia zanieczyszczenia powierzchni ziemi na przykładzie pomiaru stężenia i analizy rozkładu fenolu

• Autorzy: Niec J. , Niec A. , Zawadzki P. , Spychala M.

Warianty tytułu

EN

Time analysis of pollution land on the example of measurement of concentration and analysis of distribution phenol

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Czas wystąpienia zanieczyszczenia w powierzchni ziemi jest informacją prawnie relewantną, bowiem to właśnie ten parametr nierzadko determinuje możliwość wykazania związku pomiędzy działalnością danego podmiotu, a skutkiem w postaci zanieczyszczenia. W zależności od tego, kiedy doszło do zdarzenia i kto był jego sprawcą, zanieczyszczenie może zostać uznane np. za szkodę w powierzchni ziemi albo zanieczyszczenie historyczne. Odwołując się do właściwości fenolu, który jest substancją zarówno występującą w środowisku w stanie naturalnym, jak i ważnym półproduktem stosowanym w przemyśle chemicznym, przeanalizowano możliwość określenia czasu wystąpienia tego zanieczyszczenia w powierzchni ziemi na podstawie znajomości czasu połowicznego rozkładu. Wyniki analiz przedstawiono na wykresach, z których w ocenie autorów oszacować można prawdopodobny czas powstania zanieczyszczenia. Wykonane obliczenia potwierdzają, że uwzględniając stosunkowo szybką biodegradowalność analizowanej substancji, pomiar jej stężenia w gruntach typu B i C powinien nastąpić maksymalnie w terminie odpowiednio do 170 i do 90 dni od momentu wystąpienia zanieczyszczenia. Wyniki analiz wskazują ponadto, że na terenach użytkowanych przemysłowo, pomiar stężenia fenolu wykonany w terminie powyżej 90 dni (przyjmując 10-dniowy czas rozpadu) a czasem nawet 20 dni (dla dwudniowego czasu rozpadu) od momentu powstania zanieczyszczenia nie znajduje uzasadnienia. W ocenie autorów, znajomość powyższych faktów może mieć kluczowe znaczenie w doborze parametrów pomiarowych oraz dla określenia podmiotu odpowiedzialnego za zanieczyszczenie powierzchni ziemi np. fenolem.

EN

Time of contamination in the surface of the earth is important information under the legal aspect. This parameter is often determined by the ability to demonstrate the relationship between the type of activity of the company, and result, in the form of pollution. Depending on when the event occurred and who was responsible, pollution can be considered for damage in the surface of the earth or historical pollution. Taking into account the properties of phenol, which is a substance present in the environment both in its natural state, and an important intermediate in the chemical industry, in this paper the opportunity of determination of the time of contamination in the surface of the earth was calculated based on knowledge of the half decay. In the authors opinion the results presented in the diagrams, allow to estimate the time of creation of contamination. The results of calculations confirm that, given the relatively rapid biodegradability analyze, measuring its concentration for soils types B and C should be a maximum time limit done respectively to 170 and to 90 days after the occurrence of pollution. The results of analyzes also indicate that the areas used industrially measurement of the concentration of phenol made in after 90 days (assuming a 10 day time decay) and sometimes even 20 days (assuming a 2 day time decay) since pollution is not justified. According to the authors, the knowledge of the above facts can be crucial in the selection of measurement parameters and for determining the entity responsible for the pollution of the earth’s surface, e.g. phenol.

Słowa kluczowe

PL

zanieczyszczenia gleb; fenol; wspolczynnik filtracji; czas polowicznego zaniku

EN

soil contamination; phenol; filtration coefficient; half-life

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus
• Rocznik: 2015
• Tom: 14
• Numer: 4
• Opis fizyczny: s.75-84,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Niec J.

• Katedra Inżynierii Wodnej i Sanitarnej, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, ul.Piątkowska 94A, 60-649 Poznań

autor

Niec A.

• Instytut Nauk Prawnych, Polska Akademia Nauk

autor

Zawadzki P.

• Katedra Inżynierii Wodnej i Sanitarnej, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, ul.Piątkowska 94A, 60-649 Poznań

autor

Spychala M.

• Katedra Inżynierii Wodnej i Sanitarnej, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, ul.Piątkowska 94A, 60-649 Poznań

Bibliografia

• Bukowski, Z., Czech, E.K., Karpus, K., Rakoczy, B. (2013). Prawo ochrony środowiska. Komentarz. LexisNexis, wyd. elektroniczne.
• Furczak, J., Turska, B. (2006). Wpływ różnych systemów uprawy soi na rozwój mikroorganizmów i zawartość fenoli w glebie płowej. Acta Agrophys., 8(1), 59–68).
• Garbulewski, K., Fronczyk, J. (2004). Wpływ płynnych zanieczyszczeń na właściwości filtracyjne gruntów. Seminarium EU GeoEnvNet, Geoinżynierii Środowiska – transfer doświadczeń i dyrektyw UE do nowo przyjętych państw. Wyd. SGGW, Warszawa, 157–168.
• Haczkowska, M. red. (2014). Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz. exisNexis, wydanie elektroniczne.
• Howard, P.H., Boethling, R.S., Jarvis, W.F., Meylan, W.M., Michalenko, E.M. (1991). Handbook of Environmental Degradation Rates. Ed. H.T. Printup. Lewis Publishers, Chelsea (MI).
• Hruszka, M. (1982). Studia nad toksycznością związków fenolowych w uprawach monokulturowych. Acta Univ. Agricult. Brno, 3, 79–85.
• Hruszka, M. (1987). Związki fenolowe jako jeden z czynników zmęczenia gleby. Zesz. Nauk. ART Olsztyn, Agricult., 44, 257–267.
• Kowalik, P. (2001). Ochrona środowiska glebowego. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
• Maliszewska-Kordybach, B. (1990). Wpływ poziomu wilgotności gleby piaskowej na zakres i szybkość rozkładu fluorenu, antracenu i pirenu. Rocz. Glebozn., 41(1/2).
• Michałowski, M. (2011). Analiza zanieczyszczeń związkami fenolowymi górnego dorzecza Raby i Dunajca oraz ustalenie źródeł emisji tych związków. J. Pol. Mineral Engin. Society, 1(27), 19–26.
• Mrozik, A. (2009). Zmiany w składzie bakteryjnych kwasów tłuszczowych w czasie rozkładu fenolu w glebie. Wyd. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.
• Nieć, J., Spychała, M. (2014). Hydraulic Conductivity Estimation Test Impact on Long-Term Acceptance Rate and Soil Absorption System Design. Water, 6, 2808–2820.
• Pazdro, Z. (1977). Hydrogeologia ogólna. Wyd. Geologiczne, Warszawa.
• Rabus, R., Widdel, F. (1995). Anaerobic degradation of ethylbenzene and other aromatic hydrocarbons by new denitrifying bacteria. Arch. Microbiol. 163, 96–103.
• Rembeza, L. (1998). Przepływy wód i zanieczyszczeń w gruncie. AR w Poznaniu, Poznań.
• Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002 r. w sprawie standardów jakości gleby oraz standardów jakości ziemi. Dz.U. Nr 165, poz. 1359.
• Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz1232 ze zm.
• Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie. Tekst jedn. Dz.U. z 2014 r., poz. 1789 ze zm. [2014a].
• Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw. Dz.U. z 2014 r., poz. 1101 [2014b].
• Wandrasz, J. W., Czop, M. (2006). Badania procesu ruchu wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w glebie. Arch. Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska, 3, 43–56.
• Zieliński, S. (2007). Skażenie chemiczne w środowisku. Oficyna Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.

Identyfikatory

DOI

10.15576/ASP.FC/2015.14.4.75