EN
Of sever al remains of ela smobranch fishes, found in the Lower Tortonian Leitha-limestones at Pińczow, 6 forms are briefly described, so far either unknown from the territory of Poland, or insufficiently known. An attention is paid to the occurrence of the two species, characteristic of tropical seas: Hemipristis serra Ag. and Aetobatis arcuatus Ag.
PL
Spośród różnych szczątków ryb spodoustych, znalezionych w dolno-tortońskich wapieniach pińczowskich (kamieniołomy Nr. 1, 2 i 3 w Nowej Wsi koło Pińczowa), opisano szczątki dotychczas nieznanych ryb z terenu Polski, lub też poznanych niedokładnie (vide Tab. 1). Z żarłaczy właściwych (nadrząd Selachoidei) są to: Notidanus primigenius Ag., Oxyrhina desori Ag., Oxyrhina hastalis Ag. i Hemipristis serra Ag., zachowane w postaci zębów lub ich fragmentów (Pl. I, fig. 1-6). Z płaszczek (nadrząd Batoidei) są to: Myliobatis e gr. meridionalis Gervais, zachowane jako kolce ogonowe (Pl. II), oraz Aetobatis arcuatus Ag., reprezentowany przez płytki zębowe (Pl. I, fig. 7). Wymienione spodouste wraz z formami znanymi poprzednio (Kowalewski, 1930; Pawłowska, 1960) stanowią zespół typowy dla utworów mioceńskich prawie na całym świecie. Najbliżej terenu Polski analogiczne zespoły występują w miocenie Podola, Basenu Pannońskiego i Wiedeńskiego (Kornhuber, 1665; Koch, 1903: Vitalis, 1942; Hano & Seneš, 1953; Kudrin, 1957). Jak sądzić można z rozprzestrzenienia poszczególnych rodzajów ryb spodoustych w morzach współczesnych (vide Leriche, 1927), zespół występujący w wapieniach pińczowskich jest szczególnie charakterystyczny dla mórz tropikalnych i subtropikalnych (por. także Pawłowska, 1960, Tab. 2). Rodzaje Hemipristis i Aetobatis, żyjące obecnie tylko w morzach tropikalnych (Leriche, 1927), stanowią w obrębie ichtiofauny wapieni pińczowskich element niewątpliwie najbardziej tropikalny (por. także Hano & Seneš, 1953; Leriche, 1957; Jerzmańska, 1958; Pawłowska, 1960).
RU
Среди остатков рыб эласмобранхий, найденных в нижнетортонских известняках из Пиньчова (каменоломня 1, 2 и 3 в Новой Вси около Пиньчова), описано остатки форм до сих пор в Польше неизвестных или же недостаточно изученных (см. Таб. 1). Из настоящих акул (надотряд Selachoidei), это: Notidanus primigenius Ag., Oxyrhina desori. Ag., Oxyrhina hastalis Ag. и Hemipristis serra Ag., сохранены в виде зубов или же их фрагментов (Пл. I, фиг. 1-6). Из скатов (надотряд Batoidei), это: Myliobatis е gr. meridionalis Gervais, сохранен в виде хвостовых шипов (Пл. II), и Aetobatis arcuatus Ag., представлен зубными пластинками (Пл. I, фиг. 7). Приведенные эласмобранхии вместе с формами известными раньше (Kowalewski, 1930; Pawłowska, 1960) становят сообщество типичное для миоценовых образований почти во всем мире. Наиболее близки к территории Польши аналогические сообщества известны из миоцена Подолии, Паннонского и Венского бассейнов (Kornhuber, 1865; Koch, 1903; Vitalis, 1942; Hano & Seneš, 1953; Кудрин, 1957). Местонахождение разных родов эласмобранхий в современных морях (см Leriche, 1927) позволяет судить, что сообщество находящееся в пиньчовских известняках особенно характерно для тропических и субтропических морей (см. также Pawłowska, 1960, Таб. 2). Роды Hemipristis и Aetobatis, живущие ныне в тропических морях (Leriche, 1927), являются в пределах ихтиофауны пинь-човских известняков элементом несомненно наиболее тропическим (см. также Hano & Seneš, 1953; Leriche, 1957; Jerzmańska, 1958; Pawłowska, 1960).