Parasites in dogs – prevention and control according to the questionnaire analysis

• Autorzy: Rogalski M. , Boruta A. , Albera-Lojek A. , Janikowski W. , Batorska M.

Warianty tytułu

PL

Pasożyty u psów – profilaktyka i zwalczanie w świetle badań ankietowych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Parasites in dogs – prevention and control according to the questionnaire analysis. The aim of the study was to determine the extent of knowledge of dog owners on the incidence of parasitic diseases, their negative consequences and preventive measures. The research material was based on data from 162 anonymous questionnaires. The study was conducted in the period between July and October 2015, among owners of dogs living in different regions of Poland. Analysis of the results showed that most respondents were aware of the dangers posed by the development of parasitic diseases in their animals, however the extent of their knowledge was insufficient and required further deepening. Unfortunately, 6% of owners do not use any form of antiparasitic prophylaxis. Less than half of the respondents declared that they regularly pick up their dog’s waste. More than half of the surveyed owners were not aware of the type and programme of antiparasitic prevention used by the vets, or the necessary changes in the dog's pharmacological treatment. The largest group of owners (32% of respondents) used the prevention of ectoparasites twice a year. Nearly half of the respondents used antiparasitic drops as a precaution against ectoparasitic diseases, while 33% used antiparasitic collars. 40% of respondents seeking to increase the effectiveness of protection against parasitic infestations applied two different forms of treatment simultaneously. The results of the questionnaire surveys indicated, according to specialists recommendations, that there was insufficient frequency of using antiparasitic treatment against endoparasites. Single deworming was performed by 41% of respondents while the smallest group of respondents (12%) did it three times.

PL

Pasożyty u psów – profilaktyka i zwalczanie w świetle badań ankietowych. Celem przeprowadzonych badań była próba określenia zakresu wiedzy właścicieli psów na temat występowania chorób pasożytniczych, ich negatywnych następstw oraz działań prewencyjnych. Materiał badawczy stanowiły dane pochodzące ze 162 anonimowych ankiet. Badania przeprowadzono w okresie od lipca do października 2015 roku, wśród właścicieli psów zamieszkujących różne rejony Polski. Analiza wyników wykazała, że większość respondentów posiadała wiedzę na temat zagrożeń wynikających z faktu rozwoju chorób pasożytniczych u posiadanych zwierząt, jednakże zakres tej wiedzy był niewystarczający i wymagał pogłębienia. Niestety 6% właścicieli nie stosowało żadnej formy profilaktyki przeciwpasożytniczej. Mniej niż połowa respondentów zadeklarowała, że regularnie sprząta odchody swoich podopiecznych. Ponad połowa ankietowanych właścicieli nie posiadała informacji na temat rodzaju i programu profilaktyki przeciwpasożytniczej stosowanej przez lekarza weterynarii, oraz o wprowadzaniu koniecznych zmian w aplikowanych psom środkach farmakologicznych. Najliczniejsza grupa właścicieli (32% ankietowanych) stosowała profilaktykę przeciw ektopasożytom dwukrotnie w ciągu roku. Prawie połowa respondentów, jako prewencję chorób wywoływanych przez ektopasożyty, stosowała preparaty w formie kropli, zaś 33% obroże przeciwpasożytnicze. 40% respondentów dążąc do zwiększenia skuteczności ochrony przed infestacją pasożytami, stosowało jednocześnie dwa preparaty w różnych formach. Wyniki przeprowadzonych badań ankietowych wskazują na niedostateczną częstotliwość stosowania zabiegów zwalczających endopasożyty. Jednokrotne odrobaczanie psów wykonywane było przez 41% ankietowanych zaś trzykrotne przez najmniej liczną grupę respondentów (12%).

Słowa kluczowe

EN

questionnaire survey; domestic animal; dog; animal parasite; endoparasite; parasitic disease; prophylaxis; antiparasitic defense

• Wydawca: -
• Czasopismo: Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Animal Science
• Rocznik: 2018
• Tom: 57[2]
• Opis fizyczny: p.159–170,fig.,ref.

Twórcy

autor

Rogalski M.

• Faculty of Animal Science, Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Warsaw, Poland

autor

Boruta A.

• Faculty of Animal Science, Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Ciszewskiego 8, 02-786, Warsaw, Poland

autor

Albera-Lojek A.

• Faculty of Animal Science, Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Warsaw, Poland

autor

Janikowski W.

• Faculty of Animal Science, Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Warsaw, Poland

autor

Batorska M.

• Faculty of Animal Science, Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Warsaw, Poland

Bibliografia

• AROCH I., ROJAS A., SLON P., LAVY E., SEGEV G., BANETH G. 2015: Serological cross­-reactivity of three commercial in-house im­munoassays for detection of Dirofilaria immitis antigens with Spirocerca lupi in dogs with benign esophageal spirocercosis. Vet. Parasi- tol. 211: 303-305.
• BAJER A., BEDNARSKA M. 2007: Zarażenia Cryptosporidium spp. i Giardia spp. u psów zaprzęgowych. Med. Wet. 63: 681-687. BARTOSIK J., DZIWIREK K., ŁOJEK J., KACZYK J., GÓRSKI P. 2017: Ekstensywność inwazji pasożytów jelitowych psów wiejskich w wybranych rejonach centralnej i południo­wej Polski. Rocz. Nauk. PTZ 13 (1): 61-69. BECK A.M., MEYERS N.M. 1996: Health en­hancement and companion animal ownership. Annu. Rev. Public Health. 17: 247-257.
• BŁASZKOWSKA J., WÓJCIK A., KUR­NATOWSKI P, SZWABE K. 2013: Geohelminth egg contamination of children’s play areas in the city of Lodz (Poland). Vet. Parasitol. 192: 228-233.
• BORECKA A. 2001: Poziom zarażenia psów i stopień zanieczyszczenia piaskownic jajami geohelmintów na terenie Warszawy i okolic. Wiad. Parazyt. 47 [Suppl. 2]: 7.
• BORECKA A., GAWOR J., NIEDWOROK M., SORDYL B. 2010: Occurrence of Toxocara spp. eggs in household environment of children with diagnosed toxocariasis in Łódź voivodeship. Wiad. Parazytol. 56: 141-144.
• BORECKA A., KŁAPEĆ T. 2015: Epidemiology of human toxocariasis in Poland - A review of cases 1978-2009. Ann. Agr. Env. Med. 22 (1): 28-31.
• BOWMAN D.D. 2012: Parazytologia weterynaryjna. Georgis. Elsevier Urban & Partner, Wrocław.
• BUCZEK A. 2010: Choroby pasożytnicze, epidemiologia, diagnostyka, objawy. Koliber, Nowy Sącz.
• DEPLAZES P, Van KNAPPEN F., SCHWEIGER A., OVERGAAUW P.A.M. 2011: Role of pet dogs and cats in the transmission of helmintic zoonoses in Europe, with focus on echincoccosis and toxocarosis. Vet. Parasitol. 182: 41-53.
• DZIUBEK Z., 2014: Choroby zakaźne i pasożytnicze. PZWL, Warszawa.
• GAWOR J., BORECKA A. 2004: The contamination of the environment with Toxocara eggs in mazowieckie voivodship as a risk of toxocarosis in children. Wiad. Parazyt. 50: 237-241.
• GAWOR J., BORECKA A., ŻARNOWSKA H., MARCZYŃSKA M., DOBOSZ S. 2008: Environmental and personal risk factors for toxo­cariasis in children with diagnosed disease in urban and rural areas of central Poland. Vet. Parasitol. 155: 217-222.
• GAWOR J., MARCZYŃSKA M. 2015: Zagrożenie ludzi zoonotycznymi geohelmintami w śro­dowisku miejskim i wiejskim w Polsce. Ryzyko toksokarozy. Med. Weter. 71 (9): 543-547.
• GLIŃSKI Z., KOSTRO K. 2013: Zagrożenie zoonozami od zwierząt towarzyszących. Vol. I. Wścieklizna, choroba ptasia, erlichioza, lep­tospiroza, kampylobakterioza, salmonelloza i listerioza. Życie Wet. 88 (12): 1032-1037.
• GRAJEK M., WOŹNIAK-HOLECKA J. 2014: Importance of prophylactic veterinary measures in public health. Medycyna Ogólna i Nau­ka o Zdrowiu 2 (4): 347-350.
• GUNDŁACH J.L., SADZIKOWSKI A.B., TOM- CZUK K. 1996: Zanieczyszczenie jajami Toxocara spp. wybranych środowisk miejskich i wiejskich. Med. Wet. 52 (6): 395-396.
• GUNDŁACH J.L., SADZIKOWSKI A.B. 2004: Parazytologia i parazytozy zwierząt. PWRiL, Warszawa.
• HADAŚ E., DERDA M. 2014: Pasożyty - zagrożenie nadal aktualne. Probl. Hig. Epidemiol. 95 (1): 6-13.
• KLOCKIEWICZ M. 2004a: Krótki felieton o odrobaczaniu. Weterynaria w praktyce 5: 19-24.
• KLOCKIEWICZ M. 2004b: Wybrane problemy z „życia wewnętrznego” psów - przegląd najważniejszych inwazji pasożytów jelitowych. Mag. Wet. 9 (93): 55-58.
• KŁAPEĆ T., STROCZYŃSKA-SIKORSKA M. 2009: Ocena sytuacji epidemiologicznej tok- sokarozy w aspekcie zagrożenia zdrowia ludzi w Polsce. Med. Ogól. 15 (44) (1): 45-53.
• KOWALSKA A. 2011: Odrobaczanie psów i ko­tów - przewodnik ESCCAP. Polish adaptation of ESCCAP Guidelines GL1. ESCCAP, War­szawa.
• KOWALSKA A. 2012: Zwalczanie chorób przenoszonych przez wektory u psów i kotów przewodnik ESCCAP Polish adaptation of ESCCAP Guidelines GL5. ESCCAP, Warszawa.
• LONC E., KRÓL N., KIEWRA D. 2016: Świa­domość profilaktyki u właścicieli psów i kotów zagrożonych kleszczami. In: Stawonogi. Zależności w układzie żywiciel - ektopasożyt patogen. A. Buczek, Cz. Błaszak (Eds.). Ko­liber, Nowy Sącz: 257-262.
• MIZGAJSKA H., LUTY T. 1998: Toxocara spp. in the Poznan urban area. Przegl. Epidemiol. 52: 441-446.
• NIEMAND H.G. 2011: Praktyka kliniczna: psy. Galaktyka, Łódź.
• OTRANTO D., CANTACESSI C., DANTAS- TORRES F., BRIANTI E. PFEFFER M., GENCHI C., GUBERTI V, CAPELLI G., DEPLAZES P. 2015b: The role of wild canids and felids in spreading parasites to dogs and- cats in Europe. Part II: Helminths and arthropods. Vet. Parasitol. 213: 24-37.
• OTRANTO D., CANTACESSI C., PFEFFER M., DANTAS-TORRES F., BRIANTI E., DEPLAZES P., GENCHI C., GUBERTI V., CAPELLI G. 2015a: The role of wild canids and felids in spreading parasites to dogs and cats in Europe. Part I: Protozoa and tickborne agents. Vet. Parasitol. 213: 12-23.
• PETRYSZAK A., NOSAL P. 2003: Contamination with Toxocara spp. eggs of soil from urban lawns in Bytom. Zoot. Sci. Yearbook 17: 779-782.
• RAŚ-NORYŃSKA M., BIAŁKOWSKA J, SOKÓŁ R., PISKORZ-OGÓREK K. 2011: Badania parazytologiczne kału od dzieci bez typowych objawów chorób pasożytniczych. Przegl. Epidemiol. 65: 599-603.
• ROBERTSON I.D., THOMPSON R.C. 2002: En­teric parasitic zoonoses of domesticated dogs and cats. Microb. Infect. 4: 867-873.
• ROKICKI J., KUCHARSKA A.P., DZIDO J., KARCZEWSKA D. 2007: Skażenie placów zabaw Gdańska jajami pasożytów. Wiad. Parazytol. 53 (3): 227-230.
• ROLIŃSKI Z. 2008: Farmakologia i farmakotera­pia weterynaryjna. PWRiL, Warszawa.
• RONKIEWICZ J., KARCZEWSKA D., ROKICKI J. 2007: Skażenie gleby jajami helmintów na placach zabaw Lęborka. Wiad. Parazytol. 53: 33-36.
• ROŻEJ W., CACCIO S.M., WALOCH M., GOŁĄB E. 2008: Prevalence of Cryptospori­dium and Giardia infection among children and pets in the Warsaw area. In: 4th Scientific Meeting 11-14 June 2008, Saint Malo. Med-Vet-Net Abstract Book: 7.
• SIBLEY L.D., KHAN A., AJIOKA J.W., ROSENTHAL B.M. 2009: Genetic diversity of Toxoplasma gondii in animals and humans. Philos. Trans. R. Soc. Lond. B Biol. Sci. 364: 2749-2761.
• SCHNIEDER T., LAABS E.M., WELZ C. 2011: Larval development of Toxocara canis in dogs. Vet. Parasitol. 175: 193-206.
• SOLANO-GALLEGO L., BANETH G. 2011: Babesiosis in dogs and cats - expanding parasitological and clinical spectra. Vet. Parasitol. 181: 48-60.
• STEINKA I. 2016: Ocena wiedzy na temat higie­nicznych aspektów interakcji człowiek - zwierzęta domowe. ZN AMG 93: 81-93.
• STUDZIŃSKA M., DEMKOWSKA-KUTRZE- PA M., TOMCZUK K., KŁAPEĆ T., RO-
• CZEŃ-KARCZMARZ M., ABDULHAMM- ZA ABBASS Z. 2015: Helmintofauna psów okolic Lublina w aspekcie zanieczyszczenia środowiska. In: Materiały Konferencyjne VII Konferencja „Niebezpieczne zoonozy - toksokaroza, toksoplazmoza, echinokokoza”. Wojskowy Instytut Higieny i Epidemiologii, Warszawa: 9-10.
• USPENSKY I., LOFFE-USPENSKY I. 2002: The dog factor in brown dog tick Rhipicephalus sanguineus (Acari : lxodidae) infestations in and near human dwellings. Int. J. Med. Micro­biol. 33: 156-163.
• ZAWIŚLAK J., ŚWIĘCICKA N., GULDA D., MONKIEWICZ M., DREWKA M. 2011: Od- robaczanie jako podstawowy element progra­mów profilaktycznych u psów i kotów. Przegl. Hod. 12: 11-18.
• ZIELICKA-HARDY A., GOŁĄB E., WNUKOWSKA N., SADKOWSKA-TODYS M. 2012: Rozpowszechnienie zarażenia Toxoca­ra w populacji myśliwych polskich - badania przekrojowe 2010-2012. In: Materiały kon­ferencyjne VI Konferencja „Niebezpieczne zoonozy-toksokaroza toksoplazmoza, echino- kokoza”, Wojskowy Instytut Higieny i Epide­miologii, Warszawa: 10-11.

Identyfikatory

DOI

10.22630/AAS.2018.57.2.16