PL
Urządzenia mierzące współczynnik tarcia muszą gwarantować poprawność uzyskiwanych wyników, gdyż od oceny właściwości przeciwpoślizgowych nawierzchni lotniskowych zależy decyzja podjęta przez pilota o sposobie wykonania manewru lądowania (Jaźwiński i Borgoń, 1989). Przyjęta powtarzalność pomiarów na poziomie ±0,03 oraz odtwarzalność na poziomie ±0,07 nie jest warunkiem wystarczającym do akceptacji systemu pomiarowego. W artykule przedstawiono podejście do oceny systemów mierzących współczynnik tarcia nawierzchni elementów funkcjonalnych lotnisk. Pomiary dla określonych warunków przeprowadzono w 10 seriach na nawierzchniach wykonanych z betonu cementowego i asfaltowego, przy prędkościach 65 i 95 km·h⁻¹, w warunkach „na sucho” i „na mokro”. Założenie o normalności rozkładów zweryfikowano na podstawie testu Shapiro-Wilka, analizując statystykę W. Z przeprowadzonych badań wynika, że współczynnik tarcia zmierzony z wykorzystaniem testerów tarcia biorących udział w badaniach osiągnął dla tych samych warunków badawczych różne wartości. Mając na uwadze tester odniesienia, wykreślono proste regresji w celu wyznaczenia skorygowanego współczynnika tarcia.
EN
The coefficient of friction measuring devices must ensure the correctness of the results, since the assessment of the anti-skid properties of the pavement surfaces affect the pilot’s decisions upon the landing maneuver. Accepted repeatability of measurements at the level of ±0.03 and reproducibility at the level of ±0.07 is not a sufficient condition for acceptance of the measurement system. The paper presents an approach to evaluating systems that measure friction coefficient of pavement of functional elements of airports. Measurements for specific conditions were made in 10 series, on cement and asphalt concrete surfaces, at 65 km·h⁻¹ and 95 km·h⁻¹, under dry and wet conditions. The assumption of normality of distributions was verified based on the Shapiro-Wilk test by analyzing W statistics. It has been observed that the coefficient of friction measured using the friction testers attained different values for the same test conditions. Considering the reference tester, straight regression lines were plotted to determine the corrected coefficient of friction.