EN
The remains of mandibles and teeth of two species: Felis wenzensis n. sp. and Baranogale helbingi Kormos are discussed. By their characteristic features the species described here come near to the Pleistocene representatives known from some deposits of Europe.
PL
Autor opisuje, na podstawie drobnych szczątków (żuchw) wypreparowanych ostatnio z brekcji kostnej z Wężów, dwa gatunki plioceńskich drapieżnych. Pierwszy z nich, z rodzaju Felis L., zbliżał się rozmiarami ciała do żyjącego dziś dzikiego kota Felis silvestris Schreb. W budowie żuchwy okaz z Wężów podobny był do plioceńskiego Felis lunensis Mart., opisanego przez Martelli’ego (1906) z pliocenu Olivoli (Toskania). Różnił się jednak od niego znacznie większymi rozmiarami zębów. Autor nadał mu nazwę Felis wenzensis n. sp. Drugi gatunek - Baranogale heibingi Kormos - opisany już z Polski (z brekcji kostnej z Podlesic) przez Kowalskiego (1959), rozprzestrzeniony był szeroko w Europie w pliocenie i wczesnym plejstocenie, a jego szczątki opisywali różni autorzy z Węgier i Francji.
RU
На основании мелких остатков (челюстей) отпрепарированных в последнее время из костной брекчии из местности Венже, автор описывает два вида плиоценовых хищных. Первый из них принадлежащий к роду Felis L. по размерам близок современной кошке Felis silvestris Schreb. По строению челюсти образец из Венжев сходен с плиоценовой Felis lunensis Martelli, описанной Мартеллим (1906) из плиоцена Оливели (Тоскана). Отличается однако от ней значительно большими размерами зубов. Автор дает ей название Felis wenzensis n. sp. Второй вид - Baranogale helbingi Kormos, описанный уже из Польши (из костной брекчии Подлесий) Ковальским (1959), был широко распространен в Европе в плиоцене и ранним плейстоцене, а его остатки описывали разные авто-ры из Венгрии и Франции.