PL
W pracy dokonano analizy wyników badań związanych z wpływem ścieżek przejazdowych na wielkość efektu brzegowego i wartości składników plonu w uprawie pszenicy. Badania przeprowadzono w pięciu gospodarstwach indywidualnych w warunkach produkcyjnych. W dwóch gospodarstwach badania wykonano w uprawie pszenicy ozimej, w trzech gospodarstwach - w uprawie pszenicy jarej. Na polach wyznaczono dwa obiekty; Ł - łan zwarty, S - ze ścieżkami przejazdowymi. Na każdym obiekcie wytyczono po pięć poletek o długości 1 m i szerokości 8 rzędów. W łanie (Ł) poletka były wytyczone losowo, w obiekcie ze ścieżkami (S) były usytuowane między koleinami przejazdu kół. Przeprowadzone badania wykazały, że na obiekcie ze ścieżkami przejazdowymi w pszenicy ozimej w rzędach skrajnych (1, 8) było o 20 kłosów więcej na 1 m (28%) niż w łanie. Również w rzędach sąsiadujących z brzegowymi (2 i 7) liczba kłosów była większa średnio 16% niż w łanie. Pszenica jara w obiekcie ze ścieżkami wytworzyła w rzędach brzegowych średnio o 38% więcej kłosów niż w łanie, a w sąsiadujących z brzegowymi (2 i 7) średnio o 11% więcej. Stwierdzono, że głównymi czynnikami, które wpłynęły na wysokość plonu w badanych obiektach, była większa liczba kłosów wytworzonych w rzędach sąsiadujących ze ścieżkami większa liczba ziaren w kłosie.