PL
W pracy przedstawiono stan oraz ogólną charakterystykę flory segetalnej Zespołu Nadpilicznych Parków Krajobrazowych. Flora segetalna tych Parków jest bogata. Liczy ona aktualnie 404 gatunki roślin naczyniowych. Wpływ na jej bogactwo ma przede wszystkim znaczna różnorodność siedlisk polnych, zróżnicowany układ przestrzenny i wielkość powierzchni tych siedlisk oraz szczególny układ przestrzenny różnorodnych zbiorowisk naturalnych i półnaturalnych. Na stan ten ma także wpływ postępująca technizacja środowiska przyrodniczego, związana m.in. z urbanizacją, komunikacją i rekreacją. Charakterystyczne cechy wyróżniające analizowanej florze nadają gatunki bardzo rzadkie i rzadkie (289 gat.), wśród których jest 120 gatunków zagrożonych wymarciem. Do najbardziej zagrożonych należą 23 gatunki będące na granicy wymarcia, np. Adonis flammea, Bromus arvensis subsp. arvensis, Bupleurum rotundifolium, Camelina alyssum, Illecebrum verticillatum, Kickxia elatine, Lolium remotum, L. temulentum, Lytlirum hyssopifolia, Misopates orontium, Scandix pecten-veneris, Thymelaea passerina, Vaccaria hispanica. Na skutek wzmożonej antropopresji zaznacza się zacieranie charakterystycznych cech wyróżniających oraz wulgaryzacja i kosmopolityzacja flory segetalnej badanych Parków.