Rasa duroc reprezentuje typ mięsny, są to świnie szybko rosnące i późno dojrzewające. Wykazują one dużą odporność na niekorzystne warunki środowiska, odznaczają się wysokimi przyrostami dobowymi i niskim zużyciem paszy. Wyróżnia je także wybitna odporność na stresy, przekazywana w dużym stopniu potomstwu [6]. Do Polski świnie tej rasy sprowadzono w 1979 roku jako jeden z komponentów do wytworzenia linii męskiej w COH w Pawłowicach. Już w pierwszym etapie badań stwierdzono dużą przydatność rasy duroc do krzyżowania dwu- i trójrasowego z polskimi rasami białymi [2, 3, 4, 5, 9]. Uzyskuje się po niej liczniejsze mioty, szybciej rosnące prosięta i tuczniki oraz bardziej mięsne tusze. Potwierdza się tu zasada podawana przez Kołatają i in. (1973), że prawdopodobieństwo wystąpienia efektu heterozji jest tym większe, im komponenty rodzicielskie są genealogicznie odleglejsze. Warto zaznaczyć, że choć w ocenie zwierząt czystorasowych w SKURTCh osobniki tej rasy nie osiągają wyróżniających się wyników, to jednak są bardzo pożądane jako komponent ojcowski do krzyżowania międzyrasowego. Obecnie prace hodowlane nad "durocami" prowadzone są w naszym kraju w kierunku poprawy cech tucznych i rzeźnych, mają one na celu uzyskanie komponentu ojcowskiego do krzyżowania towarowego, którego zadaniem będzie poprawa cech mięsnych tuczników mieszańców. Celem niniejszego opracowania było uzyskanie informacji dotyczącej wyników pracy hodowlanej nad świnią rasy duroc, prowadzonej w Centrum Hodowlanym Chotyniec.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.