EN
Kampinos National Park is the second largest protected area in Poland and therefore a potentially important stronghold for biodiversity in the Mazovia region. However it has been abandoned as an area of lepidopterological studies for a long time. A total number of 80 butterfly species were recorded during inventory studies (2005-2008), which proved the occurrence of 80 species (81.6% of species recorded in the Mazovia voivodeship and about half of Polish fauna), including 7 from the European Red Data Book and 15 from the national red list (8 protected by law). Several xerothermophilous species have probably become extinct in the last few decades (Colias myrmidone, Pseudophilotes vicrama, Melitaea aurelia, Hipparchia statilinus, H. alcyone), or are endangered in the KNP and in the region (e.g. Maculinea arion, Melitaea didyma), due to afforestation and spontaneous succession. Higrophilous butterflies have generally suffered less from recent changes in land use, but action to stop the deterioration of their habitats is urgently needed. Lycaena dispar, Maculinea teleius and M. alcon are still quite widespread but L. helle and Euphydras aurinia were recorded on single sites only. However, Maculinea nausithous was observed only in 2005 and has probably just disappeared from the KNP. Despite the aforementioned losses, the Kampinos Forest deserves to be added to the list of the Prime Butterfly Areas in Europe.
PL
Kampinoski Park Narodowy jest drugim pod względem wielkości obszarem chronionym w Polsce i stąd ważną ostoją różnorodności biologicznej w skali kraju i Mazowsza. Pomimo sąsiedztwa warszawskiego ośrodka akademickiego, pozostaje jednak terenem slabo zbadanym pod wzglądem fauny bezkręgowców, czego przykładem mogły być przez długi czas motyle dzienne (Papilionoidea i Hesperioidea). Wschodnie części parku były eksplorowane przez Patryna (1947), który włączył dane dotyczące 40 gatunków do spisu motyli zebranych w okolicach Warszawy. Natomiast, analizując informacje zawarte w „Atlasie rozmieszczenia motyli dziennych w Polsce 1986-1995" można wysnuć wniosek o stwierdzeniu 54 gatunków w kwadratach UTM (10 x 10 km) pokrywających się z terenem Puszczy Kampinoskiej (Buszko 1997). W czasie badań inwentaryzacyjnych prowadzonych w latach 2005-2008 obejmujących 9 puszczańskich kwadratów siatki UTM, stwierdziliśmy obecność 80 gatunków tj. 81,6% motyli dziennych woj. mazowieckiego oraz połowę krajowej fauny tej grupy. W sumie z terenu Parku wykazano do tej pory 89 gatunków. Szereg gatunków kserotermofilnych prawdopodobnie wyginęło w ostatnich dekadach tj. Colias myrmidone (Esp.), Pseudophilotes vicrama (Moore), Melitaea aurelia Nick., Hipparchia statilinus (Hufn.), H. alcyone (Den. et Schiff.) lub też jest zagrożona wyginięciem w skali Parku lub regionu jak Maculinea arion (L.) i Melitaea didyma (Esp.) z powodu zalesiania lub naturalnej sukcesji. Fauna motyli higrofilnych generalnie mniej ucierpiała pod wpływem ostatnich zmian użytkowania, ale konieczne są działania mające na celu powstrzymanie obserwowanej degradacji ich siedlisk. Lycaena dispar (Haw.), Maculinea teleius (Bgstr.) i M. alcon (Den. et Schiff.) są wciąż relatywnie rozprzestrzenione ale L. helle (Den. et Schiff.) i Euphydryas aurinia (Rott.) zostały znalezione tylko na pojedynczych stanowiskach. Z kolei M. nausithous (Bgstr.) był obserwowany tylko w 2005 r. i nie można wykluczyć, że byliśmy świadkami jego zniknięcia z terenu KPN. Spośród gatunków znalezionych w czasie ostatniej inwentaryzacji 7 figuruje w Europejskiej Czerwonej Księdze Motyli (van Swaay & Warren 1999), 15 na Polskiej Czerwonej Liście Zwierząt Ginących i Zagrożonych (Buszko i Nowacki 2002), a 8 znajduje się pod ochrona prawną w naszym kraju. W związku z tym Puszcza Kampinoska powinna naszym zdaniem dołączyć do 16 polskich Obszarów o Znaczeniu Pierwszorzędnym dla Motyli (Prime Butterfly Areas) (Buszko 2003).