EN
The aim of the study was to investigate changes in activity of catalase (CAT) and non-specific peroxidase (PX) in leaves of chosen forage grasses during pathogenesis evoked by Microdochium nivale and to state if the activity of these antioxidants could be recognized as the physiological marker of grass resistance to snow mould. Plants of Festuca pratensis cv. Skra, Festuca arundinacea cv. Kord, Festulolium braunii cv. Felopa, Lolium multiflorum cv. Tur, Lolium perenne cvs Darius and Taya were hardened and then inoculated by snow mould caused by Microdochium nivale. The leaf samples were collected prior to infection, and 2, 4 and 8 days after inoculation. Each plant cultivars demonstrated specific activity of catalase and non-specific peroxidase. Skra and Taya recognized as more tolerant to M. nivale showed inhibited CAT activity during pathogenesis, however the infected plants of cv. Skra were characterized by a lower CAT activity than the control during the whole time of experiment, while cv. T aya 4 and 8 days after inoculation. No universal pattern of PX activity for all studied plant species was found. Skra cv. demonstrated the highest PX activity especially 8 days after the infection. Grass resistance to M. nivale may be evaluated on the basis of activity of both catalase and non-specific peroxidase. Plants more resistant to this disease are characte-rized by inhibited activity of catalase and activation of cell wall peroxidases.
PL
W pracy zbadano czy w liściach wybranych odmian traw pastewnych poddanych infekcji grzybem Microdochium nivale wystepują zmiany aktywności katalazy (CAT) i niespecyficznej peroksydazy (PX), a także czy aktywność tych enzymów może być uważana za marker odporności traw na pleśń śniegową. Rośliny Festuca pratensis odm. Skra, Festuca arundinacea odm. Kord, Festu- lolium braunii odm. Felopa, Lolium multiflorum odm. Tur, Lolium perenne odm. Darius i T aya były poddawane hartowaniu, a następnie infekowane grzybnią Microdochium nivale. Próbki liści zbierano przed infekcją, 2, 4 i 8 dni po infekcji. Każda odmiana wykazywała specyficzną aktywność katalazy i peroksydazy. Rośliny odmian Skra i Taya, które są uważane za najbardziej odporne na M. nivale, charakteryzowały się obniżoną aktywnością katalazy podczas patogenezy, jednak Skra wykazywała niską aktywność enzymu w czasie całego eksperymentu, podczas gdy odm. Taya w 4 i 8 dni po inokulacji. Nie ustalono jednego wzorca zmian w aktywności peroksydazy, który byłby charakterystyczny dla wszystkich badanych odmian. Odmiana Skra wykazywała najwyższą aktywność PX, szczególnie 8 dni po infekcji. Odporność traw na M. nivale można oceniać na podstawie aktywności katalazy i niespecyficznej peroksydazy. Rośliny bardziej odporne na pleśń śniegową charakteryzują się obniżoną aktywnością katalazy i podwyższoną aktywnością peroksydaz ściany komórkowej.