EN
Birds frequently use mobbing as a nest defense strategy and the intensity of reaction depends on various factors, e.g., predator species and its distance from the nest. We tested the dynamic risk assessment hypothesis, that is, whether Blackbirds adjust their nest defense to the distance of a predator, Black-billed Magpie Pica pica, from their nest. Responses to a magpie dummy and a Rock Pigeon Columba livia dummy were investigated during the breeding period in an urban environment. The dummies were presented at two different distances, near (1.5 m) and far (6-7 m) from the nest. We also tested the relationship between the sex of a parent and the intensity of mobbing in nest defense. The intensity of mobbing reaction in either parent was highest for the magpie dummy near the nest, although the males showed higher overall intensity than females. When the magpie dummy was far from the nest, the birds preferred hiding in vegetation to mobbing. The highest intensity of vocalization was induced by the magpie dummy near the nest and the lowest by the pigeon dummy. Both parents used "chink" calls more frequently with the magpie dummy near the nest compared to the dummy far from the nest. The "seee" calls were used mostly in response to a distant magpie dummy. The reaction to a pigeon dummy was generally weak, which shows that the birds clearly discriminated between the dummies of the predatory magpie and the harmless pigeon.
PL
Ptaki często nękają i atakują drapieżnika broniąc swego gniazda, a intensywność tych reakcji zależy od wielu czynników. W pracy testowano hipotezę „dynamicznej oceny zagrożenia”, w myśl której ptaki dopasowują swą reakcję w obronie lęgu w zależności od odległości drapieżnika od gniazda. Badano reakcję kosów broniących swych gniazd z pisklętami na wypchaną srokę (drapieżnika) i gołębia miejskiego (gatunek neutralny). Przez 20 min. nagrywano zachowania ptaków, na podstawie których następnie obliczano „wskaźnik ryzyka” (RI) biorący pod uwagę długość reakcji i agresywność ptaków oraz ich odległość od potencjalnego drapieżnika. Srokę prezentowano w dwóch odległościach — blisko (ok. 1,5 m) i dalej (6-7 m) od gniazda. W analizach uwzględniono także eksperyment z gołębiem umieszczanym blisko gniazda, natomiast w trakcie eksperymentu z gołębiem znajdującym się dalej od gniazda nie obserwowano jakichkolwiek specyficznych reakcji kosów, nie było więc pewności czy ptaki zauważyły gołębia i dlatego zrezygnowano ze zbierania danych dla tego układu. Wyniki analizowano w zależności od płci ptaków dorosłych i rodzaju eksperymentu (gołąb, sroka blisko i dalej od gniazda). Samice kosów częściej przebywały na gnieździe podczas prowadzenia eksperymentu, ale unikały zbliżania się do gniazda w eksperymencie ze sroką umieszczoną blisko gniazda (Fig 1). Oba ptaki były bardziej widoczne i latały wokół sroki, gdy znajdowała się ona blisko gniazda, niż gdy dalej od niego. W przypadku, gdy prezentowano srokę dalej od gniazda, kosy przebywały częściej ukryte w roślinności (Fig. 3). Samce częściej atakowały srokę umieszczoną blisko niż dalej od gniazda (Fig. 1, Tab. 1). Intensywność reakcji mierzona „wskaźnikiem ryzyka” była najwyższa dla eksperymentu ze sroką umieszczoną blisko gniazda (Fig. 2), ale samce generalnie reagowały silniej niż samice. Ptaki częściej odzywały się w przypadku, gdy sroka umieszczona była blisko gniazda, zaś najrzadziej w odpowiedzi na obecność gołębia (Tab. 1). Uzyskane wyniki wskazują, że kosy są w stanie odróżniać potencjalnego drapieżnika od neutralnego gołębia, a także, że w zależności od odległości drapieżnika od gniazda reakcje mogą być różne. W przypadku, gdy znajduje się on dalej od gniazda, zachowania ptaków mają na celu zminimalizowanie szansy odnalezienia lęgu.