PL
W latach 2004–2006 w ostoi ptaków Natura 2000 – Zlewnia Górnej Huczwy (woj. lubelskie) oceniono liczebność par lęgowych dzięcioła białoszyjego – gatunku zadomowionego tu po niedawnej ekspansji. Na obszarze około 65 km2 wykazano gniazdowanie 20–29 par, można więc uznać, że jest to jedna z najważniejszych ostoi tego gatunku w Polsce. Dzięcioł białoszyi wyraźnie preferuje zadrzewienia pochodzenia antropogenicznego i zdecydowanie unika obszarów leśnych. Najczęściej jego rewiry lęgowe były zlokalizowane w starych sadach (55,5%), a rzadziej wzdłuż przydrożnych alei, szpalerów i w grupach drzew. Tylko sporadycznie notowany w parkach i na pojedynczo rosnących drzewach. Dla ochrony dzięcioła białoszyjego najważniejsze jest zachowanie przydomowych sadów i alei drzew
EN
In 2004–2006 the number of the Syrian Woodpeckers’ breeding pairs was estimated in the Bird Area Natura 2000 – the Upper Huczwa River Watershed (Lublin region). The combined mapping method with playback was used. During the three years of the study respectively 20, 25 and 29 breeding pairs were discovered in 37 territories of the study area. As a result, the Upper Huczwa River Watershed is the most Important Birds Area for the Syrian Woodpecker population in Poland. The habitat selection of this species was also analysed. It turns out that the Syrian Woodpeckers avoid forests but prefer anthropogenic afforestation. The usefulness of several scattered tree growths during the following seasons and within a year was statistically significant (χ2 = 26.63; df = 12; p < 0.01 and χ2 = 26.40; df = 8; p < 0.001, respectively). Woodpeckers particularly preferred orchards and tree alleys (Table 2). In each year of the study, birds were most often found in orchards (on average 51.7–65.0%) but rarely in tree lines, tree alleys and tree groups (on average 18.5%; 14.9%; 8.1%, respectively Fig. 2). In parks and single trees woodpeckers were observed only occasionally (on average 0.3% and 2.6%, respectively, Fig. 2), which were definitely avoided by birds. The Syrian Woodpeckers’ habitat preference shows that appropriate protection of this species should focus on conservation of woodlots near human settlements – the most important are orchards and tree alleys as potential feeding and breeding sites.