PL
Wysokie koszty uprawy buraka cukrowego, specjalizacja produkcji oraz ciągle zmniejszający się stan pogłowia zwierząt gospodarskich powoduje coraz większe niedobory obornika i innych nawozów naturalnych. W związku z powyższym podjęto badania, których celem było określenie wpływu międzyplonów (gorczycy lub rzodkwi), nawożenia obornikiem oraz makro- i mikroelementami na wysokość plonu korzenia buraka cukrowego i jego wartość technologiczną (zawartości: azotu α-aminowego, potasu, sodu, cukru technologicznego oraz wartości współczynnika alkaliczności). Badania przeprowadzono w latach 2005-2008 na terenie gospodarstwa rolnego w miejscowości Krukówko (województwo kujawsko-pomorskie). Doświadczenie polowe obejmowało 9 obiektów. Prowadzono je w 4 powtórzeniach metodą losowanych podbloków. Wielkość plonu korzenia buraka cukrowego, w porównaniu do kontroli, była istotnie większa po zastosowaniu badanego nawożenia. Istotnie najwyższe plony uzyskano na obiektach, gdzie zastosowano obornik bez i łącznie z mikroelementami. Zastosowane w uprawie buraka cukrowego nawożenie oraz uprawa międzyplonów wpłynęły istotnie na zmniejszenie zawartości sodu, cukru technologicznego i wartości współczynnika alkaliczności oraz na wzrost zawartości azotu α-aminowego i potasu w stosunku do obiektu kontrolnego. Można stwierdzić, że uprawa międzyplonu gorczycy lub rzodkwi łącznie z makro- i mikroelementami może stanowić alternatywny nawóz dla obornika w nawożeniu buraka cukrowego.
EN
High costs of growing sugar beet, production specialization and continually decreasing population of farm animals result in greater and greater deficits of manure and other natural fertilizers. Taking that into account, the research was carried out to define the effect of intercrops (mustard or radish), fertilization with manure and macro- and microelements on the yield of sugar beet roots and their technological value (contents of α-amino nitrogen, potassium, sodium, technological sugar and the values of alkalinity coefficient). The research was continued over 2005-2008 on a farm at Krukówko, Kujawy and Pomorze province. Field experiment, with the research factor including fertilization treatments (n=9), was set up in split-plot design in four replications. The sugar beet root yield was determined by all the fertilization variants and it was significantly higher, as compared with the control. Significantly highest yields were obtained for the treatments where manure was applied with or without microelements. The fertilization variants applied in sugar beet growing significantly affected the decrease in contents of sodium, technological sugar and the value of alkalinity coefficient as well as an increase in content of α-amino nitrogen and potassium, as compared with the control. It was stated that growing intercrop of mustard or radish combined with macro- and microelements may be an alternative fertilizer to manure in sugar beet growing.