PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Czasopismo

2006 | 41 | 2 |

Tytuł artykułu

Persistence of ectomycorrhizas by Telephora terrestris on outplanted Scots pine seedlings

Treść / Zawartość

Warianty tytułu

PL
Trwałość ektomikoryz Telephora terrestris u sadzonek sosny w uprawie

Języki publikacji

EN

Abstrakty

EN
Thelephora terrestris(Erhr.) Fr. is a very common ectomycorrhizal symbiont (ECM) in conifer trees, however the role of this ubiquitous fungus in nurseries and Scots pine plantations is still unknown. It is described as tolerant of high nitrogen availability and therefore was taken into consideration as an important ECM partner of seedlings, particularly after replanting on post agricultural land. In laboratory the seedlings of Scots pine (Pinus sylvestris L.) were inoculated with T. terrestris(Tt/IBL/2) or not inoculated (control) and grown in containers in two different regimes of nitrogen fertilization (4g N x kg-1and 6 g N x kg-1). Next year these seedlings were outplanted in post agricultural land and 6 months later, the number and identity of some mycorrhizas were studied. It was found, that mycorrhizal abundance was higher in the inoculated treatments than in non-inoculated ones. PCR RFLP analysis confirmed share of two different isolates of Thelephoraengaged in mycorrhizal symbiosis. Part of mycorrhizas had the same pattern of RFLP as the isolate used to inoculation. Similar results were obtained in second year of experimental study in the field what confirmed the persistence of artificially introduced T. terrestrisin post agricultural soil as an important component of the ECM community.
PL
Sadzonki sosny zwyczajnej Pinus sylvestrisL., mikoryzowane grzybnią Thelephora terrestris i nie mikoryzowane (kontrola) hodowano w laboratorium w dwóch wariantach nawożenia (4g N x kg-1 and 6 g N x kg -1) a po roku wysadzono na gruncie porolnym. W ciągu dwóch sezonów wegetacyjnych badano stan ilościowy i jakościowy mikoryz oraz określono tożsamość partnera grzybowego. Wyższą ogólną liczbą mikoryz charakteryzowały się sadzonki sztucznie mikoryzowane. Analiza DNA grzybowego przeprowadzona metodą PCR RFLP wykazała, że na badanych korzeniach mikoryzy T. terrestristworzone były przez dwa izolaty Thelephora; izolat użyty do inokulacji siewek (Thelephora I) i izolat obecny w glebie (Thelephora II). Mikoryzy tworzone z udziałem inokulowanej grzybni obecne były na korzeniach jeszcze w dwa lata po wysadzeniu sadzonek na gruncie porolnym i stanowiły 30% udziału, podczas gdy mikoryzy autochtoniczne Thelephora II – 70%.

Słowa kluczowe

Wydawca

-

Czasopismo

Rocznik

Tom

41

Numer

2

Opis fizyczny

p.313-318,fig.,ref.

Twórcy

  • Forest Research Institute, Bitwy Warszawskiej 1920 r. nr 3, 00-973 Warsaw, Poland
autor

Bibliografia

  • Agerer R. 1987-1997. Colour Atlas of Ectomycorrhizae. Einhorn Verlag, Schwabisch - Gmünd.
  • Berry C. R., Ma r x D. H. 1978. Survival and growth of pine hybrid seedlings with Pisolithus ectomycorrhizae on coil spoil in Alabama and Tennessee. J. Environ. Qual. 11: 709–715.
  • Bowen G. D. 1994. The ecology of ectomycorrhiza formation and functioning. Plant and Soil 159: 61–67.
  • Castellano M. A. 1996. Outplanting performance of mycorrhizal inoculated seedlings. (In:) K. G. Mu k e r j i (ed.). Concepts in mycorrhizal research. Handbook of vegetation science Kluwer, Dordrecht 19 (2): 223–301
  • Colpaert J. V. 1999. Thelephora.(In:) J. W.G Cairney, S. M Chambers (eds). Ectomycorrhizal Fungi. Key Genera in Profile. Springer.
  • Danielson R. M. 1991. Temporal changes and effects of amendments on the occurrence of sheating (ecto-)mycorrhizae of conifers growing in oil sands tailings and coal spoil. Agric. Ecosyst. Environ. 35: 261–281.
  • Dodd J.C., Thomson B.D. 1994. The screening and selection of inoculant arbuscular-mycorrhizal and ectomycorrhizal fungi. Plant and Soil 159: 149–158.
  • Gardes M., Bruns T. 1993. ITS primers with enhanced specifity for basidiomycetes – application to the identification of mycorrhizas and rusts. Mol. Ecol., 2:113–118.
  • Grzywacz. A. 2000. Stan i potrzeby w zakresie mikoryzacji sadzonek drzew leśnych w Polsce na tle produkcji szkółkarskiej oraz zadań w zakresie zwiększenia lesistości kraju. (In:) M. Ru d a wska (ed.). Ektomikoryza, jej znaczenie i zastosowanie w leśnictwie, Instytut Dendrologii PAN, Kórnik.
  • Guidot A., Debaud J. C., E f fosse A., Ma r meisse R. 2003. Below-ground distribution and persistence of an ectomycorrhizal fungus. New Phytol. 161: 539–547.
  • Haselwandter K., Bowen G. D. 1996. Mycorrhizal relations in trees for agroforestry and land rehabilitation. For. Ecol. Manage. 81: 1–17.
  • Hilszczańska D. 2002. Mycorrhizal fungi in Scots pine cultures after seedlings out planting on postagricultural lands. Folia Forestalia Polonica, Series A-Forestry 44: 97–102.
  • Hilszczańska D., Sierota Z. 2006. The role of Thelephora terrestris fungus in mycorrhization on Scots pine (Pinus sylvestrisL.) seedlings I. Laboratory study. Sylwan 1: 40–47.
  • Ingleby K., Mason P.A., Last F.T., Fleming L.V. 1990. Identification of ectomycorrhizas. ITE research publication no.5. Institute of Terrestrial Ecology. London:HMSO.
  • McAfee B. J., Fortin J. A. 1985. Competitive interactions of ectomycorrhizal mycobionts under field conditions. Can. J. Bot. 64: 848–852.
  • Menkis A. 2005. Root associated fungi of conifer seedlings and their role in afforestation of agricultural land. Swedish University of Agricultural Sciences, Doctoral Thesis 106, Uppsala.
  • Parlade J., Alvarez I. F., Pera J. 1996. Inoculation of containerized Pseudotsuga menziesii and Pinus pinaster seedlings with spores of five species of ectomycorrhizal fungi. Mycorrhiza 6: 237–245.
  • Perry D. A., Molina R., A maranthus M. P. 1987. Mycorrhizae, mycorrhizpspheres, and reforestation: current knowledge and research needs. Can. J. For. Res. 17:929–940.
  • White T. J., B r u n s T., L e e S., Ta ylor J. 1990. Amplification and direct sequencing of fungal ribosomal RNA genes for phylogenetics. (In:) M. A. Innis, D. H. Gefland, J. Sninsky, T. J. White (eds). PCR Protocols. A Guide to Methods and Amplifications: 315–322. Academic Press.

Uwagi

Rekord w opracowaniu

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-e73366b8-8516-4a8a-a88d-0925b1e4bcd8
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.