PL
Z gatunków uprawnych rodzaju Lupinus łubin wąskolistny (Lupinus angustifolius L.) wzbudza coraz większe zainteresowanie hodowców i rolników ze względu na jego wysoką zawartość białka w nasionach (31-34%) oraz zdolność adaptacji na glebach lekkich i kwaśnych. Z gatunków łubinu uprawianych w Polsce łubin wąskolistny odznacza się podwyższoną odpornością na antraknozę, groźną chorobę grzybową powodowaną przez Colletotrichum lupini. Dzięki wyhodowaniu odmian o zdeterminowanym typie wzrostu (tzw. samokończące) oraz tolerancji na opóźnienie siewu (odmiany termoneutralne) łubin wąskolistny charakteryzuje się najkrótszym okresem wegetacji. Te właśnie cechy determinują łubin wąskolistny jako szansę dla uprawy roślin strączkowych na szeroką skalę w naszym kraju i alternatywę w produkcji paszy treściwej dla importowanej z zagranicy soi. Areał zasiewu łubinu wąskolistnego nadal jednak pozostaje nieduży (według danych GUS 45 tys. ha), a to ze względu na kilka niekorzystnych cech, których jak dotąd nie wyeliminowano w procesie hodowlanym. Należy tu wymienić: nierównomierne dojrzewanie strąków i nasion u form o tradycyjnym (niezdeterminowanym) typie wzrostu, pękające strąki oraz osypywanie się nasion. Odporność na choroby jest także cechą, na którą należy zwrócić uwagę w dalszych pracach hodowlanych. Hodowla XXI wieku często korzysta z narzędzi biotechnologicznych takich jak roślinne kultury in vitro oraz markery molekularne. Wykorzystanie markerów DNA w pracach hodowlanych (MAS) prowadzi do szybszej i bardziej efektywnej selekcji pożądanych cech, co przyczynia się do otrzymania nowych ulepszonych odmian przy mniejszym nakładzie finansowym i w krótszym czasie. Opracowanie markerów DNA jest tym łatwiejsze, im lepiej poznany jest genom badanego organizmu. Obecnie dzięki bardzo szybkiemu rozwojowi technik sekwencjonowania zwłaszcza tzw. sekwencjonowania nowej generacji (NGS), możliwe stało się poznanie pełnego zapisu nukle- otydów w całym genomie organizmu. W ostatnich kilku latach także w przypadku łubinu wąskolistnego poczyniono duży postęp w pracach nad poznaniem jego genomu. Opracowane zostały dwie mapy genetyczne, jak również rozpoczęto prace prowadzące do sekwencjonowania całego genomu. Ponadto zsekwencjonowano transkryptom tej rośliny.