Dwustopniowa diagnostyka serologiczna boreliozy - weryfikacja metod

• Autorzy: Tokarska-Rodak M. , Panczuk A. , Koziol-Montewka M.

Warianty tytułu

EN

The two-stage serologic diagnosis of Lyme borreliosis - verification of methods

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Serologiczna diagnostyka boreliozy mimo opracowania i wprowadzenia różnych metod wciąż wymaga weryfikacji. Metody przesiewowe najczęściej stosowane do oceny przeciwciał anty - Borrelia to metoda jakościowa ELFA (Enzyme Linked Fluorescent Assay, analizator Vidas), metoda immuno - fluorescencji pośredniej (IIFT) oraz metoda immunoenzymatyczna ELISA. Wszystkie wymienione metody charakteryzują się wysoką czułością. Ze względu na możliwość wystąpienia nieswoistych reakcji krzyżowych i wyników fałszywie dodatnich wskazana jest weryfikacja wyników wątpliwych i dodatnich uzyskanych metodami przesiewowymi. Weryfikacji dokonuje się testem Western biot (Wb) o wysokiej swoistości. Technika Wb pozwala na identyfikację przeciwciał dla białek wysoce specyficznych dla Borrelia burgdorferi: VIsE, p83, p39, p31 (OspA), p30, p25 (OspC), p21, p19, p17, wśród których białko VIsE jest najbardziej swoiste dla odpowiedzi w klasie IgG oraz białko OspC, którego obecność związana jest z produkcją przeciwciał IgM. Celem niniejszej pracy była analiza wyników uzyskanych metodą ELFA (z analizatorem Vidas) i metodą IIFT jako testów przesiewowych stosowanych w diagnostyce zakażeń krętkiem B. burgdorferi.

EN

The Lyme borreliosis has become a serious diagnostic problem in Europe and in Poland. The selection of the most specific serologic methods for the diagnosis of Borrelia burgdorferi infections requires some re-evaluation. Screening tests used most frequently for the qualitative detection of anti- Borrelia antibodies include the ELFA (Enzyme Linked Fluorescent Assay; analysis device mini VIDAS) assay whereas the quantitative methods are represented by the indirect immunofluorescence test (IIFT) and ELISA. All the above mentioned methods are characterized by a high sensitivity. Nevertheless, due to a risk of non - specific cross - reactions and false - positive results, verification of doubtful and positive results obtained by screening methods is recommended. The verification can be accomplished by the application of the Western Blot test characterized by a high specificity. The major advantage of the WB technique is identification of proteins, which demonstrate a high specificity for B. burgdorferi: VIsE, p83, p39, p31 (OspA), p30, p25 (OspC), p21, p19, and p17. Among them, the VIsE protein is the most specific protein for IgG antibody production whereas the OspC protein is connected with the presence of IgM antibodies. The aim of the study was the analysis of results obtained by the ELFA (along with the Vidas analyser) and the IIFT methods as screening tests used in the diagnosis of B. burgdorferi infections.

Słowa kluczowe

PL

choroby czlowieka; borelioza; diagnostyka serologiczna; Borrelia burgdorferi; metody diagnostyczne

• Wydawca: -
• Czasopismo: Rozprawy Naukowe. Państwowa Wyższa Szkoła Naukowa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
• Rocznik: 2007
• Tom: 01
• Opis fizyczny: s.165-173,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Tokarska-Rodak M.

• Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej, Akademia Medyczna w Lublinie, Lublin
• Instytut Zdrowia, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im.Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, Biała Podlaska

autor

Panczuk A.

• Instytut Zdrowia, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im.Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, Biała Podlaska

autor

Koziol-Montewka M.

• Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej, Akademia Medyczna w Lublinie, Lublin
• Instytut Zdrowia, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im.Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej, Biała Podlaska

Bibliografia

• 1. Adamek B. i wsp. (2006), Narażenie pracowników leśnych na choroby odkleszczowe a stosowane metody prewencji. Przegląd Epidemiologiczny, 60, s. 11 - 15.
• 2. Andrzejewski A. i wsp. (2004), Zakażenie krętkiem Borrelia burgdorferi - aspekty kliniczno terapeutyczne. Klin. Pediat. 12, 4, s. 423 - 430.
• 3. Andrzejewski A. i wsp. (2006), Odrębność przebiegu zakażenia krętkiem Borrelia burgdorferi u dzieci. Przegląd Epidemiologiczny 60, s. 16 - 22.
• 4. Chmielewska-Badora i wsp. (1997), Badania seroepidemiologiczne w kierunku boreliozy na terenie makroregionu lubelskiego u różnych grup ludności (1994 - 1996). Medycyna Ogólna. 3, 4, s. 395 - 400.
• 5. Flisak R. i wsp. (2004), Analiza przebiegu boreliozy z Lyme w zależności od pierwotnej postaci klinicznej choroby u mieszkańców Białowieży. Przegląd Epidemiologiczny 3, s. 445 - 450.
• 6. Hermanowska-Szpakowicz T. (2005), Borelioza z Lyme. Służba Zdrowia. 51-54, s. 3452 - 3455.
• 7. Hermanowska-Szpakowicz T. i wsp. (2003), Problemy patogenetyczno- kliniczne boreliozy z Lyme. Neurol. Neurochir. Pol. 37, 2, s. 29 - 38.
• 8. Iżycka A. i wsp. (2000), Bakteriobójcze właściwości granulocytów obojetnochłonnych (PMN) krwi obwodowej u chorych z boreliozą z Lyme. Med. Dośw. Mikrobiol. 52, s. 165 - 171.
• 9. Pancewicz A. S.i wsp. (2006), Parametry obrony antyoksydacyjnej w surowicy krwi a wiek pracowników leśnictwa zakażonych krętkiem Borrelia burgdorferi - bezobjawowych nosicieli przeciwciał - doniesienie wstępne. Przegląd Epidemiologiczny. 60, 102 - 108.
• 10. Przytuła L. i wsp. (2006), Diagnostyka i leczenie boreliozowego zapalenia stawów. Przegląd Epidemiologiczny. 60, s. 125 - 130.
• 11. Tylewska-Wierzbanowska S. i wsp. (2005), Diagnostyka serologiczna boreliozy z Lyme - wytyczne europejskie. Post. Mikrob. 44, 3, s. 289 - 293.
• 12. Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Lublinie, www.wsse.lublin.pl.
• 13. Zajkowska J. i wsp. (2006), Test Western biot z białkiem IlsE oraz antygenami „in vivo” w diagnostyce boreliozy z Lyme. Przegląd Epidemiologiczny 2006, 60, s. 177 - 185.