Uplift capacity of the tower foundations for the 400 kV transmission lines
Języki publikacji
PL
Abstrakty
PL
Przedmiotem opracowania są badania nośności na wyciąganie fundamentów stopowych słupów linii elektroenergetycznych. Zaprezentowano badania fundamentów w skali 1 : 1, przeprowadzone zgodnie z wymaganiami normy PN-EN 61773:2000. Wyniki testów porównano z rezultatami uzyskanymi metodą MES oraz metodami normowymi według PN-EN 50341-1:2013 i PN-B-03322:1980.
EN
The subject of the study is the assessment of the uplift capacity of pad foundations for transmission line towers. Full scale tests carried out in accordance with the requirements of the PN-EN 61773:2000 standard were presented. The test results were examined and compared with the results obtained using FEM models and methods defined in PN-EN 50341-1:2013 and PN-B-03322:1980 standards.
Das, B. M. (2009). Shallow foundations. Bearing capacity and settlement. Boca Raton, London, New York: CRC Press.
Meyerhof, G. G. i Adams, J. J. (1968). The ultimate uplift capacity of foundations. Canadian Geotechnical Journal, 5 (4), 225–244.
Piletest (2018). Projekt próbnych obciążeń statycznych na wyciąganie stóp fundamentowych. Bielsko-Biała: Piletest.
PN-B-03322:1980. Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Fundamenty konstrukcji wsporczych. Obliczenia statyczne i projektowanie.
PN-EN 1997-1:2008. Eurokod 7. Projektowanie geotechniczne. Część 1: Zasady ogólne.
PN-EN 1997-2:2009. Eurokod 7. Projektowanie geotechniczne. Część 2: Rozpoznanie i badanie podłoża gruntowego.
PN-EN 50341-1:2013. Elektroenergetyczne linie napowietrzne prądu przemiennego powyżej 1 kV. Część 1: Wymagania ogólne.
PN-EN 50341-2-22:2016. Elektroenergetyczne linie napowietrzne prądu przemiennego powyżej 1 kV. Część 2-22: Krajowe warunki normatywne (NNA) dla Polski (oparte na EN50341-1:2012).
PN-EN 61773:2000. Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Badanie fundamentów konstrukcji wsporczych.
Raport WIL PW (2018). Raport końcowy z nadzoru naukowego nad badaniami poligonowymi grzybkowych fundamentów stopowych pod słupy energetyczne 400 kV. Warszawa: Instytut Dróg i Mostów, Wydział Inżynierii Lądowej PW.