EN
In the soilless cultivation of tomato under covers the main factors determining the quantity and quality of obtained yield are the kind of substratum used, as well as the content of nutritional solution dosed under plants. Studies conducted in the glasshouse in the years 2005–2007 were aimed at determining the effect of the substratum of rockwool, perlite and expanded clay, as well as two kinds of nutritreint solution of differentiated macroelement concentrations (EC I – 2.4 mS·cm⁻¹ and EC II – 3.6 mS·cm⁻¹) upon yielding and chemical composition of leaves and fruits of tomato cv. 'Cunero F1', grown in extended cycle (22 clusters). Cultivation was conducted with the use of dripping fertigation system, with closed nutrient solution circuit, without recirculation. In the conducted studies no significant differences were found in the total and marketable yield of tomato grown in the examined substrata. Kind of substratum did not also have any significant effect upon the mean weight of one fruit and number of fruits from a plant. In objects cultivated with a solution with higher macroelement concentration (EC II) significantly higher marketable yield was reported, as well as higher fruit unit weight and less non-marketable fruits compared to the basic nutrient solution (EC I). In the leaves of plants fertilized with solution containing 25% more macroelements (EC II) significantly more total nitrogen, potassium, calcium and magnesium was reported. The fruits of plants fertilized with solution of higher macronutrients concentration (EC II) contained significantly more dry matter (5.71%), nitrogen (2.41% d.m.), phosphorus (0.32% d.m.), potassium (4.23% d.m.), calcium (1096 mg·kg⁻¹ d.w.) and less vitamin C (17.2 mg·100 g⁻¹ fr.w.) compared to fruit from plants fertilized with basic nutrient solution of EC 2.4 mS·cm⁻¹. In the studies no significant effect of substratum type was found upon the contents of vitamin C, sugars, total nitrogen, phosphorus, calcium and magnesium in tomato fruit.
PL
W bezglebowej uprawie pomidora pod osłonami głównymi czynnikami decydującymi o wysokości i jakości uzyskanego plonu są rodzaj użytego podłoża uprawowego oraz skład pożywki pokarmowej dozowanej pod rośliny. Badania przeprowadzone w szklarni w latach 2005–2007 miały na celu określenie wpływu rodzaju podłoża z wełny mineralnej, perlitu i keramzytu oraz dwu rodzajów pożywki pokarmowej o zróżnicowanej koncentracji makroskładników (EC I – 2.4 mS·cm⁻¹ i EC II – 3.6 mS·cm⁻¹) na plonowanie oraz skład chemiczny liści i owoców pomidora odmiany 'Cunero F1' uprawianego w cyklu wydłużonym (22 grona). Uprawę prowadzono z wykorzystaniem kroplowego systemu fertygacji, z zamkniętym obiegiem pożywki, bez recyrkulacji. W przeprowadzonych badaniach nie stwierdzono istotnych różnic w plonie ogólnym oraz handlowym owoców pomidora uprawianego w badanych podłożach. Rodzaj podłoża nie miał również istotnego wpływu na średnią masę jednego owocu i liczbę owoców z rośliny. W obiektach nawożonych pożywką o wyższej koncentracji makroskładników (EC II) odnotowano istotnie większy plon handlowy, większą masę jednostkową owoców oraz mniej owoców niehandlowych w porównaniu z pożywką podstawową (EC I). W liściach roślin nawożonych pożywką zawierającą 25% więcej makroskładników (EC II) odnotowano istotnie więcej azotu ogółem, potasu, wapnia i magnezu. Owoce roślin nawożonych pożywką o wyższej koncentracji makroskładników (EC II) zawierały istotnie więcej suchej masy (5.71%), azotu ogółem (2,41% s.m.), fosforu (0,32% s.m.), potasu (4,23% s.m.), wapnia (1096 mg·kg⁻¹s.m.) oraz mniej witaminy C (17.2 mg·100 g⁻¹ św.m.) w porównaniu do owoców z roślin nawożonych pożywką podstawową o EC 2.4 mS· cm⁻¹. W badaniach nie stwierdzono istotnego wpływu rodzaju podłoża na zawartość witaminy C, cukrów, azotu ogółem, fosforu wapnia i magnezu w owocach pomidora.