W latach 2014-2015 prowadzono badania nad uwalnianiem roślin ziemniaka od wirusów przy zastosowaniu dwóch metod: termoterapii połączonej z izolacją merystemów i chemioterapii. Procent roślin uzyskanych z wyizolowanych merystemów zwiększał się w zależności od terminu izolowania i był znacznie wyższy w okresie korzystnym dla wzrostu i rozwoju roślin, tj. od maja do sierpnia. Wykazano istotne różnice między terminami izolowania i brak istotnych różnic pomiędzy genotypami. Rybawiryna (RBV) dodana do pożywki w dawce 20 mg/l w 100% uzdrowiła wyszczepione eksplantaty badanego genotypu porażonego wirusem S, ale równocześnie miała negatywny wpływ na wzrost i rozwój roślin in vitro. Niższe dawki rybawiryny (10 i 15 mg/l) w 60-80% uwolniły badany genotyp od wirusa S i nie miały tak negatywnego wpływu na wzrost i rozwój roślin in vitro. Zieleń malachitowa (ZM) dodana do pożywki w różnych dawkach nie miała wpływu na eliminację wirusa S z badanej odmiany. Analiza wariancji danych dla roślin in vitro porażonych wirusem S wykazała istotne różnice w zależności od zastosowanych antymetabolitów oraz ich dawek. W eliminacji wirusa M zastosowanie rybawiryny jak i zieleni malachitowej nie miało wpływu na obniżenie ekstynkcji i nie wyeliminowało patogenu z badanego genotypu.