EN
The aim of experiment was establish the relation between different behaviour activity and production results of young pigs. The observation were performed on 49 pigs of hybrid combination (Bu x La) x PIC weighing from 30 to 40 kg. It was used a twenty-minute habitual test in the one observation. During experiment were noted the following activities: number of squares that were walked through, duration of lying down, freqency of lying down and duration of standing. The animals were divided into groups for each habitual indicator separately by means of a quartile division. We monitored the following fattening indicators: average daily gains (ADG) and feed conversion ratio per one kilogram of gain (FCR). The group with the lowest number of squares walked through achieved the tendency to the highest ADG (1.038 kg) than other ones. The group with the highest number of squares walked through had tendency to the lowest FCR (2.900 kg). The group of the shorted durations of standing were achieved the tendency to highest ADG (1.065 kg) as well as to the lowest FCR (2.917 kg). Amount of lying down, the group of animals which hadn’t been lying at all during the habitual test run achieved the lowest average daily gain (0.962 kg day–1) and the highest fodder consumption per kilogram of gain (3.215 kg). The group of pigs with the longest time duration of lying down achieved the highest average daily gain (1.050 kg day–1). The differences regarding the feeding indicators between the groups were not statistically significant. Within all the observed pigs the average daily gain significantly correlated (P < 0.05) with the time duration of standing (r = -0.302), as well as with the time duration of their lying down (r = 0.301).
PL
Badania miały na celu określenie zależności między aktywnością zachowania a wynikami produkcyjnymi młodych tuczników. Badania wykonano na 49 mieszańcach pochodzących od loch ras Białej Szlachetnej (BU) x Landrace (La) krzyżowanych z knurami PIC (Pic Improvement Company) o początkowej masie ciała 30–40 kg. Obserwacje wykonywano przez 20 minut w godzinach od 7:00 do 11:00. Komora, w której testowano zwierzęta, składała się z 16 kwadratów. Podczas badań rejestrowano następujące rodzaje zachowań: liczbę przechodzonych kwadratów w kojcu, czas leżenia, częstość kładzenia się, czas trwania w pozycji stojącej. Wyniki tuczne (od 30 do 100 kg ) obejmowały cechy średniego przyrostu dziennego (ADG) oraz wykorzystania paszy na 1 kg przyrostu masy ciała (FCR). Najmniej aktywne zwierzęta, które przechodziły przez najmniejszą liczbę kwadratów, osiągały nieco większe przyrosty dzienne od pozostałych grup (średnio od 5 do 28 g). Wykorzystanie paszy na 1 kg przyrostu w grupach było zbliżone z tendencją do osiągania niższego jej zużycia przez tuczniki najaktywniejsze ruchowo. Tendencję do osiagania największych przyrostów dziennych i najniższego zużycia paszy miały tuczniki, które najkrócej stały (odpowiednio 1,065 kg/dzień i 2,917 kg/kg). Grupa, która podczas testu nie leżała w ogóle, miała najniższe przyrosty dobowe i najgorzej wykorzystywała paszę (0,962 kg i 3,215 kg/kg). Z kolei tuczniki, które najdłużej leżały, osiągały najwyższe przyrosty (1,050 kg). Jednakże wszystkie wyniki nie różniły się statystycznie. Jedynie statystycznie istotne współczynniki korelacji zanotowano między wysokością dziennych przyrostów a czasem stania (r = -0,302) oraz z czasem leżenia (r = 0,301).