Występowanie zmian chorobowych i odchyleń jakościowych w tuszach zwierząt łownych w Polsce w latach 2000-2011

• Autorzy: Szkucik K. , Belkot Z. , Gondek M.

Warianty tytułu

EN

Occurrence of lesions and qualitative changes in game carcasses in Poland in 2000–2011

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

The aim of the study was to analyse the results of post-mortem examinations of game carcasses conducted in Poland in 2000-2011 by the Veterinary Inspectorate. During that period, nearly 6 million game animals were shot, including mostly wild boars, roe deer and game birds. However, only 3 442 257 of them were examined post mortem by veterinarians. Lesions and qualitative changes were found in 65 970 carcasses (i.e. in 1.92% of the total number examined), of which 16 788, i.e. 25.45% (or 0.52% of all carcasses examined), were judged unfit for human consumption. The most lesions were found in boar carcasses (2.79%), and the least in deer carcasses (1.94%). The most common qualitative change, in both boar and deer carcasses (53.31% and 50.10%, respectively), was putrefaction, which was also the most frequent reason for qualifying carcasses as unfit for consumption (40.10% and 76.45% for boars and deer, respectively). The second most important group of lesions were parasitic diseases. In deer carcasses, the most frequent of these diseases was fascioliasis (14.63%), which, however, was not considered sufficient grounds for declaring meat unfit for consumption. In the muscle tissue of wild boars, trichinosis was found, constituting 15.38% of all lesions. In 2000-2011 trichinosis was detected in the muscle tissue of 3,748 boars (0.33%), and - after putrefaction - this disease was the second most important cause for rejecting boar carcasses as unfit for consumption. About 20% of boar and deer carcasses were judged unfit for consumption because of extreme emaciation. In 2000-2011, there was a considerable increase in the number of big game that were shot and presented for post-mortem examination, whereas the number of small game, especially hares, steadily decreased. The percentage of carcasses in which post mortem changes were found remained at a relatively constant level. An exception was 2007, when a marked increase in the number of carcasses with lesions was noted among both wild boars and deer. On the other hand, a notable decrease in the percentages of lesions and qualitative changes in deer carcasses was observed in 2008-2011, although the number of carcasses submitted to veterinary inspection did not change importantly. A vast majority of these changes resulted in deer carcasses being judged unfit for consumption. These facts may be explained by an improvement in the health status of deer combined with a rigorous performance of post-mortem examinations by official veterinary surgeons.

Słowa kluczowe

PL

zwierzeta lowne; badania poubojowe; tusze zwierzece; jakosc; odchylenia jakosciowe; zmiany chorobowe; choroby zakazne; choroby inwazyjne; wystepowanie; czestotliwosc wystepowania; lata 2000-2011

• Wydawca: -
• Czasopismo: Medycyna Weterynaryjna
• Rocznik: 2012
• Tom: 68
• Numer: 12
• Opis fizyczny: s.755-761,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Szkucik K.

• Katedra Higieny Żywności Zwierzęcego Pochodzenia, Wydział Medycyny Weterynaryjnej, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul.Akademicka 12, 20-033 Lublin

autor

Belkot Z.

autor

Gondek M.

Bibliografia

• 1. Bertolini R., Zgrablic G., Cuffolo E.: Wild Game Meat: Products, Market, Legislation and Processing Controls. Veterinary Res. Comm. 2005, 29 (Supl. 2), 97-100.
• 2. Budny M., Kamieniarz R., Kolanoś B., Mąka H., Panek M.: Sytuacja zwierząt łownych w Polsce w latach 2008-2009. Biul. Stacji Badawczej w Czempiniu 2010, 6, 23-25.
• 3. Cabaj W., Moskwa B., Pastusiak K., Bień J.: Włośnica u zwierząt wolno żyjących stałym zagrożeniem zdrowia ludzi w Polsce. Kosmos. Prob. Nauk Biol. 2005, 54, 95-103.
• 4. Gołąb E., Sadkowska-Todys M.: Współczesne problemy epidemiologii i diagnostyki włośnicy w krajach Unii Europejskiej i w Polsce. Przegl. Epidemiol. 2003, 57, 561-570.
• 5. Górecka J., Szymańko T.: Walory żywieniowe dziczyzny. Mag. Przem. Mięsn. 2010, nr 1-2, 20-21.
• 6. Leonkiewicz J.: Czy Polska jest krajem bezpiecznej żywności? Bezp. i Hig. Żywności 2009, 11, 36-41.
• 7. Meldunki epidemiologiczne Państwowego Zakładu Higieny za lata 2000-2010.
• 8. Rawa Ł.: Rynek Spożywczy. Min. Rol. i Rozw. Wsi., ARR i IER i GŻ, nr 6-7, 2011.
• 9. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 marca 2005 r. - w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych. Dz. U. Nr 45, poz. 433.
• 10. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 23 marca 2005 r. - w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania i znakowania tusz. Dz. U. Nr 61, poz. 548.
• 11. Rozporządzenie M.R.iR.W. z dn. 21 października 2010 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny. Dz. U. Nr 207, poz. 1370.
• 12. Rozporządzenie M.R.iR.W. z dn. 29 grudnia 2007 r. w sprawie przeprowadzania szkoleń myśliwych. Dz. U. Nr 5, poz. 39.
• 13. Rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 2075/2005 z dn. 5 grudnia 2005 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące urzdęowych kontroli w odniesieniu do włośni (Trichinella) w mięsie - Dz. Urz. WE L 338 z 22.12.2005 r., str. 60, 320 z 18.11.2006 r., str. 46, 281 z 25.10.2007 r., str. 19.
• 14. Rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 853/2004 z dn. 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego - Dz. Urz. WE L 139 z dn. 30.04.2004 r., str. 55.
• 15. Rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 854/2004 z dn. 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi - Dz. Urz. WE L 139 z dn. 30.04.2004 r., str. 206.
• 16. RRW - 6. Sprawozdania z wyników urzędowego badania zwierząt rzeźnych mięsa, drobiu, dziczyzny, królików i zwierząt akwakultury za lata 2000-2011.
• 17. Statystyka Łowiecka Polskiego Związku Łowieckiego za lata 2000-2010.
• 18. Tropiło J., Kiszczak L.: Badanie i ocena sanitarno-weterynaryjna zwierząt łownych i dziczyzny. Wyd. Wieś Jutra, Warszawa 2007.
• 19. Werpachowski M., Zalewski D.: Dziczyzna - mięso niedoceniane przez polskich konsumentów. Przegl. Hod. 2012, 80, 29-31.
• 20. Ziembińska A., Krasnowska G.: Zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego w obrocie tuszami zwierząt łownych. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość. 2007, 1, 16-25.
• 21. Zin M., Znamirowska A., Stanisławczyk R.: Znaczenie dziczyzny. Gosp. Mięsna 2002, nr 4, 28-30.