EN
Extracts of dried leaves of dill (Anethum graveolens) and parsley (Petroselinum crispum), black pepper fruits (Piper nigrum), and black cumin seeds (Nigella sativa) under and after simulated digestion were investigated for their antiradical activity, iron chelation, iron reduction and inhibition of lipid peroxidation. The changes of total phenolic compounds, phenolic acids, quercetin and kaempferol content were also measured. In vitro digestion caused significant increase of total phenolics content in all samples, except black pepper fruits extract. All samples showed low ability to scavenge DPPH radicals (below 18%). The highest activity was observed for parsley leaves extract, and the lowest in the case of black pepper fruits extract. Hydrolyzed extracts from black cumin seeds, parsley and dill leaves showed significantly better iron chelating capacity then non-hydrolyzed samples. After digestion this activity increased in all samples, except black pepper fruits extract. The highest ability to inhibition of lipid peroxidation was obtained for hydrolyzed black cumin seeds samples. Activity of all samples increased after digestion.
PL
W ekstraktach z suszonego ziela koperku (Anethum graveolens) i ziela pietruszki (Petroseli- num crispum), owoców czarnego pieprzu (Piper nigrum) i nasion czarnuszki (Nigella sativa) przed i po trawieniu in vitro określono aktywność przeciwrodnikową, zdolność do chela- towania, siłę redukcji i zdolność do hamowania peroksydacji lipidów. Określono także zmiany zawartości związków fenolowych oraz wybranych fenolokwasów, kwercetyny i kemp- ferolu. Trawienie in vitro spowodowało istotny wzrost zawartości związków fenolowych we wszystkich badanych próbach z wyjątkiem pieprzu. Wszystkie próby wykazały niską zdolność do neutralizacji wolnych rodników DPPH (poniżej 18%). Najwyższą aktywnością charakteryzował się ekstrakt z pietruszki, najniższą - z pieprzu. Hydrolizowane ekstrakty z nasion czarnuszki, ziela pietruszki i koperku wykazały lepszą zdolność do chelatowania niż przed hydrolizą. Po trawieniu aktywność ta wzrosła we wszystkich próbach z wyjątkiem ekstraktu z owoców pieprzu. Najwyższą zdolnością do hamowania peroksydacji lipidów charakteryzowała się hydrolizowana próba z nasion czarnuszki. Aktywność wszystkich badanych prób wzrosła po hydrolizie, podczas gdy zdolność do redukcji zmalała.