PL
Na podstawie wyników doświadczeń polowych przeprowadzonych w latach 1996–1998, na glebach kompleksów pszennych, dokonano waloryzacji odmian grochu z punktu widzenia ich przydatności do uprawy w mieszankach z pszenżytem jarym. Uwzględniono 16 odmian grochu jako komponentów mieszanek z pszenżytem jarym odmiany Migo. Wielokryteriową ocenę przydatności odmian grochu do uprawy współrzędnej z pszenżytem jarym przeprowadzono w oparciu o 6 następujących cech mieszanek: plon, wierność plonu, plon nasion danej odmiany grochu, wierność plonowania grochu, odporność mieszanki na wyleganie, jednoczesność dojrzewania pszenżyta i grochu. Badane odmiany, służące jako komponent pszenżyta w mieszankach, wykazały zarówno cechy korzystne jak i niekorzystne. Dlatego w wielokryteriowej ocenie stwierdzono stosunkowo małe zróżnicowanie ich przydatności do mieszanek. Względnie najlepszymi okazały się odmiany: Piast, Perła, Agra i Kama, o różnym typie morfologiczno-użytkowym. Do mniej przydatnych zaliczono odmiany: Grapis, Kwestor, Dawo, Tegma, Sol, Rubin.
EN
The results of field experiment conducted in 1996–1998 on wheat soil complex were take to assess usefulness of 16 pea varieties for mixture crop with spring triticale Migo. Multivariate analysis of usefulness of pea varieties for mixture with spring triticale was based on the following six multicroping characteristics of different weighting values: mixtures yield, stability of mixture yield, yield of pea variety in mixture, stability of pea yield, lodging resistance uniformity of maturation of pea and triticale in mixture. Tested pea varieties as a components of triticale in mixture crop revealed both positive and negative features and because of that multivariate analysis showed small differentiation of usefulness among pea varieties for mixtures. Piast, Perła, Agra and Kama varieties were relatively the best varieties, while Grapis, Kwestor, Dawo, Sol and Rubin were less matching ones.