EN
Infection levels of six fish species-representing the family Nothoteniidae-with external parasite Eubrachiella antarctica (Quidor, 1906) (Copepoda) were studied in the season of 1978/79. The prevalence and the intensity of infection of individual fish species on different fishing grounds of the Atlantic sector of Antarctic were determined. In addition the density analysis of the parasite occurrence on different parts of fish body was carried out as well as the relationship between the infection parameters and the body length of the studied fish species.
PL
W sezonie 1978/79, w trakcie IV Polskiej Morskiej Ekspedycji Antarktycznej na R/V „Profesor Siedlecki", prowadzono badania nad występowaniem pasożyta Eubrachiella antarctica (Quidor, 1906) na pięciu gatunkach ryb z rodziny Channichthyidae i sześciu gatunkach z rodziny Nototheniidae poławianych na łowiskach atlantyckiego sektora Antarktyki. Wyniki zapasożycenia ryb z rodziny Channichthyidae zostały opublikowane w 1986 roku (Sosiński i Janusz 1986). W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań nad ekstensywnością i intensywnością inwazji pasożytniczej na sześciu gatunkach z rodziny Nototheniidae. Ogółem przebadano 1290 ryb. Stwierdzono, że najbardziej zapasożycone były ryby z gatunku Dissostichus eleginoides (84,2% i 79,4% w zależności od łowiska) i Notothenia (Notothenia) rossi (59,4%). Stosunkowo dużym zapasożyce- niem charakteryzowała się Notothenia (Notothenia) neglecta (29,0%). Najmniej zarażone były ryby z gatunku Pagothenia hansoni (5,3%), Notothenia (Lepidonotothen) kempi (0,3% i 0,0% - w zależności od łowiska) oraz Patagonotothen brevicauda guntheri (1,0%). Najwyższą średnią intensywność zarażenia zanotowano u Notothenia (Notothenia) rossi (18,9 pasożyta na jedną zarażoną rybę), najmniejszą u Patagonotothen brevicauda guntheri (1,5). U Notothenia (Notothenia) rossi stwierdzono tendencję wzrostu intensywności zarażenia wraz z długością ryb. Analiza rozmieszczenia Eubrachiella antarctica na różnych częściach ciała ryb wykazała, że u gatunków o dużym zapasożyceniu 100% pasożytów umiejscowionych było w jamie gębowej, zaś u gatunków ryb o małym zapasożyceniu na płetwach.